SARIŞIN

Bölüm 15

Yıllarca değişmeyecek tek kapak tasarımım bu tarz olacak sanırım sjjdjdjd Sarışını yazmayı özlediğimi fark ettim şu 2 gün 😹 iyi okumalar!

                                                                            ∆∆∆∆∆∆

Elimdeki kitaba dikkatimi vermişken içeriden gelen sesler dikkatimi fazlasıyla dağıtıyordu. Gözlerimi sinirle yumduktan sonra sakin olmam gerektiğini kendime fısıldayarak içerideki sesleri umursamadım.

Ablam yine arkadaşlarını toplamış olmalıydı! Üniversite öğrencisi olmasına rağmen halen şu aptal partilerine bir son vermiyordu. İşte onu sevmemem için bir sebep daha!

Yastığımın yanındaki kulaklığımı alarak telefonuma taktım. Müzik listemden 'Bea Miller- Open Your Eyes' ı son ses açtım.

Bakışlarımı tekrar kitabıma sabitlediğimde yüzümde bir tebessüm oluşmuştu. Şimdi rahatsız edilmeden kitabımı okuyabilirdim!

Yatağımda bir titreşim hissettiğimde gözlerimi yumdum. Rahatsız edilmeden mi demiştim ben? İlk dakikadan bu düşüncem tuzla buz olmuştu.

Bakışlarım telefonuma kayınca derin bir iç çektim. Ekrandaki 'Aptal Sarışın Arıyor' yazısını gördüğüm an elimdeki kitabımı bıraktım. Aras, bu anımı mahvedecek kadar önemli hangi konuda beni arıyor olabilirdi?

Sakin kalmaya çalışarak çağrısını yanıtladım. "Efendim Aras?" ses tonum şu anki ruh halimi yansıtır bir şekildeydi.

"Sesin niye böyle? Yoksa başka birisinden mi telefon bekliyordun tombiş? Mesela abimden." ses tonundaki ima her halükarda ortadaydı. Gözlerimi sinirle yumduktan sonra konuşmaya başladım.

"Bugün evren rahat olmama karşı anlaşılan!" dedim gözlerimi devirerek. Hem ablam hem de Aras bunların başlı başına bir kanıtıydı. "Niye aradın beni Aras? Çabuk söyle yoksa yüzüne kapatırım." dedim yüzüm kadar tepkisiz bir ses tonuyla.

"Dünden sonra yakınlaştığımızı düşünmüştüm tombiş." dedi sahte bir üzüntüyle.

"Bunu söylemek için mi aradın? O halde kapatıyorum." dedim bıkkın bir şekilde. Tam telefonu kapatacağım sıra telefonda adeta çığlık atar gibi sesini duydum.

"Tombiş! Sakın kapatma!"

Nefesimi sesli bir şekilde verdikten sonra "Ne var Aras?" dedim kendimi yatağa atarak. Benimle uğraşmaktan başka bir işi yok muydu bu çocuğun?

"Seni aslında tavuk siparişi vermek için aramıştım. Abimin canı tavuk çekmiş." dediğinde bir anda yataktan fırladım.

"Abinin mi?" dedim fazlasıyla heyecanlı çıkan ses tonumla. Hoşlandığım erkeğe tavuk götürmek hayal ettiğim bir şey değildi. Ama bu da onu görmek için bir fırsattı sonuçta.

"Adresi mesaj olarak atarım sana." dedi eğlendiği belli olan sesiyle. Daha düne kadar o kadar kötüyken şu an neden bu kadar mutluydu ki?

"Atmana gerek yok dün zaten binanızın önüne gelmiştim." dedim hatırlatmak istercesine.

"Ah, doğru ya! O halde tavukları bekliyor olacağım tombiş." dedi gülerek. Sonra aklına bir detay takılmış gibi "8 numarada oturuyoruz." dedi.

"Tamam, Aras görüşürüz." dedim daha fazla konuyu uzatmamasını dileyerek. Ve çağrısını sonlandırdım.

Dolabıma koşup ne giysem diye düşündüm bir an. Hava diğer günlere oranan daha sıcaktı. Dolabımdan kot şort ve üzerinde Metallica yazan siyah tişörtümü çıkardım.