Açmadığım için kendimi kötü hissetmiştim.
Çok şey hissetmiştim ama, yine de aptalca davranmıştım.
Kötü, üzgün, umutsuz hissetmiştim.
Onu arasaydım, ne olurdu?
Belki de anırarak ağlamak yerine, ismini söylecekti.
Umursamamıştım.
Bu huyumdan nefret ediyordum.
Aşırı umursamazdım.
Soğukkanlı olmak iyidir bazen, fakat bu kadar olmak iyi değil.
Sevdiğim insanları kaybedebilirdim.
Yalnız kalabilirdim.
Yalnız kalmaktan çok korkuyorum.
Umursamazlığım, burada işe yaramıyor.
Bazen ağlıyorum.
Annem görmüyor ama bazen ağlıyorum.
Çok iyi huylarım yok.
Bazen gaddarlaşıyorum.
İyi birisi olmak istiyorum.
Belki de iyi birisiyim ama, gösterebilecek çok bi yakınım yok.
Yalnızım galiba.
Oh,
Belki de karşımdaki kişinin de böyle bir sorunu vardı?
O da çok korkuyordu belki.
Onunda ağlayacak kimsesi olmadığı için, başkalarının telefonunu arayıp ağlıyordu belki.
Ya da kimseye göstermek istemiyordu.
Ah herneyse,
Onu arayacağım.
