Todoroki Shoto Fanfiction.

1

    Anılarım çok karanlık... Aile sorunları... Babamın annemi öldürmesi, ardından intihar etmesi... Birçok intihar girişiminde bulundum fakat başaramadım. Neden mi? Çünkü ölmüyordum.

    Çoğu insan bana şanslı der. Ama benim özgünlüğüm şanslı olduğum kadar karanlık. Küçükken hep babam annemi döverdi. Bazen sadece bu durumlara kulak tıkayıp odama geçerdim. Ama asla unutamayacağım acılardı bunlar.

Ve tabi o vardı. İlk öpücüğümü çalan çocuk. Ondan intikamımı almalıydım...Kesinlikle!!!

                                                   *                                       *                                 *            

     Aniden çalan alarmın sesiyle uyandım. Etraf hala aydınlanmamıştı. Belki de perdeler kapalı olduğu içindir (Best beyin ever). Perdeleri açtığımda aynı bir vampir edasıyla yere yığıldım. Gözlerimi yakmıştı güneş.

''Aptal güneş!'' diye bağırdım evin içinde.

     Yüzümü yıkayıp toz pembe saçlarımı yarım topladım. UA Lisesi'ne torpilli olarak gidiyordum. Çünkü inanılmaz bir özgünlüğe sahip olduğumu biliyorlardı. İki tane özgünlüğüm vardı; ölümsüzdüm ve inanılmaz bir güç fışkırıyordu bedenimden. Bununla sınavları çok kolay geçebileceğim için beni sınava almadılar. Ve sonunda o gün geldi. En iyi sınıf olan 1-A sınıfına gideceğim. Okul kıyafetlerimi giydim ve altıma beyaz dizimin üstüne gelen çoraplarımdan giydim. Onlardan bir valiz dolusu var zaten. Hemen bir taksi çevirdim ve yola çıktım.

    Sonunda okulun önüne geldim. Daha kimse sınıflara girmemiş, herkes okul bahçesinde oturuyordu. Bir grup kız beni kenara çekti ve sınıfımı sordular. Daha ilk girdiğimden beri bana bakan erkekleri görmezden gelerek:

 ''1-A'' dedim.

     Kızlar bana sarıldı:

  ''Artık yeni kankamızsın!'' dediler. Ben de gülümseyip kafamı yana eğdim. 

                                                     *                           *                              *         

 Sonunda ilk derse geldik. Tam sınıfa giriyordum ki sınıfın içine baktım ve geri çıktım. İnanamadım. Yanlış sınıfa mı gelmiştim. Bu sınıftaki erkekler çok yakışıklıydı. Gereğinden fazla.

 Sınıfa giremedim, utandım. Kapıda kızları bekledim. Kızlar gelince onlarla birlikte içeri girdim. Uraraka-chan elimden tuttu:

''Çekinmesene, yanıma gel!'' dedi ve beni yanına oturttu. İşte o an,

Onu gördüm, intikamımı almam gereken kişiyi. O da beni gördü ardından. İkimizin gözlerinden nefret fışkırırken diğer tüm erkekler güzelliğime hayran kalmıştı.

 Ben hala şaşkınlık ve kızgınlık arası bir duygu takınırken öğretmen Uraraka-chan'ın yanına oturmamı söyledi. Yavaşça eteğimi düzelterek oturdum. Dersi dinlerken dikkatim dağıldı ve ona baktım. Sanki bana 10 dakikadır bakıyormuş gibi baktı. Ardından ben de ona baktım. Fakat onun bakışlarında hiç duygu yoktu. Sanki yok olmuş gibi. 

 Sonunda öğretmen gelmişti. Bize beden eğitimi kıyafeti verdi ve giymemizi istedi.

                                                      *                            *                          *  

 GİYİNME ODASINDA:

Gömleğimin düğmelerini yavaş yavaş açarken:

''Mia-chan Todoroki-kun'a neden öyle baktın?'' bunu söyleyen Uraraka-chan'dı.

''Şey, bir çocukluk arkadaşı da, o yüzden'' Onlara 5 yaşında beni öptüğünü söyleyemezdim.

''Uh, anladım sanırım.'' Tamamen iç çamaşırımla kaldığımda:

''Mia-chan, harikasın'' Herkes ağzı açık bir biçimde bana bakıyordu. Şaşkınlıkla kızarmıştım. Ardından erkekler soyunma odasının yan tarafta olduğunu öğrenmiştim

...

...

...Nasıl yani HERŞEYİ DUYDULAR MI??? Bunu söylerken çok fazla kızarmıştım.

''Evet, genelde öyle olur'' Uraraka-chan garipseyerek baktı.  Ardından hızlıca giyindim. O utançla hızlıca çıktım ve kapıyı çarptım.

EVET ARKADAŞLAR 1. BÖLÜM BU KADARDI NASIL BULDUNUZ YORUM ATARSANIZ SEVİNİRİM EHEHEHH YANİ HERNEYSE YORUM YAZMAYA ÜŞENİYOSANIZ VOTELEYİN BARİM *YAZAR-CHAN ÇILDIRDI SHOTO'NUN SİXPACKLERİNE BAKMAYA BAŞLADI* OH, GÜNLÜK DOZUMU ALDIM O HALDE HOŞÇAKALIN HOŞTİLKİYİN ( R.I.P. YAZAR-CHAN OKUYUCULAR TARAFINDAN KATLEDİLDİ)