Only With Him

76.

Τόσες ώρες ετοιμαζόμουν, χωρίς να με καταλαβαίνω τι γινόταν έξω. Είχε χιονίσει αρκετά. Και μόνο που το έβλεπα κρύωνα. Ο καιρός από την άλλη ήταν ξηρός, με αποτέλεσμα όλο το τοπίο να θυμίζει βαρύ ελληνικό χειμώνα. Έσφιξα λίγο τα μάτια μου, για να αποφύγω τον αέρα που φυσούσε το χιόνι προς το μέρος μου.

Μπήκα στο Boston Public Garden από την κεντρική είσοδο και έστριψα αμέσως δεξιά, αγνοώντας τα βλέμματα πολλών περίεργων γιαγιάδων. Και νόμιζα πως μόνο οι Ελληνίδες είναι έτσι!

Συνέχισα στον ίδιο δρόμο για ένα δύο λεπτά, μέχρι που τον είδα να κάθεται κάτω από την ιτιά. Χαμογέλασα και κάθισα μερικά μέτρα πίσω, λαρατηρώνταε τον να κοιτάει το κινητό του κάθε λίγα δευτερόλεπτα. Άνοιξα κι εγώ την οθόνη για να διαπιστώσω πως είχα αργήσει κι εγώ δέκα λεπτά. Με αργά βήματα τον πλησίασα.

Φαινόταν αγχωμένος, φοβισμένος, σκεπτικός... λίγο απ' όλα. Μόνο χαρούμενος δεν ήταν. Δε να ήθελε αυτή τη συνάντηση μόνο και μόνο για να γίνει απόλυτη η απόφαση μου και να τη δεχτεί.

《Καλησπέρα》αναφώνησα από μακριά, αφήνοντας τα τακούνια μου να ηχήσουν στο δάπεδο. Γύρισε ξαφνιασμένος προς το μέρος μου και σήκωσε διστακτικά τις άκρες των χειλιών του, χωρίς να δείχνει κάποιο συναίσθημα.

《Γεια》μουρμούρισε, χωρίς να πάρει το βλέμμα του από το δικό μου. Μία σιγή απλώθηκε κι αποφάσισα να πάω ακόμα πιο κοντά.

《Θα κάτσουμε ή θα περπατήσουμε;》ρώτησα για να αρχίσει μία οποιαδήποτε συζήτηση. Δε μπορούσε να είναι πιο άβολη από αυτό. Στριφογύρισε βαριεστημρνα τα μάτια του και σού φράσεις τα χείλη στο πλάι.

《Πραγματικά, Νέλλη, δεν μπορείς να καταλάβεις πώς νιώθω αυτή τη στιγμή. Μην παίζεις μαζί μου. Δεν είμαι εδώ για να πούμε τα νέα μας. Είμαι εδώ για να μου πεις την απόφαση σου και να συζητήσουμε... Ή το αντίθετο.》μου εξήγησε κοφτά. Τα χείλη παρέμεναν σφιγμένα, τα μάτια του είχαν γουρλώσει ελαφρώς από την ένταση και ήμουν πολύ σίγουρη, πως αν πήγαινα κοντά του, θα άκουγα μέχρι και τους παλμούς της καρδιάς του.

《Συγγνώμη》είπα αμέσως χαμηλόφωνα. Κατέβασε το κεφάλι και ξεφύσηξε.

《Εγώ συγγνώμη, απλά είμαι πολύ νευρικός. Ξέρω πως φαίνεται.》χλεύασε τον εαυτό του. Γέλασα λίγο. Ένιωσα καλύτερα που τον έβλεπα να χαμογελάει, βλέποντας με, βλέποντας με καλά. Έκλεισα τα μάτια. Θα ήταν δύσκολο να πω όχι. Ήλπιζε. Είχε έρθει εδώ με την ελπίδα να έχω αλλάξει γνώμη, ή πως θα με μεταπείσει, αλλά ξέραμε και οι δύο πως δεν θα έμπαινε στον κόπο να το κάνει αυτό. Απλά θα έβγαζε ένα συμπέρασμα και θα έφευγε.