Taaak tytuł sporo mówi będe pisać o Camili Cabello i Przemku Woźnicy Youtuberze w tej książce będą parą a Camz należy jeszcze do 5H to moj głupi mózg to pisze nie ja pliss bądzcie wyrozumiali dopiero zaczynam na Wattpadzie.
(Dla klimatu polecam podczas czytania posłuchać piosenki z góry👆)
Perspektywa Camili
Już nie daje rady nie wytrzymuje tutaj mam wrażenie że zaraz zwariuje. Ally: Camila, Camz, Camzi!!! Podniosłam głowe. Ja: Co?! Ally: Co z tobą dziewczyno? Chodzisz od kilku dni jak zombi ty wogóle śpisz no i nie reagujesz na nas nie odzywasz się Camzi my chcemy ci pomóc. Ja: Wiem Ally WIEM. Ally: Więc co jest na rzeczy? Ja: Nic. Ally: Camila nie kłam mam zawołać reszte? Ja: Nie... Ally: Lauren Dinach Normani! Camila znowu zachowuje sie jak dziecko. Ja: Poważnie. Wstałam i wyszłam z domu po drodze wpadłam na Przemka tak na niego. Ja: Sory rzuciłam i chciałam iść dalej ale..... Przemek: Camila zaczekaj możemy porozmawiać. Ja: Czego chcesz. Przemek: Słuchaj chciałbym cie... Ja: Nie nierozumiesz że między nami nic już nie ma?! Przemek: Dobrze tylko obiecaj że nie spojrzysz na nikogo tak jak patrzałaś na mnie. Odszedł zostawiając mnie tu a ja usiadłam na ziemi i zaczełam płakać.
Kilka godzin później
Wróciłam do domu ze zeschniętymi łzami na policzkach. Normani: Płakałaś? Ja: Tak. Dinach: Czemu? W końcu to z siebie wyrzuciłam. Ja: Tęsknie za nim! Zaczełam płakać a dziewczyny mnie przytuliły. Lauren: To minie. Ja: A jeśli nie? Ally: Może się z nim spotkaj ostatni raz a potem wyjedziemy żeby ci nic o nim nie przypominało. Normani: To nawet nie taki zły pomysł. Ja: Zgoda. Dinach: Idź się pożegnać może to ci pomoże a jak wrócisz to się spakujesz wyjedziemy jutro załatwie wszystko. Ja: Dobrze. Otarłam łzy i zadzwoniłam do Przemka. Przemek: Halo. Ja: Możemy się...spotkać? Przemek: Ttak dobrze a dlaczego? Ja: Musze się z tobą pożegnać bądż w kawiarni za godzinę. Przemek: Ale Camila czemu..... Rozłączyłam się i poszłam w stronę kawiarni.
W kawiarni
Przemek już czekał podeszłam do niego. Przemek: Więc o co chodzi? Ja: Chciałam się pożegnać ponieważ wyjeżdżam i się już nie zobaczymy nigdy. Przemek: Rozumiem ale chcę żebyś wiedziała że nadal cię kocham. Ja: Ale ja już ciebie nie.- Skłamałam i wyszłam wróciłam do domu. Lauren: Wszystko załatwione? Ja: Tak idę się spakować.
Wieczorem
Leże w łóżku jutro wyjeżdżamy z dziewczynami jest mi troche źle z tego powodu i wiem że szybko nie zapomne o Przemku.
Następnego ranka w aucie
Ja: To dokąd jedziemy? Ally: Uważaj kupimy dom w Nowym Yorku! Ja: Naprawdę? Dinach: Tak. Normani: Ale sie ciesze wszystko mamy? Lauren: Tak. Ja: No to jedziemy.
Hej hej wiem że rozdział krótki ale jutro nowy i dłuższy więc papatki.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
