Dedicated sa kanya. I'm sorry if ngayon ko lang naalala. May amnesia yata ako. Sorry talaga.
BTW, eto na ang update, sorry if hindi ko napost kagabi, may biglaan kasi kaming lakad. Sana mapatawad nyo 'ko. =)
And also, pahabol, dito sa final chapter, malalaman nyo ang purpose ng cover! Analyze nyo na lang. =) Au revoir!
-----------------------------------------------
=Daniel's PoV=
Papunta ako ngayon sa bayan, sa palasyo actually.
Nagbabakasakali lang ako.
Pagdating ko, may mga guards na nakabantay sa gates.
Aish!
*ting*
Pumunta ako sa likod ng palasyo, aakyat na sana ako ng pader.
"Anong ginagawa mo dito?" napaharap ako sa nagsalita.
"I just wanted to talk to you."
"Why do you want to talk to me?"
"I just wanna say..."
"You just wanna say what?"
"I miss you."
Biglang tumulo ang luha nya.
"Mei, wag ka sanang umiyak."
"Paano ako hindi iiyak?"
"Tss."
"Bakit?"
"Mahal pa rin kita, Mei."
"Hindi ako naniniwala."
Tatalikod na sana sya pero hinila ko sya at pinasandal sa pader. Hinawakan ko ang mukha nya at dinikit ang noo nya sa noo ko.
"Mei, sumama ka sa 'kin." naluluha na ako.
"Bumalik ka na lang sa lugar mo, DJ." hinawakan nya ang mga kamay kong nakahawak sa mukha nya at pinisil.
"Pero Mei, mahal kita."
"Hindi mo rin naman ako masasama. Mahirap, paano mo magagawa yun?"
"Ako na ang bahala, Mei. Please, sumama ka lang sa 'kin. Pakiusap na." lumuluha pa rin ako. Nakadikit pa rin ang mga noo namin.
"DJ."
"Bukas, before the coronation, hihintayin kita sa waterfalls. Please, pumunta ka, sumama ka sa 'kin, Mei."
"Hindi ko alam, DJ."
"Hihintayin kita, please?"
"Hindi ko alam."
Naiinis ako, puro na lang sya hindi nya alam.
"Basta Mei, hihintayin kita doon. Aasahan kita ha?"
Hindi sya sumagot.
"Mahal na mahal kita, Mei."
Hinalikan ko sya sa labi nya for like ten seconds, it was passionate.
Pagkatapos nun, umalis na ako sa halik at hinalikan sya sa noo at sumibat na.
Sana makarating sya.