Unicorn [VOLTOOID]

Hoofdstuk 22

POV Storm
De volgende ochtend wordt ik al vroeg wakker van iemand die me aanstoot. "Kom op, slaapkop." Zegt Nova als ik hem slaperig aankijk. "We gaan vroeg op pad vandaag, want hoe eerder weg hier weg gaan, hoe eerder we in Sunset Harbour zijn."

Mijn slaperige hoofd werkt niet zo snel, en ik kijk Nova vragend aan. "Sunset Harbour, grootste haven van heel Unicornia, in Great Pegasus, waar jullie van die druïde heen moesten." Verteld Nova. "Oh ja... ehem.... wist ik wel." Antwoord ik. Nova moet lachen, en stapt uit bed. Ik volg hem. Nova gaat de meiden wakker maken, en ik maak het ontbijt klaar.

Als we ontbeten hebben gaat Wonder naar het havenkantoor om ons uit te checken. Snowdrop, Nova en ik maken het schip gereed voor vertrek. Als Wonder weer aan boord komt varen we de haven uit, op weg naar Sunset Harbour.

Als we net ongeveer anderhalf uur op weg zijn, begint het harder te waaien, en de lucht wordt donker. "Ik denk dat het zo gaat regenen." Merkt Wonder op. Nova knikt. "Zeg maar eerder onweren, je weet wel, de wind gaat voor de storm." Wonder kijkt bedenkelijk. "Nova, je had toch nog van die regenpakken hier liggen?" Vraagt Snowdrop. Nova denkt even na en knikt dan. "Als het goed is onder jouw bed." Zegt hij.

Snowdrop gaat meteen naar het benedendek, en komt niet veel later terug met van die oude, gele jassen. "Nu zijn we echte zeevaarders." Lach ik, als ik een jas aantrek. De rest moet ook lachen.

Als we allemaal onze jas aan hebben, komen net de eerste druppels naar beneden. "Precies op tijd." Zegt Snowdrop. "Laten we alvast het schip stormklaar maken." Zegt Nova, en hij begint commando's en aanwijzingen te geven.

"Waarom doe we dit alles eigenlijk?" Vraagt Wonder. "Op deze manier zorgen we ervoor dat we alles vanuit de kuip kunnen doen, zoals de zeilen laten vieren. Als je met slecht weer het dek op gaat heb je veel te veel kans om uit te glijden en misschien wel overboord te gaan." Legt Nova uit. Wonder knikt.

Al snel komt de regen met bakken uit de lucht. Als verzopen katten zitten we in de kuip. Nova staat achter het roer, en schreeuwt af en toe boven de wind uit wat we moeten doen. In de verte zien we een bliksemschicht, en niet veel later klinkt de rommel.

"Het is erg dichtbij!" Schreeuwt Wonder boven nog een rommel uit. De rest knikt instemmend. De wind trekt stevig aan, en de boot schiet vooruit. "We moeten de zeilen strijken jongens! Ik houd haar nauwelijks meer!" Roept Nova. We gaan snel aan de slag, en halen de zeilen naar beneden.

Even later deinen we op en neer op de golven. We gaan niet echt meer vooruit, maar Nova stuurt af en toe wel bij als we te veel van de koers af raken. Het duurt een uur voordat de storm wat gaat liggen. Het regent nog steeds, maar het onweert niet meer en de wind is wat gaan liggen. We hijsen de zeilen weer en gaan verder aan de reis.

~twee weken later~

POV Storm
Eindelijk! Na twee weken op het water te hebben gezeten doemt er in de verte weer een kustlijn op! "Land in zicht!" Roept Nova vrolijk. Iedereen is in een goede stemming. Na een klein uurtje varen komen we bij Sunset Harbour aan. Via een communicatieradio melden we ons aan. Er wordt gezegd op welke plek we moeten aanleggen, E7. Dus varen we de haven binnen. Het gaat op alfabetische volgorde, dus wij slaan het 'straatje' van E in. Daar varen we door tot we een bordje met 7 zien.

We leggen aan, op dezelfde manier als altijd. "Ik heb gezegd dat we hier voor onbepaalde tijd zijn, dus we moeten als we vertrekken de prijs van alle overnachtingen betalen." Zegt Nova. Iedereen knikt. "En nu?" Vraagt Wonder. "Dat is een goede vraag... wat zei Galdur ook alweer?" Zegt Snowdrop, en ze denkt na.

"Er kwam een aanslag in de grote haven, oftewel hier. En daarna moesten we volgens mij naar de hoofdstad van Great Pegasus." Zegt ze. "Maar hoe weten we waar de aanslag precies
komt, en wie hem pleegt?" Vraagt Wonder. "Misschien moeten we naar grote evenementen in de haven opzoek gaan?" Stel ik voor.

"Nova, jij bent hier al eerder geweest toch?" Vraagt Snowdrop. "Al een stuk of vijf keer." Grinnikt Nova. "Mooi, dan weet je vast wel de weg door de havenstad." Nova knikt. "Volg mij maar." Hij sluit het luik af en stapt van de boot. Iedereen gaat van boord, en we lopen de havenstad in.

POV Snowdrop
Met Nova voorop lopen we rond in de stad. We kijken op alle reclameborden, maar vinden niks van een groot evenement. Tot nu toe dan. "Kijk jongens!" Roept Wonder. Ze wijst naar een bord, met een afbeelding van een goochelaar erop. "Magic Max's magische goochelshow. Vrijdag 20 Hoorntember,  op het Pegaplein, van 21:00 tot 23:00." Leest ze voor.

"Goed werk Wonder." Zegt Nova. "Magic Max is de bekendste goochelaar van heel Great Pegasus."

"Dat betekend wel dat we drie dagen moeten wachten." Merk ik op. "Dat zijn drie mooie dagen om Sunset Harbour te verkennen." Merkt Storm vrolijk op. "Dan kunnen we gelijk beginnen denk ik?" Zegt Nova. "M'n maag verteld me dat het tijd voor avondeten is." Grapt hij. De rest lacht. "Maar als we uit eten willen hebben we toch geld nodig?" Merkt Wonder op.

Nova moet lachen. "Een tip voor je, ga nooit Sunset Harbour in zonder geld, want hier vind je de beste restaurants van heel Unicornia." Terwijl hij dat zegt  haalt hij zijn portemonnee tevoorschijn. "Ik trakteer!" Roept Nova. Hij draait zich om en loopt al een richting uit. We volgen hem maar gewoon, en al snel staan we voor de deur van een restaurant.

"Wilt u een tafel?" Vraagt een ober die langs komt lopen. Ik zie Storm met z'n ogen rollen, en kan de neiging niet onderdrukken om zijn gedachten te lezen. Nee, we willen een vloerkleed. Ik moet lachen. Storm kijkt me aan en ik weet dat hij weet dat ik zijn gedachten las. Intussen lopen we al naar een tafel toe.

"Wat hebben ze hier allemaal te eten? Ik zie geen menukaart." Vraag ik. Nova lacht. "We zijn in een tapasrestaurant. Zometeen krijgen we een kaart waar je alles op kan zien." Ik knik, en zoals Nova al zei komt de ober die ons de tafel wees, terug met een kaart. We bestellen allemaal wat te drinken en kiezen verschillende hapjes uit.

Na een overheerlijke avondmaaltijd gaan we terug maar de boot. Daar kletsen we nog wat in de kuip, en gaan dan naar bed. Ik val al snel in slaap, blij dat we weer in een haven slapen waar de boot niet heel erg op en neer gaat