Çete || Tanışma

Çete

Hikaye akışı ve olaylar değiştirilmeden düzenlenecektir.

"Geri dönmelisin Allison" 

"Yine mi boka battınız?"

"Sayılır artık tek başıma idare edemiyorum kızım biliyorsun 40 yaşındayım" 

"Acındırma kendini ihtiyar, ikimizde biliyoruz ki hala bir ninja gibisin" 

"Bilmiyorum kızım... sen gelecek misin?"

"Beni çağırdığına göre bir şeyler var Tad?"

"Evet var 5 genç" 

"Ne olmuş onlara?"

"Pek kurallara uymuyorlar"

"Demek yaramaz çocuklarımız var" 

"Evet ve bu gençlerle ben baş edemem... sen?" 

"Pekala Tad yarın jeti yolla"

"Saat 8'de kimseye görünmeden gel" 

"Tamam ihtiyar" 

Telefonu kapatıp elimdeki sigaranın dumanını son kez içime çekip karşımdaki siyah çerçeveli aynadan kendime baktım. Artık bir kız gibi gözüküyordum. Artık farkına varmıştım... Zeka yeterli değildi. Güçte yeterli değildi. Bu güzelliği şeytana ayak uydurarak kullanabiliyordum artık. Şeytani güzelliğim vardı. Zalim bir güzellik. İki elimde de bulunan parmaklarımın üstündeki Haç işaretine baktım. Bu dövmeleri seviyorum. (Multimedia)

Tanışmadık değil mi? Ben Allison, Allison Fleck . Öz babam yerine koyduğum Tad ile bir çete yürütüyorduk. Ta ki, Neyse bunu boşverin. 

Yine anlatmaktan kaçıyorsun. 

Taki... o gün delirip 8 adamı birden öldürene dek. O gün artık anılarım beni boğmuştu, bende bunu dışarı vurup insanları boğmuştum. O gün bugündür burada, Los Angeles'ta çetenin ufak işlerini yapar oldum. Uyuşturucu satışları, adam bulma, yer tespiti gibi bilgiyasayar işleri ile oyalanmıştım.Tabi bunun yanında psikolog doktorum ile seanslar düzenliyorduk. Çokta normal biri sayılmam. Delisin. 

O 8 adamı öldürmem benim suçum değildi. Ben masumum.  Gel gelelim şu 5 gence. İnanın onları bende tanımıyorum. Daha iyi bir şekilde tanışmak isterdim ama yaramaz çocuklarla çokta iyi bir tanışma yaşamadım.  Onlar bir çetenin üyesi ise o kurallara uyacaklar. Aksi taktirde ben uydururum. 

"Emma! Valizimi topla! Londra'ya dönüyoruz!"