Starting Ever After (Sequel of Together Forever) COMPLETED

Chapter 36

Glaiza POV

Nag check out ako sa hotel at bumyahe na sa susunod na destinasyon ko.

Habang nasa byahe, hindi ko mapigilang mag pray na maging okay ang lahat.

Nagpark ako sa medyo malayo sa lugar, para hindi ako mahalata. Bumili ako ng telescope para kahit hindi na ako lumapit ay makikita ko ang mga tao.

Nandito ako sa di kalayuan ng bodega nila. Sa tingin ko, tama ang napuntahan kong lugar, dahil puro armado ang mga nakikita ko.

Lumunok ako ng laway ko, dahil sa sobrang kaba ko. Ang lakas lakas ng tibok ng puso ko. I called Rhian's parents and told them the location, para na rin mapuntahan nila kaagad kami.

It's now or never! Tumayo ako at pasimpleng naglakad papunta sa likod ng bodega. Buti nalang walang tao. Mayroong bintana na hindi naman masyadong mataas, sumilip ako, mukhang wala namang tao. Kaya umakyat ako at pumasok sa loob.

Then mayroong mga naglalakad. Kaya nagtago kaagad ako sa likod ng mga sako.

I heard them say: "kailangan nating mahanap yong babae, sigurado akong nandito pa yon. Pag di natin mahanap, tayo ang malilintikan."

Are they talking about me or Rhian? Siguro si Rhian. Nakatakas na pala sya? Mas lalong nasa piligro ang buhay ng asawa ko.

Nang makalagpas na yong mga lalaki. Naglakad ulit ako. Nasaan na kaya yong asawa ko. Sana naman makita kami dito.

May nakita akong pinto na nakabukas, kaya naglakad ako papunta dito. Pagpasok ko, agad kong nakita ang upuan at lubid sa gitna. Tiyak kong dito ginapos si Rhian. Mabuti nalang nakatakas sya.

Sana naman magkita na kami bago pa kami magkita nila dito.

Naglakad ako palabas ng kwarto ng may mabangga ako.

Shit! Kinabahan ako.

I look up and I saw the love of my life. Rhian.

Agad ko syang niyakap. At hinalikan sya. Then I saw her face. Napaiyak  ako ng makita ito.

May pasa sya sa pisngi, ang buhok nya ay magulo, tapos may sugat sya sa labi nya.

Awang awa ako sa itsura nya.

"I'm so sorry love. Ngayon lang ako nakarating. I'm so sorry." Sabi ko sa kanya. At niyakap ko ulit sya.

I really miss her.

"It's okay love. We have to go now. Baka makita nila tayo." Sabi ni Rhian.

Tumango ako at naglakad kami papunta sa bintana na dinaanan ko kanina.

Pinauna ko si Rhian na makalabas. Tapos ako naman ang umakyat. Pagkababa ko, nagulat ako dahil hawak hawak si Rhian sa leeg, habang may nakatutok sa leeg nya.

"Please, don't hurt her." Sabi ko sa kanila.

"Your precious wife?" Sagot ng lalaki na nakahawak kay Rhian.

Sakin naman ngayon nakatutok ang baril na hawak ng lalaki. Hindi ako makapagsalita. I was breathing heavily.

Tapos sininyasan nya yong isa pang lalaki na lumapit sakin. Sumunod naman ito, at naglakad palapit sakin. Pero bago pa sya makalapit, nasipa ko sya ng malakas sa legs nya.

Napaatras pa ito.

"Malakas ka pala." Sabi ng lalaki at lumapit sakin ulit.

Seryoso ko syang tiningnan.

Nagpakawala sya ng suntok, at natamaan ako sa tyan. Kaya natumba ako.

Feeling ko maduduwal ako sa sakit.