Merhaba arkadaşlar , ben Zeynep Bartın 'da okuyorum . Liseye yeni başladım . Genellikle derlerki lisede arkadaş ortamı çok önemlidir Birde zeki öğrencilerin daha çok arkadaşının olduğunu herkesin onların peşinde koştuğunu sanardım ama öyle bişey yokmuş bunu liseye başladığım ilk gün anladım .
Yaz tatilinin sonlarındaydık okul açılacaktı ve benim okul seçmem gerekiyordu . Birkaçtane okul arasında seçim yapmalıydım birkere anadolu lisesine gitmek istemezdim hep zeki dolu olur diye duymuştum sonradan kız meslek lisesine gitmeye karar vermiştim . En azından bu okulda sevgili yapmak yerine derslerime çalışabilicektim . Ama kız meslek liselerinde çok fazla kavga olduğunu duymuştum o yüzden biraz korkarak yaklaşmıştım bu okul işine ama sonunda kendimi topladım ve okulun merdivenlerinden yukarı çıkmaya başladım daha sınıflarımız açıklanmamıştı . Bir yere oturup insanların koşturuşlarını izliyordum . Birkaç saat geçti ve tüm öğrencileri okulun bahçesine topladılar önce okulları hakkında bilgi verdiler daha sonrada sınıflarımızı açıkladılar . Sonra tören bitti ve sınıfa geldim en ön sıraya oturdum herkes sanki birbirini daha önceden tanıyomuş gibiydi samimiydiler bense en önde oturmuş telfonuma gömülmüş bir köşede oturuyordum . Doğrusunu söylemek gerekirse birazcık çekingenim . Ders zili çalmıştı ilk ders ing hocası sınıfa girdi kendini tanıttı kadına pek ısınamamıstım çok disiplinliydi okulda hiç arkadaşım yoktu çok sıkılıyodum sonra bi arkadaşımın tenefüste bizim okula kayıt yaptırdığını gördüm yanına gidip selam verdim ve ona
'' Tuğçe bizim okula geldiğine çok sevindim '' dedim ve gülümsedim .
oda :
'' Bende öyle ama hangi sınıfa geçiceğime karar veremedim '' dedi
bende :
'' Bizim sınıfta boş yer olduğunu ve gelebiliceğini '' söyledim
Aynı zamanda biz tuğçeyle aynı mahallede oturuyoruz birlikte okula gidip gelmenin güzel olabiliceğini düşünmüştüm . Herneyse birkaç ay sonra tuğçede sınıftakilerle kaynaştı ve ben artık tenefüslere tek çıkar oldum . Canım çok sıkılıyodu kimseyle konuşmuyodum . sonra birkaç kız tenefüste yanıma geldiler onlarla tanıştım falan derken yaklaşık 2 ay sonra okuldan çok sıkılmıştım hergün kavga oluyordu . Böyle olacağını bilmeliydim . Sınıfın ortaalaması berbattı çok düşüktü hepsi tembel öğrencilerdi . Şakadan bile anlamıyolardı hepsi soğuktu . 1. dönem bitti okula alışmış gibi oldum .
Ya bunlar sıkıcı şeyler ben size aşk hayatımı annlatmaya başlıyım .1buçuk senedir aynı çocuğa sırılsıklam aşığım adı oğuzhan onu çok seviyodum her gün buluşuyoduk ama birbirimizden sıkılmıyoduk . Yani ben onun ailesiyle tanışmıştım ciddi düşünüyoduk ilerimzin olabiliceğine inanıyoduk ama ablam Belgin onu sevmemişti oğuzhanı ona söylediğimde ilk tepkisi bu imkansız çocukça şeyler deyip beni geçiştirmişti oğuzhanla konuşmama engel olmaya çalışmışlardı ama biz birbirimizden kopamıyoduk yanni en azından ben öyle düşünüyordum .
Daha sonra ablam anladıkı biz ayrılmıyoruz anneme söyledi annem büyüttü ve dayımlara söylüyodu bende bu yüzden oğuzhanı karşıma alıp konuştum ve bir süre ara vermemizin iyi olucağını düşündüm ama o kabul etmedi onun yerine ayrıldık gibi yapalım ama devam etsin dedi bana da iyi bi fikir gibi geldi ve onun deidğini yaptık bir akşam pijamalarımı giyip yatağa girdim çok yorgundum hemen uyumuşum ve telefonumu bilgisayar masasında unutmuşum ablamda o ara içeri girmiş ve telefonun ekranının yandığını görmüş telefonu açıp mesajları okumuş ablam herşeyi öğrenmişti sabah kalktığımda telefonda hiç mesaj yoktu hepsi silinmiş rehberimden onun numarası silinmişti erkenden kalkıp kimseye gözükmeden okula gittim okulda bütün gün bunu düşündüm ama Allahtan oğuzhanın numarasını biliyodum ona hemen mesaj attım cevap vermedi aradım açmadı birşeyler ters gidiyordu farkındaydım acaba ablam ona ne demiştiii ? Kafamda birsürü soru işaretleri vardı ne yapıcağımı bilmiyodum eve gidince nasıl bir manzarayla karşılaşacaktım emin değildim . Sonra okul çıkışı oğuzhaana ulaşmayı başardım ve onunla koşu parkında buluştuk . Ablam ona benim adımdan uzun bir yazı yazmıştı okuyunca şok oldum çok inandırıcıydı . Oğuzhanla herşeyi konuştum benim ailemin böyle olduğunu ve elimden birşey gelmeyeceğini isterse ayrılabiliceğimizi söyledim . Üzgündüm cevabnı çok merak ediyordum onu bukadar severken ne diye bukadar engel çıkıyoduki önümüze belkide birbirimizle sınanıyorduk bilemyorum .
