Παντού επικρατεί σκοτάδι, όμως εκείνος είναι εδώ, μπροστά μου. Είναι τόσο φωτεινός σαν τα αστέρια στον ουρανό και όταν μου χαμογελά το σκοτάδι συναντά τον ήλιο.
Μου δίνει το χέρι του όμως εγώ μένω ακίνητη, ανίκανη να κάνω το παραμικρό..
...
Και θέλω να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για αυτό. Θέλω να σε ευχαριστήσω που ανάμεσα σε τόσες χιλιάδες άλλες ιστορίες εσύ διάλεξες να διαβάσεις αυτήν εδώ. Σε ευχαριστώ που μαζί μου ακολούθησες τις περιπέτειες του Μπίσοπ και της Ρόουζ και ελπίζω να τις απόλαυσες όσο εγώ όταν τις έγραφα.
Η ιστορία δεν είναι αληθινή, παρά ένα μικρό κομμάτι της φαντασίας μου που θα ήθελα πολύ να ζήσω. Όμως όσο περίεργο και αν ακουστεί νοιώθω σαν να έκανα δύο νέους φίλους.. μπορεί η ιστορία τους να σταμάτησε στις σελίδες αυτού του βιβλίου όμως ακόμη συνεχίζει στην φαντασία μου.
Μέσα από την Ρόουζ και τον Μπίσοπ κατάλαβα πως μερικές φορές πρέπει να βγαίνουμε από το καβούκι μας και να επιμένουμε, κανένας δεν είναι τέλειος, όμως όλοι είμαστε ιδιαίτεροι με έναν δικό μας μοναδικό τρόπο.
Ποτέ μην το ξεχάσεις αυτό.
Πάντα είχα λατρεία με τα βιβλία ομολογώ, και όταν ξεκίνησα αυτή την ιστορία σε αυτή την εφαρμογή ποτέ μου δεν πίστεψα πως θα έφτανα μέχρι εδώ. Πως θα γνώριζα τόσο καλούς ανθρώπους που με κάθε τους θετικό μήνυμα θα έπαιρνα όλο και περισσότερο θάρρος για να συνεχίσω.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου εσάς που με στηρίξατε και ανεχτήκατε τα σκαμπανεβάσματα της Ρόουζ και του Μπίσοπ. Αλλά και εσάς που θα το διαβάσατε στο μέλλον.
Δεν με νοιάζουν οι προβολές, δεν με νοιάζει η πρωτιά. Αυτό που με νοιάζει είναι το αν κατάφερα ακόμα και μέσα από την ψυχρή οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή να σας κάνω να νοιώσετε αυτά που ένοιωσα και εγώ. Να σας κάνω να χαμογελάσετε και να κλάψετε και να εκνευριστείτε με τις απόφάσεις των πρωταγωνιστών. Να σας κάνω να ξεχάσετε για λίγο τους προβληματισμούς σας.
Ελπίζω να μην σας απογοήτευσα.
Όμως θα ήθελα πολύ να μου πείτε ποια συναισθήματα κατάφερα να σας μεταφέρω, αν άξιζε ο κόπος που κάνατε για να φτάσατε μέχρι εδώ..♡
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους ανθρώπους που πίστεψαν σε εμένα και μου έδιναν δύναμη να συνεχίσω κάνοντας αυτό που αγαπώ. Χωρίς εκείνους τώρα δεν θα ήμουν εδώ να σας λέω όλα αυτά..
Μονολογώ.. το ξέρω και συγγνώμη, αλλά είναι τελευταία φορά και αισθάνομαι λίγο περίεργα.
Και επίσης σε ευχαριστώ πολύ, εσένα!
Ναι εσένα λέω, εσένα που συνεχίζεις να διαβάζεις το παραλήρημα μου..
Δεν ξέρω πότε θα είναι η επόμενη φορά, όμως μέχρι τότε κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και πίστεψε σε εσένα. Αξίζεις, ακόμη και αν εσύ δεν το πιστεύεις. Χαμογέλασε, απόλαυσε το τώρα και... απλά ζήσε!
Με απέραντη αγάπη Άννα 🌹
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
