Όταν έφτασαν στην παραλία, ο Ορφέας αναστέναξε με ανακούφιση. Επιτέλους το μαρτύριό του θα τελείωνε. Δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα γύρω τους και έτσι η Ηρώ υπέθεσε οτι θα ήταν καμία ερημική παραλία που γνώριζαν μόνο εκείνοι.
Η Βέρα την τράβηξε από το χέρι, για να πάρουν το μονοπάτι, που μόνο εκείνη έβλεπε, ανάμεσα σε μια ποικιλία θάμνων και αγκαθιών: "Έλα. Τα πράγματα θα τα φέρουν τα αγόρια."
Ανέβηκαν με δυσκολία έναν λόφο από άμμο, καλυμμένο με διάφορα είδη περίεργων θάμνων που κάποιοι από αυτούς είχαν και αγκάθια που την τσιμπούσαν. Όταν έφτασαν στην κορυφή, η εικόνα που αντίκρυσε η Ηρώ, την άφησε άφωνη. Μπροστά στα μάτια της απλωνόταν μια όμορφη παραλία, με λευκή άμμο και σμαραγδένια νερά. Eπρόκειτο για έναν μικρό κόλπο που τα δύο άκρα του καλύπτονταν από βράχια. Στην πραγματικότητα όμως ήταν ένα φιόρδ.
"Πολύ όμορφη! "
"Ναι, είναι η παραλία που μόνο εμείς γνωρίζουμε μέχρι στιγμής επειδή δεν φαίνεται από τη θάλασσα, ούτε όμως και από τον δρόμο."
Άρχισαν να κατεβαίνουν, με το Λήο και τον Ορφέα να της ακολουθούν. Σε μια άκρη υπήρχαν λίγα αρμυρίκια που έκαναν παχιά σκιά και κατευθύνθηκαν προς τα εκεί. Οι άντρες ακούμπησαν τα πράγματα στην σκιά. Η Βέρα έβγαλε από την τσάντα ψάθες. Η Ηρώ έβγαλε το φόρεμά της και το πέταξε μαζί με τα γυαλιά ηλίου της σε μια τσάντα και τρέχοντας προς τα κρυστάλλινα νερά φώναξε: " Εμένα με συγχωρείτε, λέω να βουτήξω."
Η Βέρα γέλασε βλέποντάς την, αφού της θύμισε την μικρούλα, που όταν την πήγαινε στην παραλία έβγαζε τα ρούχα της τρέχοντας προς το νερό, για να μπει στη θάλασσα όσο πιο γρήγορα γινόταν.
Ο Ορφέας γύρισε προς τον Λήο:" Πήγαινε μαζί της, εγώ δεν θα βουτήξω ακόμη."
Ο Λήο γέλασε: "Δειλέ!" Η Βέρα μιλούσε στο κινητό και έτσι δεν τον άκουσε, όπως δεν είδε και δολοφονικό βλέμμα που του έριξε ο Ορφέας.
Ο Λήο έβγαλε τα ρούχα του και ακολούθησε την Ηρώ, που απομακρυνόταν με δυνατές απλωτές. Ο Ορφέας έμεινε πίσω να τους παρακολουθεί.
Το κολύμπι ήταν το αγαπημένο της σπορ όταν ήταν μικρή και αν δεν γνώριζε οτι ήταν έξοδα και ταλαιπωρία για την Βέρα, δεν θα το είχε σταματήσει. Που να ήξερε οτι όλα ήταν ένα προπέτασμα καπνού, για να μην την βρούνε οι άνθρωποι του Νίκολας.
Η Ηρώ κόντευε να φτάσει στην είσοδο του κόλπου, που δημιουργούσαν οι βράχοι. Κοίταξε πίσω της. Είχε απομακρυνθεί αρκετά, όμως είδε τον Λήο να την ακολουθεί, οπότε συνέχισε να κολυμπάει προς την είσοδο του φιόρδ. Τα νερά ήταν ήσυχα και δεν φαινόταν να κρύβουν κανένα κίνδυνο, για μία καλή κολυμβήτρια όπως εκείνη. Είχε φτάσει στο σημείο που έβλεπε την θάλασσα έξω από τον κόλπο και το νερό άρχισε να γίνεται πιο κρύο, από τα ρεύματα που υπήρχαν.
ESTÁS LEYENDO
ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ
VampirosΜια γυναίκα φτάνει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Γεννάει ένα κοριτσάκι. Το μωρό είναι νεκρό. Ένας άντρας από την φυλή των βρυκολάκων, μπαίνει στο δωμάτιο και επαναφέρει στη ζωή το παιδί, δαγκώνοντάς το και δίνοντάς του σταγόν...
