Sabah dünyanın en güzel kokusuna uyandım. Anne kokusu..."Günaydın canım kızım." diyerek uyandırdı beni yine. Heyecanlıydim. Heyecanlıydi. Nasıl olmasın ki bugün benim mezuniyet günümdü. Hayatımın en güzel ve en mutlu günü... Dört yıllık emeğin sonunda kimya mühendisliği bölümünden mezun olmuştum. Dedim ya hayatımın en özel günüydü bugün diye aslında ben öyle sanıyormuşum. Hayatımın en kara ve en kötü gününe adım attigimi bilmeden mezuniyet törenim için hazırlanmaya başladım. Uzun,düz ve altın sarısı saçlarıma şekil verdim,elbisemi utuledim tam giyinmeye başlayacaktım ki kapının çalmasıyla irkildim. Nasılsa annem kapıyı açar diye çok fazla üstünde durmadan elbisemi giydim. Ayna karşısında son kontrollerimi yapıp odadan çıkarken aklıma çalan kapı geldi. Sahi hiçbir ses gelmemişti ne kapıdan ne annemden. Odamdan çıkıp kapıya doğru yöneldim. Kapı sonuna kadar açıkti ve yerde bir not kağıdı vardı. Ellerim titremeye başladı eğildim ve kağıdı yerden alıp okumaya koyuldum. Okuduğum anda yere yığılıp kaldım. Peki şimdi ne yapacaktım ben.
