ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

Κεφάλαιο 25

Το σκοτάδι είχε καλύψει τα πάντα την ώρα που ο Ορφέας έφτασε μπροστά στον πύργο του Νίκολας. Πάτησε το κουδούνι και περίμενε. Κάτι μέσα του τον ειδοποιούσε οτι η Ηρώ κινδύνευε. Αν τολμούσε να της κάνει κάτι ο Νίκολας θα τον σκότωνε ακόμη και αν η τιμωρία του θα ήταν θάνατος. Έκλεισε τα μάτια του και είδε με την φαντασία του το χαμογελαστό της πρόσωπο, τα μαύρα μάτια της που άστραφταν σαν αστέρια με την λεπτή χρυσή λωρίδα μέσα τους. Πως νόμιζε οτι θα μπορούσε ποτέ να ζήσει μακριά της; Τώρα καταλάβαινε οτι όσο είχε ανοιχτά τα μάτια του, πάντα θα την έψαχνε. Η ανάγκη του για εκείνη ξεπερνούσε ακόμη και την ίδια του την αγάπη.

Η πόρτα άνοιξε και ένας μαυροντυμένος άντρας βγήκε που μόλις τους είδε κατάλαβε οτι ήταν της ίδιας φυλής: "Τι θέλετε;" Ήταν αγενής και άγριος.

"Θέλουμε να μιλήσουμε με τον πρίγκιπα Νίκολας, είναι επείγον." Ο Ορφέας του μίλησε  με το ίδιο ύφος.

"Ο πρίγκιπας δεν είναι εδώ." Ο άντρας εξαφανίστηκε σαν μαύρη σκιά και η πόρτα κλειδώθηκε, σημάδι οτι δεν επρόκειτο να βγει κανείς ξανά.

Ο Ορφέας γύρισε προς το Λήο: "Ξέρουν οτι θα μπούμε ούτως ή άλλως. Θα μας περιμένουν. Μπείτε πρώτοι και δημιουργήστε αντιπερισπασμό για να ψάξω την Ηρώ."

Ο Λήο και οι δύο άλλοι πήδηξαν τον τεράστιο φράχτη σα να ήταν πεζούλι. Ο Ορφέας άκουσε από τη μέσα μεριά του τοίχου χτυπήματα, φωνές και βογκητά. Έτρεξε στο πλάι και πήδηξε μέσα στον κήπο. Όλοι οι άντρες του Νίκολας ήταν απασχολημένοι με τους εισβολείς.

Μπήκε στο χολ του πύργου. Δεν συνάντησε κανέναν.  Άρχισε να ανεβαίνει τα σκαλιά και προσπαθεί να ανακαλύψει το άρωμα της Ηρώς αλλά αλλά στον πρώτο όροφο δεν μύριζε τίποτα. Όταν έφτασε στον τελευταίο όροφο η μυρωδιά της βρισκόταν παντού. Το αίμα της, μύριζε το αίμα της. Τα μάτια του κοκκίνησαν από οργή. Ακολούθησε την μυρωδιά και έφτασε σε ένα διάδρομο που τέσσερις γεροδεμένοι Φύλακες στεκόταν αμίλητοι οι δύο απέναντι από τους άλλους δύο.

Ο Ορφέας όρμησε επάνω τους χωρίς να σκεφτεί τίποτα  εκτός από το ότι η Ηρώ κινδύνευε. Η μάχη ήταν δύσκολη αλλά μπόρεσε να τους εξουδετερώσει. Δεν ήταν τυχαίο οτι θεωρούνταν ο καλύτερος Φύλακας. Ακόμη και ο βασιλιάς τον ζήτησε αλλά εκείνος δεν ήθελε να κλειστεί μέσα στο παλάτι, πράγμα που θα έπρεπε να κάνει αν δεχόταν.

Σκούπισε τα αίματα από το πρόσωπό του και πήγε να ανοίξει την πόρτα. Ήταν κλειδωμένη. Έβαλε δύναμη και έσπασε την πόρτα. Ήταν η κρεβατοκάμαρα του Νίκολας και πάνω στο κρεβάτι ήταν ξαπλωμένη η Ηρώ με κλειστά τα μάτια χλωμή σαν πεθαμένη, με τον Νίκολας να ρουφάει σαν βδέλα το λαιμό της. Εκείνος τον κατάλαβε και αστραπιαία σηκώθηκε και όρμησε στο Ορφέα που τον απέφυγε. Μπορεί να ήταν μεγαλύτερος και πιο έμπειρος αλλά δεν ασχολούνταν ο ίδιος με τις μάχες. Άφηνε τους φύλακες μπροστά.