Addicted - Larry Stylinson Fanfiction

Hoofdstuk 10

Harry pov.

16:00

"Ga maar vast naar binnen, ik moet nog wat doen" zeg ik zachtjes en druk een kusje op Louis lippen. Hij knikt en kijkt me vragend aan, gelukkig gaat hij er niet op in en loopt vast voor me uit de rollerskatebaan op. Ik graai in mijn binnenzak naar mijn zakje wiet en een paar vloeitjes. Ik draai een sigaret en gooi de wiet er bij. Ik steek hem aan en ga tegen de muur aanhangen. 

Als ik hem op heb voel ik me al redelijk licht in mijn hoofd en loop ik naar binnen. Ik betaal mijn entré en ga opzoek naar Louis, die ik bij twee andere jongens vind. Ik sla een arm om zijn middel heen en ga naast hem staan.

"Hej" zeg ik verbaasd en kijk de twee jongens aan. Ze kijken terug en grijnzen naar me, maar ik ben niet van plan om terug te grijnzen.

"Harry, dit zijn Jake en Darren, twee vrienden van me" zegt Louis zachtjes en de jongens steken hun hand uit. Ik schud ze allebei en stel me voor, Louis steviger tegen me aantrekkend. De jongens merken het en glimlacen naar Louis.

"Nieuwe vriend Lou?" vraagt de blonde jongen, Jake. Louis knikt en slaat ook een arm om mij heen. 

"Wat is er met die Ashton gebeurt?" vraagt de roodharige, Darren. 

"Er is nooit iets met Ashton geweest" mompelt Louis en schud zijn hoofd.

"Wie is Ashton" vraag ik en kijk naar de twee jongens. 

"Mijn beste maat, die gozer uit de club"

"Oh oke" 

"Awh word je vriendje een beetje jaloers" zegt Darren lachend en knippert een paar keer met zijn ogen. Zijn wimpers zijn enorm lang, en ze leiden me echt af. Hoe kan iemand zulke lange wimpers hebben?

"Ik heb ze van mijn moeder" zegt Darren en schiet in de lach.

"Dacht ik dat hardop?" vraag ik verbaasd en kijk naar Louis, die knikt en naar me lacht. Ik voel mijn wangen rood worden en ik pak zijn hand vast. "L-laten we gaan" mompel ik en sleep mee naar de kraam waar ze de rollerskater verhuren.

Louis pov.

17:04

"Ja zo Harry! Kom op nog een stukje!" roep ik trots en lach naar mijn bruin harige vriendje, die voor het eerst zo'n 5 meter in zijn eentje kan skaten. 

"L-Louis ik ga vallen!" roept Harry en giechelt. Ik schiet in de lach om zijn giechel en Harry stort zich in mijn armen. Ik sla mijn armen stevig om hem heen en grijns breed.

"Ik deed het Louis! Zag je dat!" roept Harry lachend en kijkt in mijn ogen. "Ik denk dat de skater nu een kusje verdient" zegt hij en knipoogt. Ik knik en druk mijn lippen tegen die van hem aan. Het is grappig hoe onze lippen perfect op elkaar passen, en hoe elke keer dat die van hem die van mij raken er een rillinig over mijn rug komt. 

"Doe dit thuis flikkers" hoor ik een man achter ons zeggen. Harry breekt de kus en draait zich om naar de man.

"Wat was dat?" vraagt hij beledigd. Ik pak zijn hand vast en wil hem wegtrekken.

"Harry.."

"Nee niks Harry" zegt hij fel en kijkt naar de man. Hij is halfkaal, en het haar dat hij aan de zeikant van zijn hoofd laat groeien is al aardig grijs.

"Je hoorde me wel flikker" zegt de man en grijnst naar ons. Harry's aderen in zijn nek zetten op en zijn adem word zwaarder. Hij hurkt neer bij zijn skates en trekt ze zonder enige problemen uit. Hij loopt naar de man en pakt hem bij zijn kraag vast. "Wat gaat de flikker nou doen, was ie van plan me in elkaar te slaan?" 

"Harry!" schreeuw ik kwaad, maar het is al te laat. Harry haalt uit op de mans gezicht en duwt hem op de grond. Hij gaat boven op zijn heupen zitten en haalt nog een paar keer uit in zijn gezicht, waardoor de man zijn gezicht begint te bloeden. Ik skate er snel naar toe en trek hem van de man af.

"Wat is er mis met jou!" schreeuw ik kwaad en kniel neer bij de man. "H-het spijt me van hem ik.."

"Ik zei toch dat flikkers niet goed waren! Jullie soort zouden ze moeten uitroeien!" schreeuwt de man kwaad en een beveiliger helpt hem omhoog. Mijn mond valt open van verbazing terwijl ik de mans acties volg.

"Sorry wat?" zeg ik verbaasd. De man geeft me een dodelijke blik en de bewaker neemt me mee.

"Kun je dat geloven Harry! Wat een idi.." ik draai me om tot de ontdekking te komen dat hij weg is. Ik frons mijn wenkbrauwen en kijk om me heen. Geen Harry, nergens te bekennen ook. "Harry?" roep ik verbaasd en loop van de skatebaan af. Ik trek ze uit, geef ze terug aan de man die ze verhuurde en loop naar buiten.

"Harry!" roep ik en ren naar hem toe. Hij is huilend tegen de muur tegen aangezakt en heeft zijn knieën tot zijn borst opgetrokken. Ik ren naar hem toe en zak naast hem neer. 

"Harry wat is er?" vraag ik zachtjes en druk hem tegen me aan. Hij verstopt zijn gezicht in mijn shirt en begint met luide snikken te huilen.

"S-s-sorry Louis i- ik.. ik moet weer alles verpesten en.." 

Ik kap hem af door mijn lippen zachtjes op die van hem te drukken. Hij glimlacht zwak en legt zijn enorme handen in mijn nek. Ik laat hem snel los voor de kus de verkeerde kant op gaat, zoals altijd met Harry.

"Hej, niet huilen oké?" zeg ik zachtjes en haal mijn handen door zijn zachte bruine haren heen. Hij knikt en wrijft in zijn knalrode ogen. Ik gok dat het door het huilen komt. "Zullen we naar huis gaan Haz?"

"J-ja"

"Mijn appartement?"

"Hmm" mompelt hij. Ik sta op, pak zijn hand vast en trek hem overeind. Als hij staat zie ik pas hoe slecht hij er eigenlijk uit ziet.

"Harry gaat het wel?" vraag ik voorzichtig. Hij fronst zijn wenkbrauwen en knikt. 

"Ja?"

"Je ziet er niet zo goed uit. Voel je je wel lekker? Je ziet nogal wit en.."

"Louis ik voel me prima, kunnen we gaan?"