Heian Palace:Hōm no Hinode

Chapter 7:Punishment and/or Reward?

A/N:
Saa palagay nyo readers ano kaya ang matatangap nya sa dalawa? 😁😁😁

----------------

[Yoi's POV]

Nang makita ko sina onisan napahalumbaba ako dahil alam kong papgalitan ako nito ngunit ng makalapit na kami ay

"Saan ka nagsusuot na bata ka ha"sabi no onisan sabay batok yan

"Arayy naman onisan ok lang naman ako ahh"

"Iyon nga ehh sasusunod itatali na kita sa akin para di kana makagala" sinamaan ko nalang sya ng tingin

Na udlot lamang ang page sermon ni onisan ng may yumakap sa akin akala ko kung sino si bunso pala

"Ate tulog na tayo" tiningnan ko sya na parang sinasabing di ko kita gets nang maintindihan nya any agad sya muling nagsalita

"Ate samahan mo akong matulog sa aking silid tabi tayo"sabi ng nakangiti

"Ahaha bunso di pwede ehh" sabi ko sakanya

"Bakit di pwede? "Tugon nya na may halong lungkot sa kanyang mukha

"Ehh kasi bunso baka magalit ang emperador at emperatris"

Pagkatapos kung sabihin iyon agad syang tumakbo sa kanyang magulang at parang may sinabi sabay hila sa dalawa papunta sakin

"So ate pwedi na tayong tabi matulog"nanlaki naman ang mata ko kasi talagang haist pasaway na bata

"Ahh ehh di ko alam"sabay ngiti na parang hiyang hiya na

"Hija samahan mo na sya muna mapilit kasi yang batang yan"sabi ng emperatris sabay tawa

"Oo nga naman hija pero kung gusto mo mapag isa minsan may inihanda kaming silid para sa iyo"tugon naman ng emperador sabay ngiti 🙂

Pagkatapos sabihin ng mag asawa iyon ay hinila naman ako ng batang prinsipe pag pasok namin sa kanyang silid na pa wow ako tsk iba talaga pag mayaman ka.

"Ate let's sleep"sabi ng bata sinunod ko naman

Hooh! Sarap sa pakiramdam matulog sa malambot na higaan na udlot ang pagpapantasya ko nang magsalita ang batang prinsipe

"Ate hug me pls"

Niyakap ko naman ang bata. Hayy parang kapatid ko na to namiss ko tuloy si bunso namin sa bahay. Namalayan ko na lang na pumipikit na ng unti unti ang aking mata

----------------

[Ex general kamatari]

Nang malaman ko na nawawala ang batang prinsipe at ang as
king anak ay agad akong nag tungo ng palasyo upang making balita nang makarating ako roon ay nakasalubong ko agad ang nag asawa tinanong ko agad kong natagpuan na nila ang ikaapat na prinsipe noong sinabi nila natagpuan na nanlumo ako dahil di ko alam kung natagpuan na din ang aking musume(anak na babae)

"Bat ganyan ang mukha mo kaibigan? "Tanong ng emperador

"Ahh wala ito kaibigan"tugon ko sa kanya perk parang di sya naniniwala

"Kung pinoproblema mo ang anak mo na babae ngayon pa lang sinsabi ko nang wag mo ng problamahin dahil kasama nya ngayon ang ikaapat na prinsipe sa silid nito na nagpapahinga"

Pagkatapos nyang sabihin un ay napangiti na lamang ako dahil sa ligtas sya maliban pa doon ay naging magkaibigan agad sila ng batang prinsipe

"Nga pala salamat sa anak mo dahil kung di dahil sa kanya baka wala na ang ikaaat na prinsipe"nagulat naman ako sa kanyang sinabi

"Ano po ang ibig nyong sabihin? "Tanong ko sa kanya

"Ahh kasi kaya papa nawawala ang anak ko dahil sa kinidnap pala ito at saktong nandun ang anak mo ay niligtas nya ito kahit di nya alam na isang prinsipe ang iniligtas nya at dahil Jan Plano kong sanayin pa sya lalo at maging pangalawa sa kanyang kapatid na si Abunai

Mas lalong lumawak ang ngiti dahil sa tinuran ng emperador dahil alam kong magiging masaya ang anak ko sa magandang balitang ito

--------------+-+

[Yoi's POV]

Nagising ako na wala na sa asking tabi ang ikaapat na prinsipe.. Haist ilang oras na kaya akong tulog di ko na Malayan gabi na pala naisipan Kong lumabas

Nang lumabas na ako sa silid napaisip ako bat kaya walang katao-tao dito ang boring naman hayy naku makapunta nga bulwagan

Pagkalabas ko lacking gulat ko ng pumasok ako dahil lahat sila nakatingin at isa pa di pa ako nakapagbihis ibig sabihin naa armor suit pa ako with matching bow and arrow sa likod ko with the sword na nakasabit sa bewang ko

Nahiya tuloy ako akmang tatalikod na ako upang umalis ay biglang nagsalita ang emperador lalo tuloy along nahiya

"Saan ka paroroon Yoi?"tanong habang naka ngiti

"Ahh mahal na emperador ako'y babalik sa aking silid"tugon ko nang may alanganing ngiti

"Hmmm.. Punta ka dito hija sapagkat may maganda along balita sa iyo"

Lumapit naman ako ngayon ko lang napansin nandito pala si ama agad akong yumakap sa kanya nakangiting tumingin sa akin si onisan at kowai at emperatris. Biglang nagsalita ang emperador

"Ang selebrasyong ito ay para sa aking anak na ngayon natagpuan na.. At para din ito sa babaeng nagligtas sa kanya na nagngangalang Tsuyoi Kamatari"

Nagpalakpakan naman ang mga bisita ng emperador

"Mahal na emperador maaari ba naming makita ang sinasabi nyong babae?saan namin sya matatagpuan?"tanong ng isa sa bisita

Ngumiti ang emperador at sinabing di na nila ako hahanapin dahil nandito na ako sa harap nila.ngumiti lang ang lahat at nagpalakpakan ulit tumigil lang iyon ng magsalita ulit ang emperador

"Dahil jan idinedeklara ko na maging pangalawa sya sa ating heneral na si Abunai kung saan ito ay kanyang nakakatandang kapatid at maaari syang manirahan sa loob ng palasyo hanggang sa gusto nya ngunit......"

Kinabahan ako ng bigla syang tumigil sa pagsasalita at tumingin kina ama at onii-san saka tumigin sa akin

"Ngunit paparusahan sya ng heneral sa salang paggala nya ng walang pahintulot nito"

Nagtawanan ang lahat maliban sa akin dahil akala ko talaga.paparusahan ako