Anastasia (Tr)

31. bölüm

Disko topunun etrafa yansıttığı renk cümbüşü ışıklar Anastasia'nın yüzüne vuruyordu. Çalan müziğin kulakları sağır eden sesi mekanı ele geçirmiş yeri titreşime almıştı. Şık kıyafetler içinde süzülen kızların rahat tavırları burayla bağdaşdıklarını gösteriyordu. Kahkahaları müzik eşliğinde kayboluyordu. Kollarını dayadıkları birbirinden feat gençlerse etraflarında süzülen kızların keyfini çıkarıyordu.

Anastasia ise tüm bu hareketliliğin içinde sap gibi kalmıştı. Omzuna attığı şalı sıkı sıkı tutuyordu omuzlarını çıplak bırakmamak için. Ayağındaki topuklu ayakkabılar onun ayakta durmasını güçleştiriyordu. Babetten başka bir şey giymemiş bir kıza göre gene iyi idare ediyordu.

Helena mekana korkulu gözlerle bakan Anastasia nın kolundan tuttu ve içeriye çekti.

"Anastasia bütün gece burada mı dikileceksin?"

"Sana beni getirmenin iyi bir fikir olmadığını söylemiştim."

"Nedense iyi bir fikir gibi görünüyor?" Muzipçe göz kırptı. Şuan üzerinde asistan havası yoktu. Kim derdi ki bu kız lockwood şirketlerinin asistanı. Sıradışı erkeksi giyim tarzını bir gecede degiştirmişti. Üzerine giyindiği bluz vücudunun dörtte birini kaplıyordu. Sırtı tamamen açıkta kalmıştı. İç çamaşırı giymekten bile aciz kalmış göğüsleri bluza yapışmıştı. Boynundan ince bir iple bağlanmış bluz göbeğini de açıkta bırakmıştı. Altına giyindiği streç kot bacaklarını sarmıştı. Bunun helena olduğuna inanamıyordu. Yaşadıkları şaka gibiydi.

"Sana bir süprizim var gel hadi"

Anastasia yı kollarından çekiştirerek kalabalığın içine sürükledi. 
Birbiriyle dans eden çiftlerin arasından utanarak geçen Anastasia yı merdivenlerden yukarıya çıkardı ve özel loca bölmelerinden birine getirdi.

"Hoş geldin Anastasia"

Loca koltuğundan ayağa kalkarak kucak açan Jack in ağzından okuyabildikleri bunlardı. Anastasia yı kollarının arasına aldı ve sarıldı. Jackle olan kucaklaşmasında gözüne özlem duyduğu bir sima ilişti. Leonardo! Oda buradaydı. İstifini bozmaksızın koltukta oturuyordu. Üst üste attığı bacaklarından birini ritmik hareketlerle sallanıyor elindeki içki bardağına bakıyordu. Anastasia ilk bakışının ardından gözlerini çevirmişti. Muhtemelen Leonardo ona bakıyordu. Ama bu yargısı ikinci bakışta söndü. Leonardo Anastasia ya bakmıyordu bile. 

"Merhaba Anastasia"

Onu ikinci olarak karşılayan Hector olmuştu. Çekinceli tavırlarıyla küçük bir merhaba demişti. Anastasia nın hala öfkeli olduğunu sanıyordu.

"Merhaba Hector" dedi " Seni görmek güzel."

Hector un kastığı bedeni bir anda söndü Anastasia nın rahatlatıcı sözleriyle beraber. Karşısında duran kızın gülümsemesi rahatlamasına bir boyut daha etkilemişti.

Hector un ardından Nikolas kalktı ayağa ve hiç bir şey demeden Anastasia yı aldı kolları arasına. Elini sırtına götürüp sıvazladı. Onu iki haftadır görememişti. Ona duyduğu özlem gün geçtikçe körüklenmişti. Bay Lockwood dan çekindiği için görmeye gidememişti. Eğer bu süpriz davet olmasaydı çekincesini yenip kapısına dayanabilirdi.

"Seni çok özlemişim." Diyerek gözlerini yumdu Nikolas 

Kendini Nikolas ın kollarından çekerek geri çekildi.

"Neden gelmedin?"

"Biraz çekindim diyelim."

"Aslında çekingeli bir karakterin yok."

"Bundan sonra aynı hataya düşmeyeceğime emin olabilirsin."

Anastasia kaçamak bakışlarla gözlerini Leonardo ya doğrulttu. Gerçekten burada yokmuş gibi davranıyordu. Ona bakmıyordu bile. İçinde bir boşluk hissetti. Bunun adı hayal kırıklığı mıydı bilemiyordu ama incinmiş hissediyordu.