PROLOGUE

269 7 0
                                    


"pinag lalaruan mo nanaman ba ako victor? kung hindi ka titigil ay papasabugin ko yang utak mo"

sinamaan ko sya ng tingin habang patamad naman syang na upo sa sofa.

"do you missed him that much or sadyang mahal mo lang talaga kaya't sobrang brutal mo na sa'kin?"

bahagya syang tumawa hangang sa nilamon sya ng kadiliman ng buong silid na kinaruruonan namin kaya't hindi ko na aninag ang ekspresyon na binigay nya.

"iyan ba ang tingin mong kinalabasan ng labis na pagmamahal ko victor? dahas?"

have i really not recovered from such a loss? i thought...damn you for making me remember again victor.

"get over it amarah"

nabasa nya ang nasa isip ko. isang sigundo lang ay nasa tabi ko na sya habang naiwan naman ang anino nya sa dilim.

"nandito lang ako, alam mo yan"

he bend a little sabay halik sa leeg ko. napapikit ako at ginunita syang muli.

sa lumang bahay na eto na walang bahid ng buhay. mga kagamitan na matagal ng nakailalim sa mga puting tela. sa kwartong eto na minsan sya ay nabubuhay. sa kwartong eto na minsan ay merong sya at merong ako.

"stop it amarah, dumudugo ang mga mata mo"

he cupped my face at hinipan ang aking mga mata at tuluyang tumugil ang pag dugo ng mga eto. thought this grotesque kind of power only knows destruction, yet it could be of healing once in awhile.

"umiiyak lang ako victor"

lumayo ako sa pagkayakap nya at na upo sa harap ng lumang piano. tinipa ko eto at tinugtog ang isang himig na nakakapag pabuhay sa alaala nya...sa alaala naming dalawa.

"na andito na sya amarah"

........

AMARAH...lust & love (vampire chronicles)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon