Half Angel, Half Demon. ☑️

Hoofdstuk 18

POV Tamara

Na het drinken zijn we naar huis gegaan en ben ik me klaar gaan maken. Om 19:45 loop ik de draai deuren uit, onderweg naar het meerminnenglas strand. Voor het strand liggen nog de duinen, het is echt eerlijk waar, supermooi hier. Ik loop door de duinen heen en ik zie eindelijk in de verte een paar lichtjes zwaaien. Ik ren ernaartoe, zover als ik kan met hakken. Wat eigenlijk niet gaat... Ik trek ze uit en loop op blote voeten verder.

Er ligt een picknick kleed met allerlei lekkers erop. Erom heen staan allemaal rode kaarsjes te branden en in het midden een kandelaar met paarse kaarsen. 'Wouw Zack het is echt supermooi!'
Zack kijkt me van top tot teen aan. 'Je ziet er echt schitterend uit Tamara.' Hij geeft een knipoog. Ik bloos ervan. 'Kom zitten lieve Tamara. Ik heb je iets te vertellen en ook goed te maken.' Ik ga zitten en wacht af. 'Het spijt mij echt heel erg dat ik je niet heb geholpen eergisteren, maar ik kan niet tegen water.'
'Maakt niet uit hoor Zack, ik vergeef het je.'
'Dankjewel schat. Oh, weet jij iets van een oud vrouwtje af die kan rennen als een tiener?'
'Nee dat zou wel raar zijn, hoezo?'
'Oh nee niks, laat maar Tamara. Zullen we eten? Ik heb stokbrood met kruidenboter, sla, aardbeien en druiven. Omdat je daar zo dol op bent. En verder heb ik nog wat in de picknickmand liggen.'
'Oehh lekker! Ik neem eerst de aardbeien, en jij?'
'Ik denk een beetje stokbrood.' We pakken beide ons eten en kletsen nog wat gezellig.

Als we het eten op hebben en ik echt super vol zit, genieten we nog van de zon die bijna ondergaat.
'Hee Tamara? Ga je mee een stukje lopen? Dan maken we een wandeling tijdens de zonsondergang.' Hij glimlacht er ook zo lief bij, hoe kan ik dit nou weerstaan.
'Ja tuurlijk!'

Ik sta op en haak mijn arm in die van Zack. Samen lopen we Verder het strand op, net voordat je het water raakt slaan we af en blijven we rustig lopen. Er heerst een stilte tussen ons. Niet zo'n ongemakkelijke, maar juist een fijne stilte.
Zack blijft staan en ik word naar achter getrokken omdat ik gewoon nog door loop. 'Kijk eens.' Zack wijst richting het water. Ik draai mij langzaam om en zie het... de maan staat prachtig en helder boven de oceaan. Ik geniet heerlijk van dit moment.

Maar toen voelde ik 2 handen op mijn heupen. Ik voel aan zijn ademhaling in mijn nek dat Zack nu heel dichtbij staat. 'Is het mooi?' Ik slik en knik maar, zijn stem is nu echt te sexy voor woorden. Zack moet ervan grinniken dat ik geen woorden uit m'n keel krijg.

Hij draait mij langzaam om waardoor ik nu nog net niet tegen zijn gezicht aangedrukt zit. Langzaam brengt hij zijn mond naar mijn hals. Hij geeft kleine kusjes en gaat omhoog naar mijn oor. Dan bijt hij zachtjes en teder in mijn oor. Ik hap naar adem. 'Vertrouw je me Tamara? Ik doe niks wat jij niet wilt.'

