[English version on my IG: @vatorelegacy]
Jest to kolejny rozdział historii rodu van Cassel Vatore. Tym razem cofamy się do czasów średniowiecza by poznać dzieciństwo Caleba.
Ten rozdział powinien wyjaśnić wszystkie nieścisłości (jak złe sny Cale...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Remus: *pracuje w ogrodzie i gwizda*
Caleb: Hej, wciąż tu jesteś.
Remus: Oh hej. Tya... Musze dbać o te rośliny.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Caleb: *rozejrzał się* Wow, robisz świetną robotę. Wszystko totaj jest takie piękne i dorodne. Jak ty to robisz?
Remus: *chichocze* To mój sekret.
Caleb: Lubię sekrety *wyszczerzył się*
Remus: *zaczął się śmiać* Zawsze im śpiewam.
Caleb: Poważnie?
Remus: Oczywiście, rośliny na prawdę to lubią.
Caleb: Mogę też posłuchać?
Remus: Emm... *zawstydzony* Nie potrafię kiedy ktoś na mnie patrzy. *głupkowaty uśmeiszek*
Caleb: Nie bądź nieśmiały.
Remus: Oh, już nigdy nic ci nie powiem.
Caleb: Hej!
Remus: Shh... Zender może to usłyszeć... * w kiepskim nastroju*
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Caleb: Wybacz... Mogę cię gdzieś zabrać tego wieczoru?
Remus: Huh? Gdzie?
Caleb: To znaczy tak?
Remus: Może *chichocze*
~WIECZÓR, TAWERNA~
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Caleb: Miodu dla wszystkich!
Ludzie w tawernie: Na zdrowie panie!
Remus: Jesteś poważny? *spojrzał na niego, uśmiech*
Caleb: *chichocze* Dlaczego nie? Zawsze chcę być uprzejmy dla wszystkich.
Remus: brzmi nieźle.
Caleb: Zawsze staram sie pomagać ludziom w przeciwieństwie do mojego ojca. Jego to nie obchoddzi. On nie jest dobrą osoba... On jest samolubną świnią która dba tylko o siebie.
Remus: oh... nie mów tak...
Caleb: Niestety to prawda.
Remus: Ale on cię kocha...
Caleb: Dobry żart. Wybacz ale nie chcę o nim rozmawiać...
Remus: Jasne, wybacz... Ja kochałem mojego ojca... *smutny*
Caleb: oh... Gdzie on teraz jest?
Remus: Mam nadzieję że w niebie....
Caleb: *zmieszany* Remus... Ja...
Remus: W porządku. napijmy się. *uśmiechnął się*
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Caleb: Cieszę się ze poszedłeś ze mną. I cieszę się że jesteś moim najlepszym przyjacielem. Tylko ty mnie rozumiesz.
Remus: Nie zawstydzaj mnie. Nie jestem taki wyjątkowy.
Caleb: Oczywiście że jesteś! Wszyscy tutaj są tacy sami....
Remus: Ugh.. Wiem, mam ciemną karnację, byłem piratem...
Caleb: byłeś? Myślałem ze nadal jesteś...
Remus: Nah... Teraz tutaj żyję...
Caleb: lubisz to miejsce?
Remus: Nie sądzę... Tęsknię za morzami i oceanami... Tęsknię za życiem na statku...
Caleb: *położył mu dłoń na ramieniu* Tak mi przykro...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Remus: *westchnął* To boli... Ale teraz mam ciebie. Jestem bardzo szczęśliwy przy tobie *spojrzał na niego, uśmiechnął się*
Caleb: Awww *uśmiech* Zawsze będziesz moim najlepszym przyjacielem, nikt tego nie zmieni. nigdy.
