SeKai'm

0

Ortaokulda son senem olabilecek en kötü şekilde geçmişti. Yaz tatilinde ise bir yandan aptal ergenlerden kurtulduğum için tanrıya şükrederken aynı zamanda zaman dursun diye dua ediyordum. Çünkü bu asosyallik ile lise de yetişkinlerin tabiri ile 'hayatımın en güzel dönemi' ni geçiremiyeceğimi biliyordum. Bu asosyalliği tek aşabildiğim zaman en iyi arkadaşım Suho ile geçirdiğim zamanlardı. Benden büyüktü ama hyung diyemezdim. Benden 2 yaş küçük kardeşim bana demiyorsa ben de kimseye demeyecektim. Asosyalliğim konusuna geri gelecek olursak dediğim gibi sadece Suho'nun yanında aşabildiğim bir konuydu. Suho dershaneye gelmediği zaman teneffüste yalnız kalmamak için dershaneye gitmezdim. Ama o olduğu zaman da bağırarak anime konuşup,sınıfta hoca varken küfür ettiğimi hatırlıyorum. Lise de Suho ile aynı okulda olamayacğım için tek şansım zamanın durmasıydı ve ben bunun gerçekleşmesi için elimden ne geliyorsa yapıyordum, ki bu sadece dua etmekle kalıyordu. Dualarımın karşılığını alamam beni "Kötü biri miyim?" diye sorgulatırken lisenin bahçesine girdiğimi hatırlıyorum ve kötü olan tek şey zamanın durmaması değil ergenlerden kurtulma düşüncemin de boşa çıkmasıydı. Lisede kimseyi tanımıyordum ama bir önceki okulumdaki ergenlerle buradaki kişilerin akraba oldukları çok açıktı. Lise hayatımın ilk senesi zehir gibi geçmişti. Bunun sebebi ergenlerle uğraşmaya devam etmem ve hayatımda bu yıl kadar çok ders çalıştığım başka bir yıl olmamasıydı. Yıl boyunca tek derdim bu okuldan nasıl kurtulacağım diye düşünüp, tek şansım olan koleji kazanmak için kendimi yırtmamdı. Bu sefer şans bana gülmüş ve iyi bir burs almıştım. Beklediğim gibi yeni okul hayatıma güzel şeyler getirmişti. Güzel şeyler beklememin sebebi ilk yılımdan daha kötü bir sene yaşamamın imkansız olmasıydı. Yeni okulumun hayatıma getirdiği avantajların içinde okulda ergen olmaması, iyi yabancı dil, yeni arkadaş ve hayatımın aşkı vardı. Kim Jongin... Ben hariç herkes ona Kai diyordu. Ben demiyorum çünkü onunla hiç konuşmadığım için ona seslenme gibi bir durumla karşılaşmamıştım maalesef. Evet yeni arkadaşlar edinmiştim. Baekhyun ve Chanyeol. Ama bu hala asosyal olduğumu değiştirmiyordu. İkisi de popüler ve Jongin'in arkadaşıydılar ve bana sürekli yardım edeceklerini söyleyip duruyorlardı. Baekhyun arada bir Jongin ve benle ilgili terbiyesiz şaka yapıyordu ve bundan bayağı zevk alıyordu. Jongin beni tanımıyordu bile. Tanısaydı Baekhyun'un yaptığı şakalara ben de gülerdim hatta Chanyeol'un yaptığı gibi anırırdım ama tanımıyordu işte. Sonuç olarak Baekhyun'un yaptığı şakalar zamanla mide ağrısı tadı bırakmaya , Chanbaek çiftinin önümde el ele tutuşması kabız olmuşum gibi hissetmeme yol açmıştı. Ve ben de Jongin i izlemeye devam edicektim. Taa ki o güne kadar...

Ne kadar mantıklı bir kitap ismi ve mükellef bir kitap kapağı...
Kitabı okuyacaklar için şimdiden özür dilerim jsbsjshs büyük ihtimalle 10 gün sonra sileceğim bir kitap. Amaç deneyim olsun. :D
%0,0001 lik bir ihtimal beğenilir gibi hissediyorum.(küçük hissediyorum Acun Bey)
Jshsjshsjhsjshs ciddi olacak bir kapanış yapamıyorum o yüzden
Bye