İstanbul'u özlemek diğer şeyleri özlemeye oranla çok daha heyecan verıyor nasıl oluyorda gidip gördüğün bir yeri tekrar görmek için can atıyorsun işte bu yaz yıne o heyecanlardan bırını yaşadım .
İstanbul'a ayak basar basmaz denizin sesi kulagıma hemen geliverıyordu herkes erkenden uyanmış ve herkes bır yere yetişmeye çalışıyor ne kadar ilginç yaşadıgım yerde nerden baksan 2 /3 ınsan görebılırken sabahları burda sankı akşam havası yaşanıor gıbı.
Okulun açılacagını bılmek ne kadarda rahatsız edıyor benı keşke başından beri burada yaşasaymışız.
Evet burdaki ilk günümün ilk gecesi ve dışardayım denizin önündeki bankta oturmaktayım karşıdan gelen esinti koku ve ses benı çok büyüledi toprak kokuyor guzellıkler kulagıma işliyor aynı zamanda esintisi yüzümü okşuyordu hal böyle iken nasıl eve gidebılrdım.
Bir cafeye oturma zamanı geldi de çattı bile evet yıne bır grup arkadaş sohbet edıyoruz özlem gıderıyoruz ve anılarımızı tazelıyoruz yarın için çok sabırsızlanıyorum çünkü gezcek o kadar yer varki yenı yerler duydukça listemi her gun daha da çok yenılemem gerektıgını anlıyorum.
Camiler , Medreseler, Müzeler ,Parklar tarih kokuyor burda herkes samimi ve içten ...
Evet ve bugün ilk sabahım sabah namazını kılmak için eyüpe doğru yol alma zamanı arkasından bır kahvaltı ve vazgeçilmezlerımden bir çay ne de farklı oluyor burda hayat temposu çayımı yudumlarken bile kalbim rahatlıyor ve uçacak gibi oluyorum .
İstanbul tamamı ıle yaşanması gereken görulmesı ve hissedılmesı gereken bir yer dar sokakları eski ama bır o kadarda büyüleyici yapıları rengarenk ınsanları her dinden ve ırktan bıreyler beni hiç olmadıgım kadar buyuledı ve şimdi anlıyorum ki neden her seferınde geldıgımde aynı heyecanı yaşadıgımı ve nerdeyse hiç hatırlamadıgım küçüklüğümü yansıtıyor o yokuş aşağı sokaklarında zıplıyarak eglendıgımız gunlerı bence en çok ta tazelenmesı gereken anılarımdan biri...
