Medya: Yelizimmm
Hadi okumaya başla...
Let's go😂
Sabah gözlerimi her zamankinden farklı mutlu olarak uyanmıştım. Hiç belelmeden yatağimdan kalkıp banyodaki rutin islerimi tamamladım ve kıyafetlerimi giyinmek için odama geldim.
Siyah dar paça bir pantolon ve sarı bir kazak giyindim. Artık kış ayındaydık ve ben üşütüp hasta olmak istemiyorum.
Aşağıya indiğinde annemler kahvaltı yapıyordu. Uraz hocayı görmemle sırıttım. Dün beni direk eve bırakıp gitmişti ve ne yapacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu.
Ben annemin yanagından öptüm.
"Annecim canım yemek istemiyor size afiyet olsun."
"Ama Yeliz ya. Kızım iyice zayıfladın zaten hadi ye benim için."
"İstemiyorum anne afiyet olsun."
Masadan uzaklaşacağım zaman bana büyük bir dilim reçelli ekmek uzattı.
"Bari bunu ye benim için."
Kafamı sallayıp mutfağa doğru giderken elimdeki ekmeği yiyordum.
Hafize sultan mutfakta yoktu. Hızla dolabı açıp elma aldım ve yıkadım. En sevdiğim kış meyvesiydi elma.
Hızlıca elmamı yiyip salona geçtim. Uraz hoca ayaklandı.
"Neyse biz hastaneye geç kalıyoruz./
"Hastane babanın değil miydi bu ne acele?"
Babamın dediği şeyle Uraz hoca gülümsedi. Sen ne güzel güldün be.
Sonra babama baktı."Hastane babamın olsa ne yazar. Geç kaldığım zaman burnumdan getiriyor Fuat amca."
"Yapar Engin bilmez miyim?"
Portmantodan kabanımı alıp üzerime gecirdim. Ve Uraz hocayla beraber evden çıktık.
Arabaya binince ikimizden de ses seda çıkmıyordu. Ben de her zaman yaptığım gibi kafamı cama dayadım ve yanımızdan geçen arabalrı saymaya başladım.
Çoğunlukla sessiz geçen araba yolculuklarında yaptığım şey buydu. Değisik ama zevkliydi.
112, 113, 114, 115...
"İşte geldik."
Direk kendim arabadan dışarıya attım. Arkamdan geldiğini bilsem de dönüp bakmadım ki bakarsam aklından gitmeyen cezam daha da büyüyecek önüne bak yeliz akıllı ol kızım.
Direk merdivenlere yöneldim. Hızlı hızlı çıkarken bana seslendi.
"Bakıyorum asansör işin hemen bıraktın sen çıksaydın asansörle ben merdivenlerden devam ederdim."
"O bir kere olur canım ya."
Bütün hızımla odaya girdim. Şimdi ne yaaln söyleyeyim biz bizeyiz sonuçta azıcık korkuyor olabilirim.
Kabanımı yerine koyup masamın uzerinde duran steteskobumu boynuma astım. Acile inmek için odadan çıktım.
Hızlı adımlarla acile inerken Erdinç hocayla karsılaştım
"Yeliz 1226 daki hastayla ilgilenir misin benim acil ameliyata girmem lazım."
"Peki."
Hızlı adımlarla dediği odaya geldim. Kapının önünde bir gelin ve birsürü kalabalık vardı. Aralardan geçmeye çalısırken gelin konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Sır
Чиклитiki insanın birbirinden ayrı kalmaları ne kadar sürer bi iki kardeş hayatlarının neresinde birbirlerine kavuşur orasi muamma ama buluşurlar ya... Merak ettin dimi hadi okumaya başla...