Onu Kaybetme

Heyecan Var

MELİNA’NIN AĞZINDAN (4 YIL ÖNCE)

‘’Melina annecim kalk hadi sabah koşusuna gideceğiz.’’

Annemin sesini duyduğumda çok garip bir rüya görüyordum.

‘’Hadi kalk annecim.’’

‘’Öf anne rüyamı böldün.’’ diye anneme cırladım. Uyanınca biraz huysuz olurum da.

‘’Ne görüyordun ki?’’

‘’Ah kahretsin anne hatırlamıyorum. Gitmeyeceğim koşuya falan.’’ diye isyan ettim.

Annem birden üzerime eğildi ve yeşil gözlerini gözlerime dikti. Lanet olsun bu huyundan nefret ediyorum.

‘’15 dakika sonra hazır ol.’’ dedi. Hatta her kelimeyi vurgulayarak söyledi.

Kapıdan çıkmadan önce durdu.

‘’Unutma. Ben sadece annen değilim.’’

Yüzüme bakmadan söylediği bu duygudan yoksun sözlerinin gerçek olmamasını dilerdim. Ama haklıydı.

Yatağımdan kalkıp hemen banyoya gittim. 10 dakika duş aldıktan sonra saçlarımı kurutup hemen aşağı indim.

Annem ve kızlarla her sabah gün doğmadan bütün şehri koşardık. 

Aşağı indiğimde kızlar koşu kıyafetleriyle giymişlerdi ve annemi bekliyorlardı.

Annem aşağı indi.

‘’Evet kızlar her zamanki yoldan gidiyoruz aramıza yeni katılan kişiyi size tanıtayım.’’ deyip sözü yanındaki kıza verdi.

‘’Merhaba ben Almira Yazıcı. Bu sene Okyanus kolejine kaydımı yaptırdım.’’ dedi ve sanırım biraz utandı.

Benimle aynı koleje gitmesine şaşırmamıştım çünkü neredeyse gruptaki bütün kızlarla aynı okuldaydık.

‘’Bugün ilk antrenmanı olduğu için Almira sadece bir süreliğine bize eşlik edecek. Ama bu onu zorlamayacağımız veya bizim yavaş hareket edeceğimiz anlamına gelmez. Hadi başlayalım.’’

Almira bu emre biraz şaşırmıştı.

Ama biz alışkın olduğumuz için komutu duyar duymaz koşmaya başlamıştık.

Şehri turlamıştık ve geri dönüş yolunda 5 dakika mola vermiştik.

Soluklanmamıza yetecek bir süre sanırım.

Bugün Almira yanında su getirmediği için suyumu onunla paylaştım. (Tabiki annemin zoruyla)

Ama deneyimlerime dayanarak söylüyorum bir şişe su bana gerçekten fazla geliyor.

Eve doğru koşmaya başlarken güneş yavaş yavaş doğmaya başlamıştı. 

Evet güneş doğmadan koşuya çıkıyoruz.

Hızımı biraz yavaşlattım. Güneşim doğuşunu izlemeye bayılırım.

Güneş denizin üzerinden yavaş yavaş doğarken denizin o tuzlu kokusu kokusunu içime çektim.

Gözlerimi kapattım. 

O sırada yüzüme çarpan şey görüş açımı kapattı ve yere kapaklanmama neden oldu.

Lanet olası broşürler!!1!11!1!

Yüzümdeki kağıdı çekip kanayan dizime baktım. Kötü görünüyordu ama bunu dert edecek durumda değildim. Sonuçta her türlü acıya katlanmak için eğitiliyordum.