MEZAR YARIŞLARI

1-

Mezar Yarışları'nı yakından takip etmek ve bana ulaşmak isterseniz kitap için bir instagram hesabı açtım; @mezaryarislari
Benimle sohbet edebilir, kitapla ilgili kullandığım fotoğrafları ve videoları görebilirsiniz. Teşekkürler.🖤

Çok heyecanlıyım, anlatamam.
Ve birde başladığınız tarih ve saati yorum olarak bıraksanız? Merak ediyorum.(:
Keyifli okumalar.

Gürültülerin, kulaklarımdaki çınlamasından artık rahatsız olmayarak etrafımdaki insanları izledim. Burası gürültünün, hızın ve de aksiyonun tam merkeziydi.
Birazdan bir yarış daha olacaktı ve yarışı her zamanki gibi bana başlatıcaklardı.
Seviyordum 'başlangıç' işaretini vermeyi. Motorların iki yanımdan hızlıca geçmesini, gaza inatla basarkenki o sesin kulaklarıma yaptığı çınlamayı. Arkamı dönüp, sırtı sırta son gaz giden hız makinelerini izlemeyi...
Gecenin çağırışıyla ruhu özgürlük dolu insanlar buraya toplaşır, bütün cesaretlerini kumar oynarmışçasına ortaya koyarlardı. Rüzgarı iliklerine kadar hisseden insanlar bu kumarın kazananıydı.

Burası özel motor yarışlarıydı. Herkes alınmaz, herkesede anlatılmazdı asıl mesele. Ama şehirdeki herkes adını bilir, gece yarısı yarışların olduğu sokak ve caddelerden geçmeye korkardı. Sadece motor değil, arada bir araba da yarıştırılırdı. Ama burası 'Motorların Şanıyla' büyürdü. En hızlı motorları misafir ederdi. Ölüme meydan okuyan motor tutkunları motorlarından çıkan mükemmel sesleri geceyle buluşturdu. Rüzgarın ve de ay ışığının beraberiyle atmosfer özgürlüğü bürür, ortam akıl almaz bir panayıra dönüşürdü. Bütün vücudunuzun derin ve soğuk rüzgara inat yandığını, iki tekerlekli özgür ruha sahip bu makinede anlardınız.
Bu duyguları hissetmeye bayılıyor, yıllardır rüzgarla arkadaşlık ediyordum. Yarışların verdiği o haz ve de hırsı hissedirken kendimi şanslı sayıyordum.

Polisde yıllardır peşimizdeydi tabi. Ama buranın kurucuları soylu insanlardı, öyle kolay kolay yakalanmazdık. Sakatlık olur, bazen yarışlar ölüme giderdi. O işlerle patronlar ilgilenir biz sadece buranın yaşamasını sağlardık.

Kalbi vardı bu yarış yerinin, tam üstüne oturduğun o hız makinesinde.

Eğer kalbiniz körelmiş ve cesaretiniz su yüzeyine çıkamayacak kadar batmışsa, burayı yeniden doğuş olarak kullanabilirdiniz.
Yani, burası tadıp tadamayacağınız bir heyecan ve ölümle yüz yüze gelişti. Bir motorsiklet üzerinde can vereceğiniz, ya da motorsikletinizin şanıyla yarışacağınız bir yerdi. Aksiyonu tüm damarlarına kadar hisseder, hızınız sadece motor üstünde olmazdı. Vücudunuz müthiş bir hızla titrer, sizi kimse durduramaz sanırdınız.
İşte bu hissi yaşatırdı.

Burası, MEZAR YARIŞLARI'YDI.

Burdan cesediniz de çıkabilirdi, elinizde para dolu bir çantaylada çıkabilirdiniz.
Yada motorsiklet sayınız ikiye katlanabilirdi.
Yani burada yarışıyorsanız, sonuçlarınada katlanırdınız. Eğerki, kaybedip katlanmamayı seçerseniz hayatınıza elveda diyebilirsiniz.
Seçim; sizin.

Hayatımda yıllardır bir yerden bir yere sürüklenirken kendimi burda bulmuştum. Mezar Yarış'larında.
Aslında onlar beni bulmuştu, bir gün içlerinden birinin motorunu çalmıştım ve bundan etkilenmiştiler. Cesur olucak kadar aptal bir kızmışım. Bana öyle demişlerdi.
Cesurdum ama aptal hiç olmamıştım. Asıl aptallık, o motorun üstünde anahtar bırakan kişiydi.

Tek başıma yaşayıp, kendi kendimin çaresine bakan biriyim. Yarışlar dışında hala bir üniversite öğrencisiyim. Tek farkım okuldan yana pek bir amacım yok. Okulda ikinci senem ve okuduğum bölüm ise mimarlık. Çocukken istediğim, şuan yanından geçmeyeceğim bölüm.
Evet, 21 yaşındayım.
Böyle işte, böyle yalnızlıktan bir o yana bir bu yana savrulurken kendimi yarış pistlerinde buldum.
Ve ben buyum.