Avcı |Tamamlandı|

❇6.Bölüm❇

6.Bölüm❇ Küçük Avcı

"Anlamıyorum." dedim ve ellerimi sarı saçlarımın arasından geçirirken sesimden de anlaşılan bir bilinmezlikle devam ettim. "Melody'ye büyü yapmaya çalışanın sonu ölüm oluyor. Sizce de garip değil mi?" dediğimde Dylan konuştu.

"Garip mi? O biraz az kalır." dedi gülerek. Kimsenin gülmediğini fark edince sustu ve ciddi tavrına bürünerek bunu hiç söylememiş gibi davranmaya başladı.

Garipti. Ona büyü yapılınca neden yapanın sonu ölüm oluyordu? Sorun Melody'de miydi yoksa yapmaya çalıştıkları büyüde mi sorun vardı?
Bana göre hatta bana göre değil kesinlikle sorun Melody'deydi.

"Dylan haklı. Bu çok garip." dedi Ian. Başımı kaldırdım ve gözlerimi Ian'ın hafif çekik kırmızı gözlerine diktim.

"Bu nasıl mümkün olabilir ki?" dediğim zaman Donavan dikkatleri üzerine çekerek konuştu.

"Ya bir çok dar düşünüyorsak? Bunun nasıl olduğunu araştırmak yerine Melody'nin gerçekte kim olduğunu araştırsak nasıl olur?" dediği zaman Austin ona katılırcasına konuştu.

"Donavan haklı. Melody'nin ne olduğunu, kim olduğunu bulmamız lazım."

"Nasıl bulacağız?" dedim alayla. Elimizde hiçbir kaynak yoktu. Büyücülerden ogrenecek

"Kahinin yanına giderek." dediği zaman Donavan'a ters bir bakış atacağım sırada Ian konuştu.

"Ah, dur. Dean o kızla da yatmıştı, değil mi? O yüzden o da bize sırtını dönmüştü yanılmıyorsam." dediği zaman ayağa kalktım ve kendimi işaret edere sinirli bir sesle konuşmaya başladım.

"Ne yani? Tüm bunlara benim sebep olduğumu mu söylüyorsun?" dediğim zaman alayla güldü ve konuştu.

"Haklısın Dean, sen bize yardım edecek kızlarla yattığına göre ben sebep oldum zaten!" dediğinde sinirli bir şekilde güldüm. Ne saçmalıyordu bu salak?

"Ne demeye çalışıyorsun? Açıkça söyle!" dediğim zaman ağzını açtı ve duyguları yitirmiş gibi konuşmaya başladı.

"Demeye çalıştığım şey şu Dean: Her şeyi berbat etmekten başka bir işe yaradığın yok! Yalnızca bize yardım edecek kadınlarla yatıyorsun! Söylesene ne zaman faydalı bir şey yaptın?" dediği zaman Austin ayağa kalktı.

"Ian yeter!" dediği zaman Ian onu itti ve Austin'in yerine oturmasını sağladı. Austin'in oturma organı yumuşak beyaz koltukla buluşunca Ian'a şaşkın bir şekilde bakmaya başladı.

"Ian saçmalamayı kes!" diyerek ayağa kalktı Dylan. Ian onu da itmeye çalışacaktı ki Dylan ona sağlam bir yumruk attı.

"Ian haklı." diye mırıldandım. Hepsi bana bakarken konuştum. "Ben olmadan arasanız daha iyi." dedim ve geçtiğim krem duvarlar, siyahın üzerinde beyaz desenlerin de bulunduğu kısa koridor bile bir anda yabancı gelmeye başlarken açık kahverengi kapıya yöneldim.

*Melody*

"Kendisi hakkında en ufak bir bilgiye sahip değil."

"..."

"Evet, bilmiyor. Felaketlerin anahtarı olduğundan haberi yok."

"..."

"Bugün başka bir yere gideceğiz. Sürekli yer değiştireceğiz ki yerimizi bulamasınlar."

"..."

"Tamam, buradan sonra senin yanına geleceğiz."

"..."