》KESTANE AĞACI

ÖZLEYECEĞİM

   Sondu bugün Emma için, kasaba için de sondu. Ailesini en çok ta Büyükannesini ve Büyükbabasını özleyecekti. Kasabada geçirdiği o güzel günleri hayvanları ne kadar onlardan korksada belli etmeyerek onlari çok sevecek çok özleyecekti.Ayyaş Frank amcayı  birde ne kadar şımarık olsada Jack ,evet Jack'i çok özleyecekti .

Emma için zaman çok hızlı geçmişti baloya aranan elbiseler, onca teklifin arasından seçilecek kişi için red edilen teklifler ,dans edilen sonu öpücükle biten bir balo, hayvanlarla geçirilen zaman, jackie ile edilen kavgalar kalacağı ev için alınacak olan eşyalara ayrılan zaman en çokta ona gitmişti vakti, güzel geçmişti yaz tatili .
      Artık karar vermişti Üniversite hayatinda eskisine nazaran daha olgun olacakti biraz daha kendine bakmaya başlayacakti artık saçlarına şekil vermek için saçını örüp acmayacakti daha çok fön çekecekti ya da yine su dalgası yapacakti yada yüzüne renk vermek için yüzüne hafif hafif vurmak yerine allık kullanacaktı.

Artık zamani gelmişti Emma önce gözlerinde gururu okunan Babasına Sarıldı çoğu zaman bunu dışarıya yansıtmayan babası bugün Emmayı şaşırtarak kulağına onunla gurur duyduğuyla alakali bur kaç cümle fısıldadı.

       Sonra Taylor'la uzaktan öpücük attılar . Emma tam gidecekken Taylor onu kendine çekip
"bak tatlım ordada fazla erkeklik taslama sen süper bir kızsın . (Emma'nın poposuna bir şaplak atıp ) hadi bakalım göster onlara nasıl erkek T/Avlanir. "

Babasi Frank hafif şekilde öksürdüğünde. Emma ondan ayrılıp en deger verdiklerinin yanına gitti tabikide babasina ve yakın zamanda annesi olacak Taylor'uda seviyordu ama küçüklüğünden beri onu yetiştiren iki insan ve Emma yetişirken onunla birlikte büyüyen kardeşi onun için farklıydı. Emma yavaşça Büyükannesine yaklaşıp ellerini tuttu tam ağzını açıp konusacakti ki (Çatlak) Büyükannesi lafa girdi.

"Benim küçük Emma'm nasıl da büyüdün Serpildin güzelleştin evet Büyükannen biraz Çatlak olabili- "

" Evaleen? "

"Tamam kabul biraz fazla çatlak olabilirim ama sen benim gibi olma kendine ve çevrene ben güzel ve başarılı bir kızım profili çiz tamam mi  seni çok özleyeceğim güzelim seviyorum seni sakın benim gibi aptallik yapip böyle bir adamla evlenme bayan Evans "

Emma Büyükannesinin ona yaptığı duygusal şaka karışımlı konuşma üzerine  gözünden düşen bir kaç damla yaşı silip ona sımsıkı sarıldı.

"Bende seni özleyeceğim Büyükanne. "

Bir iki adım daha atıp Büyükbabasına sarıldı.

"Büyükbaba sen bişey söylemeyecek misin ?"

"Ah benim güzel kızım sakın bu gelini ve Büyükanneni dinleyip de oralardan kendine oğlan bulma ha bulursan onu kutsal geyik  boynuzlarıyla kovalarim."

(Noel baba'nın geyiklerindeki boynuzlardan bahsediyor)

"Oh Koca adam beni tanımıyor musun? ilk başta ben vururum onları ."

"Afferin benim güzel kızıma. "

Emma son kez Büyükbabasıyla sarılıp Jack'in yanina geldi. Jack'e bakıp tuhaf kardeş sarılması dedi. Jack hafif gülümseyip tuhaf kardeş sarılması dedi.

Emma ve Jack iki dakika sarılı kalıp en son sırtlarına yavaşça vurup sonra da enseye ilk yapıştıran yani Emma kaçtı Jack ise onu kovalayacaktı ki son kez Emma gitmeden normal durayım dedi .

Emma son olarak evin çalışanı yani bahçıvanı ve ayyaş la sarılıp durdu herkese göz gezdirip yanında bulunan otobüse bindi. Eğer ki daha fazla onların yaninda durmus olsaydi gözlerinden yaşlar hüzne gibi akardi kim bilir ne kadar özleyecekti ailesini ama sorun şu ki o küçüklüğünden beri hep özgürdü öyle pek kalabalık ortamlara gelemezdi ve herkesten ayrı dururdu o yüzden degilmiydi zaten yıldızlarla arkadaşlığı.

Onlarda kalabalıktı ama onlara hiç ulaşamadığı için hep arkadaş kalmışlardı genelde öyle insanları pek özlemezdi ama onlar yani ailesi galiba ayrıcalıklıydı .

Şu iki üç ayda olanları düşündü Emma onun için alınan evi istekleri ailesine biraz fazla yüklenmişti aslında bu yapılanlar zaten onun hakkıydı zaten yıllarca hem ailesine hem Büyükbabasına hem de Büyükannesine hep yardım etmişti. Hayatinda ilk defa ailesinden bu şekilde bir yardım istemişti ,ki zaten ailesin durumu gayette iyiydi .

Bir kaç saatin geçmesi üzerinden artık gelmişti hayali olan şehire "Washington'a " gelmişti.
Daha ilk dersini almak  için beş gün daha vardı hayallerine beş günlük uzaklıktaydi hem şehri öğrenmek için hem de evi daha önce ki yaptıkları düzende yapacağı değişikleri için erken gelmişti .Otobüsten inip terminalde bulunan evine gitmek için kalkacak olan otobüsü aradığında saat iki yönünde onu bekleyen otobüsü gördü .Otobüse doğru yürüyüp bindiğinde kalkmasına 5 dakika olduğunu öğrendi.

Nasılda geçiyordu zaman dedikleri şu kavram daha ilk okulda istemişti bu bölümü yıldızlara daha yakın olabilmek için onları daha iyi inceleyebilmek için sonra gezegenler vardı tıpkı bir sır gibi ne olduğu bilinmeyen ama olan. Bildiğimiz daha çok az gezegen var kim bilir belki daha kac tane daha gezegen vardı tabi onları bulabilmek için önce okumalı sonrada meslek sahibi olmalıydı . 2-3 dakika sonra durağa geldiğini fark eden Emma ne zaman taktiğini hatırlamadığı kulaklığını çıkartıp araçtan indi.

Bir kaç adımda evinin önünde durdu çok istemişti bu evi alırken öyle çok büyük değildi ama tabikide çatı katı ve kestane ağacı vardi ne çok istemişti babasından bu evde kestane ağacını gördüğünde babası da kızının annesinden dolayi kestane ağacına düşkünlüğünü bildiği için sahibiyle makul bir fiyatta anlaşıp kızına bu evi kiralamak yerine satın almışlardı Emma'nin Büyükbabasıyla beraber oda yardım etmişti satin alinirken. Kendinden eşyali olan eve girdiğinde sadece gerekli eşyaları kendileri almışlardı birde kendi odasını düzenlenmişti. Fazla eski eşya yoktu zaten modern dizaynı ilede Emma'nın kalbini çalan bu ev artık kendisinindi.