Öykü istifa ettiği şirketten ayrıldıktan sonra yeni bir şirkete başvuruda bulunmuştu . Sabahın erken saatlerinde kalktı ve kahvaltısını hazırladı . Giysisini giyip , makyajını yapıp ve kahvaltısını bitirdikten sonra çantasını alıp ayakabısını giydi.Bir taksi çağırdı ve şirkete doğru gitmeye başladı. Öykü kendinden emin tavırlarla şirkete ayak bastı . 8. Kata çıkmak için asansöre doğru gidiyordu. Kapı' nın kapandığını gören Öykü koşarak yetişmeye çalıştı asansörün kapanmasını önlemek için kolunu uzattı. Böylece asansöre girmeyi başardı.Asansörde elinde tablet olan uzun boylu , yakışıklı, kumral bir erkek vardı. Öykü sanki ilk görüşte bu adama aşık olmuştu. Uzun uzun onu süzdü ve izlemeye başladı . İçerideki adam Öykü'ye ;" 8. Kat değilmi? " dedi. Öykü başını yukardan aşağıya sallayarak onu seyretti. 8. Kata gelmişlerdi Adam asansörden çıktı . Öykü ise hâlâ içerideydi . Sonra kendine gelip Öykü de asansörden çıktı. Başvurduğu iş görüşmesine kabül edildiğini duyunca küçük bir çocuğun eline oyuncak verildiğinde nasıl sevindiğini , nasıl mutlu olduğunu gördüğümüz gibi mutlu oldu. Öykü işe yarın başlayacaktı.Bu yüzden şirketten çıkıp, mutlu bir şekilde eve gitti.evde biraz televizyon izledikten sonra uyudu ve sonra rüya görmeye başladı . Rüyasında yaptığı araba kazasını ve o ortamda ona doğru bakan bir adam görüyordu. Bu adamın eski sevgilisi olduğundan haberi yoktu . Bu adamın yüzünü göremiyordu. Yüzü sadece siyah görünüyordu.Öykü ter su içinde uyandı ve ağlamaya başladı . Kazada hafızasını kaybedince eskiye dair hiçbir şey hatırlamıyordu. Tek hatırladığı şey kaza yapmasıydı. Kendi kendine "Bu adamda kim ? neden rüyama giriyor ?, neden yüzü siyah ?" Diye mırıldanıp ağlıyordu. Öykü bu durumdan dolayı bir türlü uyuyamadı. Artık sabah olmuştu . Bu gördüğü rüyayı dünde bıraktı ve üzerini giyip, kahvaltı yapıp çıktı evden.Oyun şirketine doğru gidiyordu. Bugün Öykü'nün bu şirkette ilk günüydü. Şirketin asansörüne doğru yavaş yavaş giderken asansör tekrar kapanmaya başladı. Öykü asansörün kapandığını görünce asansöre doğru koştu ve kolunu uzatıp gözünü kapattı. Gözünü açtığında kapı tekrar açıldı. İçerisinde dün karşılaştığı adam vardı. Öykü'ye tekrar sordu. " 8. Kat değil mi? " Öykü'de " evet" dedi. Öykü içinden " acaba adı ne ? buradaki işi ne ? Çok merak ediyorum ." Derken yanındaki adam " Siz dün işe alınan bayansınız sanırım ? " dedi. Öykü heyecanlanmıştı. "Evet ben Öykü , peki siz kim oluyorsunuz? " dedi .
Adamda gülümseyerek ;
" Bende bu şirketin Başkanı Kuzey , tanıştığımıza memnun oldum. "
Öykü şaşkın gözlerle ; "Bende memnun oldum Kuzey Bey" dedi.
Asansörde 8.kata gelmişti Kuzey Bey önden çıkarak gitti. Öykü ise kendi kendine " Başkanmış" diye mırıldanarak arkasından gitti.
Öykü masasına gidip oturmuş,oyun karakterlerini çizmeye hazırlanıyordu. Biraz çizdikten sonra yorulmuş, başını kaldırıp çevirdiğinde Kuzey Bey 'i odasında çalışırken gördü. Gülümseyerek onu izliyordu. Sanki Kuzey Bey izlenildiğini fark etti ve kafasını kaldırıp baktı . Bunu farkeden Öykü ise önüne dönüp hiçbir şey olmamış gibi çizimlere devam etti. Kuzey Bey Öykü' yü farkettiği için perdesini kapattı. Öykü tekrar baktığında kapalı olduğunu görünce dudağını büzdü ve kendi kendine " yakalandın be kızım bakma bakma kovulacaksın en sonunda bu şirketten " dedi ve çalışmaya devam etti. Öğlen arası olmuştu . Kuzey Bey odasından çıktı ve Öykü'ye doğru gidiyordu. Öykü bunu görünce kalbi hızlı hızlı atmaya başladı. Kuzey Bey bilgisayara baktı . " çok iyi gidiyor aferin Öykü hanım " diyerek gülümsedi ve öğlen yemeği için çıktı. Öykü de bu söylemlerden dolayı mutlu oldu ve bir şeyler yemek için çıktı. Şirketin hemen karşısındaki restoranta girdi. Şaşırdığı şey Kuzey Bey'inde burada olmasıydı . Öykü Kuzey Bey'in yanına doğru gitti ve karşısına direk oturdu. Kuzey Bey sinirli bir tavırla ; " Ne oluyor ,Öykü hanım boş bir yer bulamadın mı? Bir de izin istemeden oturuyorsun"
Öykü bu duyduklarına epey şaşırdı. Şirkette gayet iyiydiler. Öykü ; "şeyy..."
