(yaoi18+)เนื้อคู่ของผมเป็นแมว ^α^The lovely cat

บทที่ 4 เวลส์

   ผมกดเบอร์ที่ได้จากร้านขายสัตว์เลี้ยง...ใช่ผมโทรหาเธอ

"ฮัลโหลครับ คุณอันนา"
(ว่าไงคะ เปลี่ยนใจจะมารับเวลส์คืนไหม เวลส์ดูซึมๆนะคะ)อันนาพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

"คือ..มันเป็นอะไรมากรึเปล่าครับ"ผมถามออกไป แต่ก็เป็นห่วงจริงๆนั่นแหละ เพราะมันคงสับสนในการต้องถูกทิ้งไปเรื่อยๆ แล้วถ้าเกิดมันได้เจอกับเจ้าของที่ไม่ดีล่ะ

(ไม่มากหรอกค่ะ แค่เอาแต่ขดตัวนอน ไม่ยอมกินอะไรเลย ตั้งแต่คุณเอามันมา)อันนาบอกผม

(คุณมาหาเวลส์ได้นะคะ เวลส์อาจจะคิดถึงคุณ)
"ไม่หรอก ผมว่าเวลส์อาจจะไม่หิวก็ได้ เพราะมันพึ่งกินนมตอนที่ผมเอามันกลับมา"ผมคิดว่าอย่างนั้นนะ

(หรอคะ ถ้ายังไงมาหาเวลส์ได้ตลอดเลยนะคะ)"ครับขอบคุณครับ"ผมวางสายจากอันนา

ผมเป็นอะไรไม่รู้ รู้สึกแปลกๆนะอยู่ๆก็โทรไปถามถึงแมวที่พึ่งเก็บมาได้ไม่ถึงวัน

แถมยังรู้สึกห่วงๆมันอีก

Trrrrrr...

เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นพร้อมกับชื่อ แพม

ผมกดรับสายทันที

(เวย์...แพมขอโทษนะ ที่มาแบบไม่ได้บอก แพมมีธุระด่วนน่ะ)
"ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ ผมกำลังจะโทรหาแพมพอดี"
(มีอะไรหรอคะ)

"เราเลิกกันเถอะแพม...."

(เอ๋...เวย์คุณล้อเล่นใช่ไหมคะ)

"ไม่....ผมพูดจริงๆ ผมรู้หมดแล้ว แผนของคุณ คุณอยากคบกับคนอื่นขนาดนั้นไม่ต้องลงทุนมาเปลืองตัวกับผมหรอก แค่นี้นะ กลับเองด้วยล่ะ เกิดอะไรขึ้นไม่ต้องโทรหาผม "ผมร่ายยาวไม่เปิดโอกาสให้แพมพูด เพราะผมทนฟังมามากพอแล้ว

เห้อออ..นี่ก็ดึกแล้ว ผมไปนอนดีกว่า..

   กลางดึก....ณ ร้านขายสัตว์เลี้ยง...

เจ้าแมวเหมียวขนขาวปุยนอนหลับอยู่บนเตียงน้อยๆพอดีตัว มันลืมตาขึ้นมามองออกไปนอกหน้าต่างที่เปิดกว้าง

ดวงตาสีฟ้าก็ส่องประกายมากกว่าเดิม เมื่อปะทะกับดวงจันทร์กลมโตเต็มดวงส่องสว่างทั่วท้องฟ้า

ทันใดนั้นนั่นเองร่างของแมวน้อยก็ได้กลับกลายเป็นหนุ่มน้อย ผมสีเงิน นัยตาสีฟ้าประกายสวย ผมขาวเนียน ทั้งตัวไม่ใส่อะไรเลย

เขาตกใจกับสภาพตัวเองก่อนจะเดินไปหาผ้าห่มมาห่มตัว เขาเดินไปนั่งบนโซฟา ในหัวเต็มไปด้วยคำถาม จนเกิดอาการปวดหัว เขาล้มลงนอนบนโซฟานุ่ม

ก่อนน้ำตาจะรินไหลอาบใบหน้า เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนกลางวัน เขาโดนผู้หญิงที่เลี้ยงเขาได้แค่วันเดียวเอามาทิ้งที่ลานน้ำพุในสวนสาธารณะ

แล้วเขาก็พบกับผู้ชายคนนึงที่ตอนแรกก็ดูไม่ค่อยชอบเขาเท่าไหร่ แต่ก็ยอมเก็บเขาไป ผู้ชายคนนั้นเทนมให้เขาดื่มเต็มชาม เขาเปลี่ยนร่างแล้วยกชามดื่มอย่างหิวโหย

เขาเดินเลียบไปในห้องนอนก่อนจะกระโดดขึ้นเตียง แล้วหลับไป เขากลับร่างเป็นแมว ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะเข้ามา

ผู้ชายคนนั้นเดินมานั่งแล้วลูบหัวเขาเบาๆ แล้วเสียงประตูก็ดังขึ้น

เขาหยุดคิดเมื่อกำลังจะถึงตอนนั้น

"พระเจ้า!!"เสียงใสดังขึ้นข้างหลังเขา เขาผุดลุกขึ้นนั่งทันทีเมื่อได้ยินเสียง โดยไม่ลืมเอาผ้าห่มมาห่อตัว

"นะ..นายเป็นใคร"

"ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า..."

"นายเป็นโรคจิตหรอ. ...เข้ามาได้ไง"

"เดี๋ยวๆๆๆๆ...ฉันเวลส์เองอันนา"เขาบอกกับอันนาที่กำลังจะฟาดไม้มาที่เขา

อันนาหยุดชะงักอย่างไม่อยากเชื่อ

"วะ..เวลส์หรอ นายเป็นปีศาจ"อันนาพูดด้วยความหวาดกลัวแล้วฟาดไม้ไปที่เวลส์ แต่เวลส์พลิกตัวหลบทัน

"ไม่ๆ...ไม่ใช่นะ อันนา..ฉันเป็น.."
"เป็นอะไร...บอกมาสิ!!!!"อันนาขึ้นเสียงมือยังถือไม้จ่อมาที่เวลส์ เวลส์กลืนน้ำลาย ไม่กล้าบอกความจริง

"ฉันเป็น....."

.....