Hayatım boyunca,kendi çıkarlarım menfaatlerim uğruna, insan satmadım.
Hiç bir zaman bencil olmadım.. Bana taş atana ben el verdim.. Kırdılar üzdüler, canımı yaktılar ama,yinede onlara gülümsedim,hep affettim..İçtiğim bir bardak suyun, yediğim bir lokma ekmeğin, aldığım bir gram sevginin, hakkını sonuna kadar verdim asla nankör olmadım olana da tahammül etmedim.. Ne kimseye başımı eğdim nede haksızlık ettim.. Sadece çok fazla değer verdim, kendimden çok ödün verdim, kendimi değersiz kıldım... Hatır gönül bildim kimseye saygısızlık etmedim bana inanan güvenen herkesi asla yarı yolda bırakmadım sarsmadım. İnsanların hep yalanlarını gördüm sustum,
salağa yattım görmezden geldim, korktuğum için mi? HAYIR,sadece yüzlerine vurup rencide etmek istemedim.. Hayatım boyunca,hiç mi? hata yapmadım tabi ki yaptım belki her insan kadar, hatalar insanlara mahsustur insan şaşar hataya düşebilir.Ama hiç bir zaman yüzümü kızartacak başımı yere eğecek hata yapmadım asla... Herkesi kendim yüreğim gibi bildim hep inandım kandım, iyi olabileceklerini düşündüm ama, yanıldım.. Şimdi tüm bunları yaptığım için kaybettim mi? hayır aksine kazandım neyimi? İNSANLIĞIMI. Ben hiç insan kaybetmedim, kaybeden beni kaybetti, bir çoğu farkına varıp döndü, yada bir çoğu sonradan farkına varacak ama, asla bir ben olmayacağım.. Bir daha asla kimsenin canımı yakmasına izin vermeyeceğim, beni kırmak için bile bulamayacaklar :))