Kuzey Bey; " Ne şeyy , bilmiyormusun ben öğlen yemeklerimi yalnız yerim . "
Öykü sesi titrek bir biçimde;" özür dilerim bilmiyordum." Dedi.
Kuzey Bey ; "öğrendin şimdi işte daha ne duruyorsun? kalkarmısın masamdan !" Dedi. Öykü neye uğradığını şaşırdı ve belli etmeden ağlayarak çıktı restorandan . Şirkete girdi .Şirketteki arkadaşı Eda ona ne olduğunu sordu. Öykü de her şeyi anlattı. Eda ona ;" bilmemen normal bir şey , Kuzey Bey , 2 yıl önce yaptığı bir kazada kız arkadaşını kaybetmiş bu yüzden tek oturuyor. Bu iki yıl içinde hiç sevgilisi olmadı. Onu beğenen birçok kıza rağmen hiç birinide istemedi. Geçmişteki acısından ötürü hiç bir kıza aşık olmayacağına söz vermiş ."
Bunu duyan Öykü Eda'ya Kuzey Bey'den çok hoşlandığını ve sanki daha öncedende sevmiş gibi bir his uyandığını söyledi.
Eda; hoşlanıyor musun ? Onun kalbine girmek mümkün değil Öykü " dedi.
Öykü ; "bilmiyorum ona karşı garip bir his var ama ne olursa olsun ben onu sevmeye devam edeceğim" dedi.
Eda ; " burda üzülen tek kişi sen olacaksın Öykü benden sana söylemesi" dedi. Artık Mesai saati gelmişti. Öykü bilgisayarının başına geçti ve karakterleri tamamlamaya başladı.Kuzey Bey hiçbir şey söylemeden kendi odasına gitti. Morali bozuk gibiydi. Öykü Kuzey Bey 'in odasına doğru gitti ve kapıyı çaldı .Kuzey Bey de onay verince içeri girdi. Öykü"Bugün ki olaydan dolayı sizden özür dilerim."
Kuzey Bey " söylediklerin bittiyse çıkabilirsin" dedi. Öykü de hiçbir şey söylemeden çıktı. Aradan epey zaman geçtikten sonra mesai saati bitti. Öykü toparlanıp şirketten çıktı . Bu kez eve yürüyerek gidiyordu. Öykü yolda takla atmış bir araba kazası görüyordu. Geçmişte geçirdiği bir kazadan dolayı krize giriyor ve nefes almakta güçlük çekiyordu . Öykü'yü bu halde gören Ozan Öykü'yü kaza yerinin tersine çevirerek kafasını göğsüne yaslıyor ve ona sakin ol , derin derin nefes al diyerek Öykü'yü elinden tutarak kaza yerinden uzaklaştırıp bir park bankına götürüyordu. Burada Öykü kendine gelmeye başladı. Ozan ona "iyi misin?" Dedi.
Öykü "iyiyim, hayatımı kurtardığın için çok teşekkür ederim. " Dedi.
Ozan" rica ederim ,her kazada böylemi oluyor "
Öykü " evet , geçirdiğim bir kazadan ötürü kriz geçiriyorum."
Ozan"anladım, bu arada ismini öğrenmemin sakıncası var mı? "
Öykü "hayır sakıncası yok ,ben Öykü peki senin adın ne?"
Ozan " benim adımda Ozan , tanıştığıma memnun oldum."diyerek gülümsedi.
Öykü " bende memnun oldum. " dedi.
Ozan " istersen seni ben bırakabilirim."
Öykü " gerek yok evim yakın zaten , tekrar teşekkür ederim sana " diyerek ayağa kalkıp yürümeye başladı.
Öykü evine doğru gelmişti artık , yüzüne doğru gelen araba ışıklarından eliyle ışıkların yüzüne gelmesini önlemeye çalıştı. Sonra ışıklar kapandı.Arabadan inen kişi Ozandı.Öykü 'yü tanıyıp ona doğru gelmeye başladı.
Ozan " yoksa sende mi burada kalıyorsun ? "Dedi.
Öykü eliyle evini işaret ederek "evet , "dedi. İkiside birbirine bakarak güldüler .
Öykü "seni burada yeni görüyorum , karşı eve yeni taşınan sensin demek "
Ozan " evet benim, bir şeye ihtiyacın olursa ben karşıdayım" diyerek gülümsedi. İkiside "iyi akşamlar diyerek evlerine gittiler.
Ozan ilk görüşte Öykü'ye aşık olmaya başlamıştı. Evininde karşısında olduğunu duyunca mutluluktan uçuyor adetâ dans ediyordu.
