O günden sonra birdaha cesaret bulup telefona bakamadım. Kendimi iyi hissediyordum. Sonuçta herşeyi söylemiştim ama bir şeylerin ters gittiğini hisseder gibiydim..
Cesaret bulup telefonu elime aldım ama yinede açacak cesaret yoktu.. Derin bir nefes alıp telefonu açtım. Evet, yaptım ama hemen yatağa geri attım telefonu. Onunla daha fazla konuşmak istiyordum. Ama o beni tanımıyordu. Tepkisi sert olmamasına rağmen korkuyordum. Cesaretimi topladım ve baktım. Tek bir mesaj görüşürüz Army..
Cidden mi, bu mu yani? Kendime o gün bir söz verdim. Bu iş böyle bitmeyecek dedim. Tekrar yazdım seni özlüyor ve seviyorum ama mesajı silip silip durdum dakikasına bir mesaj geldi..
"Ne yazıyorsunda siliyorsun küçük hanımefendi.."
Küçük??" Ben küçük değilim sadece cesaretim yok" dedim.
"Beni seven biriysen cesaretin olmalı." dedi.
"O kadar kolay olmuyor ama seni görmeyi ve sana sarılmanın hayaliyle yaşıyorum Min yoongi.."
Söyledim evet mesajıma cevap vermedi o acıyla uyumaya çalıştım..
O acıyı inanın tatmak istemezsiniz. O kadar zor ki..
O acı ile kıvranırken mesaj geldi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Serenity | Min Yoongi ✓
Fanfiction[ tamamlandı.] Ne olursa olsun da seninle olsun. Çünkü ben sensiz bir hiçim. Bitiş|07.01.2018|
