My Mysterious Boyfriend

Chapter 3: [ Start ]

[ Sen's POV ]

6:35am (mamaya po yung katuloy ng Chapter 2 :D)

"BABYYYYYYYYYYYYYYY!" Napa'balikwas ako dahil sa pag sigaw na yun. Si mommy yun ah? Pero bakit siya sumisigaw?

Mabilis akong bumaba para i'check siya, baka kasi na'pano na siya. Habang pa'baba ako ng hagdanan, nakita ko siya sa sulok at naka'yakap sa mga tuhod niya, tumutulo ang luha nito.

"Mommy! Napano po kayo? B-bakit po?" Nag-aalala na ako kay mommy, ano kayang nangyare? bakit siya nagkaka'ganyan?

Mga tanong sa isip ko.. Arghh!

Di siya nag salita pero tinuro niya yung front door. Natatakot ako TT^TT parang yung mga horror movies lang! Pero umaga palang ihh!

Wala akong magawa kundi pumunta dun sa front door at buksan. Pag bukas ko...

O.O

"Fvck! How gross!!" napa'sigaw ako sa nakita ko.

"Waaaahhhhh! Huhuhuhuhuhu TT^TT/" humagulgol ng iyak si mommy nung binuksan ko ang pinto, kaya mabilis ko'ng sinara ito ulit

=____=

Damn! I saw our cat lying on the floor na labas yung mga laman loob! Eew!!! Ang baho pa :3

Naku! Baka kung ma'pano si mommy, mahal niya pa naman yung pusa na yun!

"i'll just call manang pernita to clean that, that, uhh---I'll just call her." darn! Di ko matuloy ang sasabihin ko at di ko alam kung pano.

-FastForward

"Mommy oh, inom ka muna." Sabi ko ng mapa'tahan ko si mommy, di muna ako pumasok, mas kaylangan ako ni mommy. Tinext ko naman na si Aubrey para i'excuse ako eh. Uminom naman si mommy sa tubig na binigay ko.

"Mommy, dont cry na ha? We'll just buy another cat." bungad ko.

"What!? Buy another CAT?!" nag wawalang sabi ni mommy. gosh!

"Mom take it easy! It's just a cat!" Sagot ko. Napatayo ako at binagsak ang mga kamay ko sa lamesa.

"Its not just a cat that's a persian cat! And its not just a persian cat! That persian cat is Pussy!" Sabi niya, tumayo din siya gaya ng ginawa ko at tinuro-turo yung front door. Di na ako nakapag'salita dahil nag may nag doorbell.

"Si Manang na ata yun, ako nalang mag bu'bukas ng gate." sabi ko, na'upo naman si mommy at uminom ng tubig, siguro lalala lang yung sitwasyon pag nagalit pa ako sakanya at makipag away.

Sa back door nalang ako dumaan at pag si mommy pa ang mag bubukas ng gate baka makita niya ulit yung pusa. Pag bukas ko ng gate---

"Manang nasa front door po yung-----"

"Pumunta ako dito nung narinig ko yung sinabi mo kay Aubrey. Kamusta? Si mommy mo, okay lang ba?"

"Lindon kasi, ang hirap ng sitwasyon ngayon ni mommy, parang mababaliw na ata siya eh" pagka'sabi ko niyan, bigla nalang tumulo ang mga luha ko. Ewan ko ba kung bakit "Pusa lang yun, for pete's sake! Bakit pa nila kaylangan patayin?! Pwede naman yung mga pusang gala diba?!" And yes, napa'hagulgol na ako sa iyak, siguro naawa ako kay mommy.

tinakpan ko ang mukha ko para di niya ako makitang umiiyak.

"Ssshh. Its okay, magiging okay din ang mommy mo, tutulungan kita." sabi niya at nagulat ako sa susunod niyang ginawa.

O.O

Niyayakap niya ako O.o

"Sorry. Sorry Sen."