You Stole My Heart

Chapter 3- Lost

"Bella, hindi ka pa ba uuwi?..wala ng tao dito sa sementeryo at si Marie ay nauna ng umuwi.." malumanay na wika ni Tiya Susan. Umiling ako. Pinipigilan ko ang aking sarili na humagolhol. I'm hurt right now at hanggang ngayon ay hindi pa rin ma-digest sa isip ko ang nangyari sa aking mga magulang.
"Mauna ka na Tiya..gusto ko munang mapag-isa dito sa libingan ng mga magulang ko.." wika ko. She sighed and then she tapped my shoulder.
"Bella..talagang ganun..lahat ng bagay na nandito sa mundo at minahal natin ay sadyang pansamantala lamang..maayos na ang mga magulang mo..sana matanggap mo rin na wala na sila..hindi man sa ngayon pero alam ko darating ang araw na makakayanan mo ang lahat..marami pa ang nagmamahal sayo..matapang ka at gusto ko na mas tapangan mo pa ang iyong sarili para sa inyo ni Marie..ipagpatuloy niyo ang pangarap ng mga magulang niyo para sa inyo,." halos maiyak na wika nito. Tumulo na naman ang mga luha ko.
"Ang sakit Tiya..ang sakit-sakit...bakit sa dinami-raming masasamang tao sa mundo ay ang mga magulang ko pa ang naaksidente na walang ibang ginawa kundi ang magpakabuti sa lahat ng aspeto sa buhay..ang aga-aga pa para kunin sila sa amin.." halos pabulong na wika ko. She hugged me at hinagod ang likod ko.
"May dahilan kung bakit nangyayari sa atin ang bawat bagay Bella..may dahilan ang Diyos kung bakit kinuha niya ng maaga ang mga magulang niyo.." wika nito. Umiyak lang ako ng umiyak para maibsan ang sobrang kalungkutan na bumabalot sa pagkatao ko ngayon. Iniwan rin ako ni Tiya para makapag-isa. Tumingin ako sa malayo at sinikap na mag-isip kung paano ipagpatuloy ang buhay. Hinaplos ko ang lapida ng mga magulang ko at muli na namang tumulo ang mga luha ko.
"I-Inang...A-amang..bakit niyo kami iniwan ni Marie?h-hindi ko alam kung paano ko ipagpatuloy ang buhay naming dalawa ng kapatid ko..h-hindi ako sanay na wala kayo sa tabi ko..wala ng magpapaala at mag-aalaga sa akin sa araw-araw na magtatrabaho ako...ang sakit-sakit dahil gusto kong maipakita sa inyo na matutupad ko na ang isa ko pang pangarap..Inang,.Amang..m-mahal na mahal ko po kayo..s-sana gabayan niyo kami palagi ni Marie.."wika ko. Nakulong na ang driver ng isang container van na bumangga sa sinasakyan ng mga magulang ko. Kahit magalit ako ng husto at ipakulong ko pa ito ng paulit-ulit ay hindi na nito maibabalik ang buhay ng mga magulang ko. I'm so broken-hearted and shattered.
----------------------------
"Sino ba ang naghahanap sa akin Mil--" para bang nakakita ng multo si Jessica na makita ako. Nakikita ko sa mga mata niya ang takot. Ngumisi lang ako at saka lumapit dito.
"Hi love..missing me?" wika ko dito. Napalunok ito.
"What are you doing here?.." mariing tanong nito at saka umatras.
"What?..don't you worry Mrs. de Jesus I won't bite you..," tila ba nanunudyong wika ko at binigyang diin ko ang pagkakasabi ng Mrs. de Jesus.
"Umalis ka na dahil baka makita ka pa ng asawa ko!" wika nito. Napataas ang gilid ng mga labi ko. Nandito kasi ako ngayon sa condo na tinitirhan nila ng asawa nito.
"Eh di mabuti para malaman ng asawa mo na akin ka at hindi sa kanya!" inis na wika ko.
"You're out of your mind!.go and never come back!" inis na wika nito at akmang tatalikod na sana nang pigilan ko ito sa braso ng mariin. Namilipit ito sa sakit.
"Nasasaktan ako Alex..a-ano ba?!bitiwan mo ako..wag ka ng magpapakita sa akin.." mariing wika nito. I pinned her to the wall and kissed her hard..mariin at mapusok. At first, she tried to pushed me but after a while I felt that she managed to kissed me back with the same intensity I gave her.
"Uhmmm.." a moaned escaped from her. Sa likod ng isip ko ay masaya ako na tinugunan nito ang mga halik ko at para sa akin ay may puwang pa ako sa puso niya. She pushed me nang bumaba ang mga halik ko sa leeg niya.Napangiti ako na bumitiw rito. We both cathing our breath. I even winked at her.
"You taste so good like before." I said before I could turn my back. Iniwan ko siya na napanganga. I grinned evilly..I'm going to make you mine again Jessica. Napatigil ako nang tawagin niya ako.
"Alex.." wika nito nang makalapit sa akin. She's the sophisticated with glamour Jessica I met ten years ago. I took a glimpse of her swollen lips.
"What?" seryosong wika ko.
"Why are you doing this?you knew that I'm already married but why you kept on doing this?" tanong nito. I smiled to her.
"What do you think love?" balik tanong ko dito that made her blushed. Love ang endearment namin noon and I want to use it everyday that she's still her...in my heart. Yes! I admitted that I'm still in love with her kahit na malabo.
"Alex pwede ba tigilan mo na ako?!masaya na ako sa asawa ko." wika nito. Naikuyom ko ang mga palad ko. Parang binuhusan ako ng malamig na tubig.
"Really?!.then tell me why did you responded my kiss?" mariing tanong ko.
"Because I wanted to know if the feeling's still here pero wala..wala akong naramdaman Alex..please hayaan mo na ako..from now on ayoko ng makita ang pagmumukha mo..just move on!" wika nito at saka tumalikod. Napatiim ako ng mga bagang. How could she say that?
"Move on?ganun lang ba kadali sayo na mag-moved on Jessica?..after how many years, I give you everything and I did love you with all my heart at ganun na lang?how did you managed to say that?" may pait sa boses na wika ko. Kitang-kita ko ang pagtaas-baba ng kanyang dibdib at tila ba naghahanap ito ng tamang salita na maisasagot sa akin.
"H-Hindi pwede..I love my husband..at siya ang gusto kong makasama habang buhay Alex..I'm sorry.." wika nito nang dumating ang asawa nito.
"Hon, sinong kausap mo?" tanong ng asawa nito at saka hinagkan si Jessica. I wanted to die in front of her. Ang sakit-sakit..Naikuyom ko ang mga palad ko. I wanted to kill that man who stole the love of my life pero kailangan kong kumalma dahil ayoko ng gulo.
"Just a friend of mine Hon..ahm this is Alexander Singson..Alex, this is my husband..Steven.." pagpapakilala nito. Ngumiti sa akin ang lalaki at makikipagkamay sana pero hindi ko tinanggap. I just stared Jessica na ngayon ay putlang-putla na.
"I'm sorry..I have to go..thank you.." wika ko na lang at saka inis na bumalik sa aking kotse at saka nasapak ang manibela.
"May araw ka rin sa akin Jessica.." naisambit ko. How could she do that to me?bakit minahal niya ang lalaking yun kompara sa akin?