Bölüm 18

155 30 36
                                    

Multide deneme amaçlı yaptığım kapak var 😹

                        ∆∆∆∆∆∆∆

Bakışlarım bir anlık elimdeki şişeleri bulduğunda bıkkın bir nefes aldım. Aras'ın annesi her fırsatta bana tatlı tatlı gülümseyerek bazı işleri benim üzerime yıkıyordu. Tıpkı su doldurma görevini de bana layık gördüğü gibi.

İlerideki çeşmeye yaklaştığımda rahat bir nefes aldım. Hava gereğinden fazla sıcaktı. Ve ben halen güneşin yamacında ter döküyordum. Aras ve Atalay dururken neden bu tür işleri bana yıkıyordu ki? Gerçekten anlam dahi veremiyordum.

Tam çeşmeye ulaşmışken birisinin beni itmesiyle sendelim. Bu görgüsüz yaratıkta kimdi böyle? Sinirli bir soluk aldıktan sonra öfkeli bakışlarımı beni az önce iten kişiye çevirdim. Elindeki sepeti çeşmenin yanındaki taşa koyarken elimdeki şişeleri sinirle yere koydum.

"Önce ben geldim buraya! Sıra benimdi!" dedim büyük bir öfkeyle. Öfkeli bakışlarımı ona dikmişken başını dahi çevirmeye tenezzül etmeden cevap vermişti.

"Gördüğün gibi artık benim."

Sinirle saçlarımı çekiştirdikten sonra tam önünde durdum. "Anlama kıtlığın var? Yoksa anlamak istemiyorsun? Sıra benimdi! O yüzden çekilir misin?" dedim yarı sinirli yarı sakin kalmaya çalışan tavrımla.

Soğuk bir şekilde gülümsedikten sonra ela gözlerini bana çevirdi. "Yüksek sesle konuşan insanlar; en nefret ettiğim insanlardır." dedi soğuk bir edayla beni süzerken. Son defa ela gözlerini gözlerimle buluşturduktan sonra sepete yöneldi. Ve ekledi; "O yüzden gözümün önünden kaybol."

SARIŞINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin