Third Person's POV
Naguguluhan si Stephie sa Nakita pero hindi magawa ng paa nya na umalis nalang basta ng hindi nalalaman kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng mga nakita nya. Ayaw maniwala ng puso nya kahit nakikita na mismo ito ng dalawang mata nya.
Arthur is a good example of a perfect man. Kaya hindi maipagkakaila na maraming nagkakagusto sakanya kahit pa noong Elementary at Junior High school palang sila kahit na may pagka Nerd ito. Sino ba ang aayaw sa Matalino, Gwapo, at Mapagmahal na gaya ni Arthur?
Pero hindi naman akalain ni Steph na lalagay ito agad sa tahimik at may anak na ito. Oo nga't ayaw nyang maniwala sa nakita pero Hindi sya tanga para hindi maintindihan kung ano ang ibigsabihin ng mga nakita nya.
Isang Lalaki na may hawak na bata at tinawag pa nya ang sarili nyang daddy sya nito at mahal nya ito. Isipin nyo nga kung kayo kaya ang nasa sitwasyon ni Steph ngayon, ano kaya ang maiisip nyo?
Hindi man naging sila ni Arthur ay alam ni Steph sa sarili nyang mahal nya ito at masakit para sakanya ang mga nakikita nya. Ngunit ano nga ba ang magagawa nya? Masaya na ito at may bonus pang baby. Guguluhin pa ba nya?
Ilang minuto na mula ng maka pasok sa loob ng bahay si Arthur kasama ang bata ngunit hindi manlang niya napansin si Steph na naka tayo sa Gate nila. Naisip ni Steph na ganuon na nga siguro ito kasaya dahil hindi manlang nito napansin na may tao ng nagmamatyag sa kanila. Naglakad na pauwi si Steph ng luhaan at Nakauwi ng namumugto ang mga mata na syang pinagtataka ng kanyang ina at nakababatang kapatid.
Steph's POV
It's been a week since I saw that scenery. Arthur is the first man that I fell in love with even if he doesn't know about my feelings. It feels like my heart is broken into million pieces.
Gen Math is about to start, I should be glad right now 'cause this is my Fave subject but it doesn't feel the same anymore. Madyadong ukupado ni Arthur ang isip ko kahit na Hindi naman nya ako naaalala. I was about to raise my hand to go the wash room ng biglang tinawag ako ni Sir at pinasagutan ang Piece-wise function na nasa board.
'For the first time in this year you answered the equation wrong, Stephanie.' Di ko alam kung disappointment o pagkainis ang narinig ko sa tono ng pananalita ni Sir. Siguro kung nasa mood lang ako ngayon nagwala na ko dito sa room. Pero hindi ko magawa dahil malungkot ako, malungkot ang puso ko.
I grab my things and get out of the classrom without saying a word. Wala naman akong kaibigan dun, mga plastik naman sila. Lalapit lang pag magpapatulong o kaya may kailangan. So why bother na magpaalam diba?
-----
Few months have passed but the pain in my heart is still here. Namimiss ko na sya. Yung ngiti nya sakin. Yung pag wink nya na kinapupula palagi ng pisngi ko. Satingin ko nga alam nyang crush ko sya. Sino bang lalaki ang hindi makakahalata e lagi kaming sabay na naglalakad papunta sa elevator araw araw. Siguro kung isa o dalawang beses lang e matatawag pang coincidence pero kasi araw araw e, kaya ang tawag na dun stalker nya ko o kaya gusto ko talaga na makasabay sya.
I remember nung Grade 6 inamin nya sakin na gusto nya ako. Pero syempre bata pa kami nun at hindi ko sya type. Isa pa study first ako dahil gusto kong maka graduate bilang 1st honor. Hindi ko na sya pinansin after nung confession nya sakin. He even gave me a teddy bear na naka upo sa basket na may Iloveyou sa Bandang dibdib nito. May balloons at flowers pa.
Siguro kung hindi lang ako masyadong focused sa pag aaral dati mapapansin ko talaga sya. Valedictorian ako at Salutatorian naman sya. Narinig ko pa nga dati sa mga kaibigan nya na nag-aaral syang mabuti para naman daw mapansin ko sya. Pero hindi ako natutuwa dun dahil muntik na nya akong malamangan at sya ang maging Vale. But still ako ang 1st honor at 2nd lang sya. Sobrang saya nya nung nalaman nya yun di daw nya akalain na halos magka level na kami sa talino at inspiration nya daw ako.
Nakakatawa lang na hindi ko manlang na-appreciate yung mga effort nya dati sakin. Masyado akong nagpakabulag sa pagiging una sa lahat ng bagay, na hindi ko na papansin ang mga taong nag aalala at nagmamahal pala sakin.
----
As soon as I got home, I immediately run to my room and cry all the things that makes my heart heavy. Alam kong nagtataka sila mama dahil hindi ko pa naman uwian but I'm gald na hindi sila nagtanong pa at dinalhan nalang ako ng lunch sa kwarto.
I cry for my self for being so helpless and so selfish to Him, to everyone. Back then I thought that They don't like to be my friend that's why I didn't even have a best friend since grade school.
Yun pala ako yun. Ako yung lumalayo. Ako yung mali. Ako yung may kasalanan. Ako yung Immature.
But from now on I promise myself that I will be good to everyone and I will appreciate all the efforts that they are doing just to be my friend.
The selfish & immature Stephie Alabia is no longer here. The new Stephie will blast with a good heart and be friendly to everyone.
Thank you Arthur dahil sayo nalaman ko yung mga mali na dapat kong baguhin sa sarili ko. Salamat sa effort mo para sakin. Thank you for enlightening my heart and soul and for pulling me away from the dark. Thank you, My Arthur. Thank you My Knight and Shining armor. Thank you for everything. I hope you're happy now with your family, I wish you all the best in life. Goodbye Arthur.
----
Chap. 4 Done.
•YourBabe-by•
