Hunt You Down

63. bölüm

Yine bir günde 2 bölüm atıyorum.
Hikayenin finaline az kaldı ve kafamda finale karar vermeye başladım, her bölümün tadını çıkarın canlarım :*

Malia'dan:

Kai’yi evime getirip koltuğa bıraktıktan sonra Dean'i arayıp onun benimle ve güvende olduğunu söylemiştim. Bana zorlandığı halde ufak bir teşekkür edip telefonu kapamıştı.

"Tişörtünü çıkar, yaraya bakayım."

Tişörtünü çıkarıp bir kenara koyarken ben de elimdeki ilk yardım malzemeleri ile onun yanına gitmiştim.

"O kadar da kötü değilmiş. Sadece fazla kan kaybetmişsin."

Elimdeki pamukla yarayı temizlerken gözlerini bir saniye bile üstümden çekmemişti.

"Bu ürkütücü olmaya başladı." Dedim sakince

"Yara o kadar da..."

"Onu kastetmedim, beni izlemeni kastettim."

"Ben... senin yerinde olsam bu aptal çocuğu neden kurtardım diye düşünürdüm."

"Aptal olduğunu kabul ediyorsun yani?" Deyip bandajı koluna sardım ve makasla kesip bağladım.

"Dean'den daha iyi ilk yardım yapıyorsun."

"Beni sürekli Dean ile kıyaslaman canımı sıkıyor. Ve ayrıca lisede bunun için eğitim aldım, bir sporcu bu tarz şeyleri bilmeli."

"Tamam bu havalıydı." Dediğinde ondan uzaklaştım.

"Yaşayacaksın, şimdi gidebilirsin."

Yanından kalkmaya çalıştığım zaman beni bileğimden tutup durdurdu.

"Bir haftalık zaman yarın bitiyor biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum, eminim o süre içinde beni bir kere bile düşünmedin."

"Yanılıyorsun, her gece yatmadan önce ne yapacağımı düşünüyorum ve bunu uzun zamandır yapıyorum."

"Peki kararını verdin mi?"

"Kararımı yarın söylemeyi düşünüyorum."

"İyi düşün Kai, burada kalmaya karar verip sonra pişman olursan veya gidip geri gelmeye çalışırsan filan... o tarz seçeneklerin mevcut değil."

"Geri gelsem beni istemez misin?"

"Kai farkında mısın bilmiyorum ama benim de bir gururum var öyle değil mi? İstediğin zaman gidip istediğin zaman geleceksin filan? Bu çok mu normal geliyor sana. Bir karar ver, her iki kararına da saygı duyacağım."

"Biliyorum. Dean ile iki yılımı geçirdim Malia, o hayatı bırakmak kolay değil."

"Senden bunu bırakmanı istemiyorum, burada kalıp da yine avcılık olaylarına devam edebilirsin. Birlikte yaparız, eğer Dean yardım isterse yine onun yanına gidersin. Ben bile seninle gelirim. Dean istemez sanırım ama isterse neden olmasın öyle değil mi?"

"Seni bu işe sokmak istediğimi mi düşünüyorsun cidden? Malia bu şey sandığın kadar kolay değil, hayatını normal yaşamaya devam etmelisin. Bu işe bulaşma."

"Sence de çoktan bulaşmadım mı?"

"Bunun için üzgünüm." Bir elini yüzüme attığında elini itmeyi istesem de yapamamıştım.

"Keşke hiç karşıma çıkmamış olsaydın." Dediğimde hızlıca sırtını dikleştirip gözlerime dikti gözlerini.

"Malia böyle söyleme."

"Kalbimi birkaç kezden fazla kırdın Kai, ne dememi..."

Konuşmama fırsat vermeden dudaklarıma dudaklarını bastırdı.

Geri çekilip "Yapma şunu." Demiş olsam da dinlememişti.

"Farz et ki bu son günümüz, son gecemiz. Ne yapmayı isterdin?"

"Yarınki kararın gitmek mi olacak yani, buradan bunu mu anlamalıyım."

"Hayır sadece, öyle olursa ve..."

"Yarın son günümüz olsaydı seninle sarılıp uyumak isterdim. Sonra sabah seninle uyanmak ve gitmeyeceğini düşünmeye çalışmak isterdim. Sanki sonsuza dek sürecek gibi..."

Dudaklarıma ikinci kez dudaklarını değdirdi, ona karşılık vermeye başladığımda büyük bir açlıkla dudaklarımda dolaştı dudakları. Nefes nefese kalana kadar buna devam ettik. Nefes nefese kalmayı özlediğimi fark ettim o an.

"O zaman bu gece burada kalacağım ve aklımda bir fikir var."

Beni çekip koltuktan kaldırdı ve "Burada bekle beni." Diyerek merdivenlere yöneldi. Birkaç dakika içinde elinde örtü ve yastıklarla geri dönmüştü.

"Gel benimle." Beni arka kapıdan bahçeye çıkardı ve yere bir örtü serdi.

"Kai napıyorsun?"

"Yanıma uzanmanı bekliyorum." Deyip örtünün üstüne uzandı. Yastığı işaret edip bana kaş göz yaptı ama onu takmamaya çalıştım.

Sonunda beni kolumdan çekip yanına uzanmamı sağlamıştı. İtiraz edeceğim sıra parmaklarından birisini dudağıma bastırıp beni susturdu.

"Lütfen gecenin ve anın güzelliğine odaklanır mısın artık?"

Yaralı olmayan kolunu bana sarıp beni kendine çekti. Kafamı onun boynuna gömüp bir süre kokusunu içime çektim.

Uykuya dalmadan önce o sersemlik ile ağzımdan dökülen bir kaç kelimeye hakim olamamıştım.

"Bunun bitmesine izin verme."

...

Siktir duygulandım.