'H- hoe bedoel je vertrouw ik je?' Krijg ik er nog met moeite uit. 'Of je mij vertrouwd, omdat ik soms dingen heb gedaan die niet juist waren.' Ik probeer geluid uit mijn mond te krijgen maar dat gaat niet. Ik huiver als hij kleine likjes geeft. 'J- ja - ja. Ja.' Zeg ik na 3 pogingen duidelijk.
'Mooi, zullen we zwemmen? Ik weet een mooie grot niet ver hier vandaan.' Ik baal een beetje dat hij is opgehouden maar knik dan toch ja. We lopen terug naar het kleed en ik trek mijn jurk uit. En tadaa daar is mijn bikini, mooie magie he ;) geintje. 'Aaaaaah.' Ik gil, Zack tilt mij over zijn schouder en loopt richting het water. Hij gooit me in het water. Letterlijk gooien. Maar zo snel laat ik me niet weggooien. Ik pak snel zijn arm waardoor ik hem meetrek het water in. Proestend kom ik boven en wacht tot hij ook boven komt... 'Zack?' Hij komt maar niet naar boven. Ik begin met een beetje paniek in het water te loeren, hopelijk zie ik zijn lichaam stel hij zou een rots hebben geraakt. Net op het moment dat ik zelf weer onder water wil gaan om onder water te kijken waar hij blijft, voel ik iets mijn enkel pakken en mij omlaag trekt. Ik open mijn ogen onderwater en zie een lachende Zack voor me. Wat een sukkel, maar toch moet ik glimlachen. Zack houdt opeens op met lachen en grijpt me mij mijn middel. We komen weer boven en opgelucht haal ik adem. Dan gooit Zack me nog een keer het water in, deze keer verder. Maar op het moment dat ik boven kom, voor de zoveelste keer... Besef ik me opeens iets.
'Wacht... jij kan toch helemaal niet tegen water?' Vraag ik me verbaasd af.
'Euh... alleen vijvers niet. Vanwege de vissen en planten. De oceaan is veel schoner en kom je lange na niet vissen tegen die langs je benen zwemmen.'
'Oh oké!' Antwoord ik maar.

Zack zwemt weg en ik volg hem. Ik haal hem snel in en net wanneer ik achteromkijk en weer terugkijk om te zien hoe ver ik ben, zie ik hem nergens. Ik draai me op mijn rug en kijk waar hij gebleven is.

'Auw.' Ik bots ergens tegen op. Gauw draai ik me weer om, om te kijken welke rots dit heeft gedaan. Maar tot mijn verbazing staat Zack voor mijn neus. 'Hey liefje. Kom.' Hij gebaart naar zijn rug, ik klim op zijn rug en klem mij vast met mijn armen om zijn nek. Maar wel mijn handen zo laag mogelijk, gewoon om zijn sixpack aan te kunnen raken. Ik bedoel zodat ik mij beter kan vasthouden natuurlijk. Kuch kuch.

Hij zwemt een stukje om de hoek. Langzaam maar zeker komt de grot in beeld. Als we binnen zijn is het echt prachtig. Overal mooie blauwe kristallen en het is een klein grotje. Maar groot genoeg voor 2 personen. 'Mooi he?' Ik kijk even rond tot ik Zack op zijn horloge zie kijken. Ik zie hem lichtelijk schrikken en het lijkt wel alsof hij aan het bedenken is wat hij tegen me moet zeggen.

'Sorry Tamara, ik ben laat voor een vergadering, en daar moet ik echt hoognodig bij wezen. We gaan, kom mee.'

'Best, ga jij maar. Ik blijf nog even.'

'Sorry Tamara.' En hij zwemt weg.

'Eikel.' Maar ik moet toegeven, hij is dan soms wel een eikel. Maar het was erg leuk vandaag. Ik bewonder nog even de grot en daarna ga ik langzaam zwemmend terug naar het strand. Ik check even van een afstand of er geen enkel persoon meer op het strand is. Op goed geluk dan maar, heb het stiekem de hele tijd al willen doen. Ik draai mijn hand in een paar vormen en zo maak ik een golf. De golf duwt mij tot de kust en daarna laat ik hem verdwijnen. Ik ren snel terug naar de plek waar het kleed lag en zie mijn jurk en hakken liggen. Op mijn jurk ligt nog een briefje en de bak met aardbeien. Er staat op: Sorry Tamara, die vergadering is echt belangrijk. Hier nog wat aardbeien. Love you xxx Zack.

'Het is dat hij de aardbeien erbij heeft gelegd anders had ik hem geslagen.'

Ik loop richting het hotel en denk nog na over deze avond. Ik had het echt heel gezellig. Wanneer ik de lobby inloop is er niemand meer, ik druk op de knop van de lift en klik op de goede verdieping als de lift er is.

Zachtjes open ik de deur van onze kamer en ga naar de badkamer. Gauw omkleden, make-up eraf en naar bed!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~$~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hoofdstuk 18 is herschreven.