HAYAT KİMİ SEÇER

Bölüm(24)

Bu öyle bir sarılmaydıki, canan onu hiç bu kadar yakından görmemişti. Ürkmedi, durdu seni hiç sevmiyorum dediği anda, güç tüm ışıkları söndürdü. Sonrası yok.

Güç, bir sevgiliye küser gibi gitmişti.
Canan ise yaşadıkça, onuda kabul ediyordu, sanki. Şapşal gibi hissetti, durdu.

Kuş adasındaki hayatını, düşündü. Orda kaldığı yılları, Salih oraya çağırarak yıkmış, yakmıştı gencecik toy cananın gençliğini, yakmıştı. Ona verdiği vaatlerle, şimdiki salih çok farklıydı.

Canan nasılda ağlıyordu. Şimdiki pişmanlık çok masum kalıyordu. Zavallı hayalleri, salih denen bu gencin elinde drama dönüşmüştü.
 
Burda kaldı. Üç sene ailesinden, uzak işte yine güç gelmişti. Burada yaşayacaklarını bildiği için, bu fırsatı kullanmak için, insan suretiyle, pansiyonun kapısında boylu boyunca uzanmıştı. Canan biliyordu. Salih ise denemek için kıskançlığından, yalnız bırakmıştı. Bir pansiyon odasında, yapayalnız.

Fırsatı kaçırmayan, oktayın kollarına atmıştı. İşten döndü, eşim diye tabir ettiği salih, bir türlü nikaha yanaşmıyordu, Onu kullandı. Oysaki o neler düşlemişti. Patronu bile ben yaparım her işi yeterki evlenin demişti. Evlilikten, korkan salihte bunu ona yalnız bırakarak ödedi, iki gün korku içinde yaşadı.

Bu pansiyonda sadece buranın sahibine abi dediği için, biraz rahattı. Ancak korkuyordu. Yalnızdı, salihin ise kahpece yan odada saklandığını, okaya gittiğinde, öğrenecekti. Pansiyonun önünde gözüne, atılan yumruk gibi. O şiş gözle. Bir  gece yarısı kaçarcasına, korktuğu başına geldi, sanmıştı.

Çingen mahallesine. Kimsenin gelmeye cesaret edemediği bu yere, onu kabul etmiyeceklerdi. Canan okaya geldiği gece, korkarak geçtiği bu yollar, garip bakışlı insanlardan,koşarak çıktığı bu yokuşta, ağlıyordu. Titriyordu.

Kendine geldiğinde tek odada buldu, kendini.