Affet Seni Sevdiğim İçin.

Seni sevmek, bu kentin tozlu, soluk ışıkları ruhumu ısıtırken, aynı gecenin yıldızları altında seni deliler gibi özlemekti... Seni sevmek, direnmekti hayata karşı. Güçsüz olanı acımasızca yok eden bu kentin hoyratlığına ve senin için, artık inanmaktan çoktan vazgeçtiğin, yaşadığın hayal kırıklıklarıyla çok uzun zamandır kaybettiğin o aşk duygusunun gerçekliğinin canlı ispatı olmaya direnmekti. Kalbine inançla aşk tohumları ekmekti, seni sevmek. Seni sevmek, o yitirdiğin aşk şarkısı adına, sana umut vermekti sarışınım.

Seni sevmek, ait olduğun gökyüzünde seni özgür bırakmaktı...Koparmamaktı kanatlarını... Sevmek, çocuksu bir saflıkla, tek vazgeçemeyeceğinin ben olduğuma kendimi inandırarak, hayatına boyun eğmekti mavi gözlüm.

Sevmek, seni değil, çocukluğumu, düşlerimi, kendimi aldatmak olmuştu artık... Bana bağlanan masum aşkları, seninle aldatmak olmuştu. Kimseye veremedim yüreğimi. Ne zaman baksalar içime, yüreğimin kırık aynasında kendilerinin değil, senin yüzünün aksini gördüler hep. Sessizce çekip gittiler. Fark etmedim bile gittiklerini...

Seni sevmek, bensiz akıp giden hayatına bir yabancı gibi uzaktan bakmak oldu çoktandır... Şimdi, bu acıya bir son vermesi, kendisini terk etmesi, sonsuzluğa bırakıp gitmesi için birbirine yalvaran iki yüreğiz artık..."Ayazda İki Yürek" gibiyiz... Sen, benim şizofren aşkımsın... Bense, senin sızlayan vicdanım..

bilseniz ne kadar suçluyum bunun için...

Bilseniz ne kadar acı çekiyorum...

Çünkü sevgim çekip alamıyor sizi derin ıssızlığınızdan.

Oysa ben sizi sizden önce gözlerinizdeki o ıssızlıktan dinledim. Sözlerinizden de önce... Benimle ölmeye hazır sesinizden bile önce...

Yalnızım onsuz.

Bilseniz ne kadar da çaresizim buna çare olamadığım için...

Oysa en çok sizde soluk alıp veriyorsunuz diye sevdim ben yaşamı.

Yaşamın ona kendinizi eklediğiniz yerlerini sevdim en çok.

Dokundukça çoğalttığınız sevdikçe çoğaldığınız yerlerini...

Bu şehirden her ayrılışınızda arkanızda bıraktıklarınızı topladım birer birer.

Bilseniz ne kadar suçluyum bunun için...

Ah bir bilseniz kadar çok acı çekiyorum...

Ne olur affedin beni:

Böyle büyük bir aşkla severek size en büyük acımasızlığı ben yapıyorum...

Affet beni sarışın ♥ Sana sımsıkı sarılmak istiyordum...Bir kez görsem,bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden,sevginden vazgeçmek... Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye, galiba böyle de başarabilirim... 'Ama eğer hissedersen hayatından çekildiğimi bana sana geri dönmemem için şans dile '

Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildiğim yazmak olduğundan yine yazıyorum işte! Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere, seni beynimde,içimde bitirerek yazıyorum,yada bitirmek isteyerek...Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden, sevginden vazgeçmek istiyorum.

Yine senden habersiz...

Ben seni severken de senden habersiz sevmiştim. Belki de kendimden bile habersiz. Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim.

Kendimden ve senden habersiz 'HERŞEYİM' olmuştun sen... öyle ya sen bir taneydin; eşin benzerin yoktu yeryüzünde,yoktu senden daha güzel güleni. Yaşanmamış ve yaşamamış olsam bile sen özeldin. AŞK özeldi...