Her şey bir sosyal medya hesabıda onun fotoğrafını görmem ile başlamıştı. Gülüşünü ve gözlerini gördüğüm o geceyi asla unutamam. 29 Ekim gecesiydi. Ve o gülüşüyle huzur kokan adam o gece benim kalbime ülkesinin ilk temelini atmış yavaş yavaş cumhuriyetini kurmuştu. Benim fark etmem ise çok uzun sürmemişti.
Bazen dile dökemediklerimizi, kalemin yardımıyla kağıda dökeriz. Bizim için önemli olan duygularımızı harf harf ince ince kağıda nakşederiz.
Ben de dile dökemediklerimi, belki günün birinde duygularımın sahibi olan adam okur diye tüm benliğimden dökülen kelimeleri bir deftere işledim.
Defteri sahibine yolladım ama sahibi kabul etmedi ve defter bana geri döndü. Yani onun gözleri benim yazdığım satırlara hiç değmedi. Yine de ondan geçmedim, geçemedim.
Her satırda, her cümlede, her kelimede, her harfte barındırdığım sevgimin tanığı olacaksınız. Belki içinizden birileri de kendinden bir şeyler bulacak burada. Kim bilir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Feryadı
ChickLitFısıldıyor... Esen rüzgar, öten kuşlar, çalan şarkılar, söylenen sözler, gök yüzündeki yıldızlar, yüzüme vuran güneş; Ruhuma, kalbime, tüm benliğime seni fısıldıyor. Ruhum, kalbim adını haykırıyor. Sessiz çığlığımı duyuyor musun? Sana olan özle...
