ZOR KRAL (Patron)

1.BÖLÜM

•Tanıtım bölümü yoktur•

●●●●●

   "Esin uyan iş görüşmesine geç kalacaksın." Diyerek seslenen o ses...

   Bir anne , abla edasıyla hergün beni bıkmadan uyandıran canım arkadaşım Ela. Neredeyse Annemi hiç aratmıyordu.

   Hemen ilk işim duşa girmek oldu. Uyanmak için en iyi yöntem. Birkaç yere cv 'mi verip iş başvurusunda bulunmuştum. Ama bir şirket bizzat görüşülerek elemeler yaptığını söyledi. Üstelik şirket İstanbul'un en iyi şirketi sayılırdı. Bende şansımı denemek amaçlı kabul ettim.

   Gözlerimi dolapta gezdirip ne giysem diye düşündüm. Çok salaş giyinip umursamaz görünmemek lazımdı ama çok da kadınsı giyinmek istemiyordum.

   Dizlerimde biten siyah deri kalem etek giyip, üstüne kırmızı salaş gömleğimi giydim. Görüşme için topuklu ayakkabı yerine babetlerimi giydim. Çantama gerekli olabilecekleri koyup aşağı indim.

●●●●●

   Güzel bir kahvaltıdan sonra direk taksiye binmiş görüşme yapacağım şirkete gelmiştim.

   Gerçekten dışardan bakılınca ne kadar güzel ve ihtişamlı olduğunu fark ettim.

    Fazla geç kalmamak adına adımlarımı şirketin içine yönelttim. Danışma yazan yere gidip sorduğumda '14. Katta Emrah beyi bulmamı' söyledi. Asansörlere baktığımda üstünde yazılar yazıyordu. Misafirler için, personeller için ve Koray SANCAK yazan asansörü gördüm. Patrona özel asansör, güzelmiş. 

   Misafirler için olana yöneldim. Biraz bekledikten sonra oldukça kalabalık bir grup inmişti. Asansöre benimle birlikte 4-5 kişi daha binmişti. 14. Kata basıp beklemeye başladım. Beklerkende asansördekileri inceliyordum. Kızların giyinişi; benim şuan ki giydiklerime göre oldukça açıktı. Tabi herkesin kendi zevk ve giyinişleri vardı. Bende bazen gerçekten çok açık giyiniyordum ama iş yerinde bu kadar açık giyineciğimi zannetmem.

   14. Kata geldiğinde asansörde inip önümde çıkan danışmaya yöneldim.

   "Pardon, iş görüşmesi için gelmiştim Emrah beyi bulmamı söylemişlerdi." Danışman kız kafasını kaldırıp yüzüme bakmadan beni süzüp küçümser bi şekilde bakış attı. Pislik karı. Hiç sevmemiştim.

   "Düz devam et, sağdan ilk kapı."deyip işine geri döndü.

   Kapıyı bulduğumda önünde sekreter diye tahmin ettiğim biri vardı. Ona doğru yönelirken kafasını kaldırıp bana baktı."İş görüşmesi için mi geldiniz?"

   "Evet."

   "Lütfen biraz oturup bekleyin. Emrah bey şuan musait değil." Dediğini yapıp sekreterin masasın karşısında bulunan tekli koltuğa oturdum.

    10-15 dakika sonra içerden gömleğini düzelterek bir kadın çıktı. İçimden ne kadar 'Fesat düşünme Esin' desemde başka ne düşünebilirim ki. Belliydi yani ne olduğu. Ama günahını almayalım tabi.

   Sekreter telefon görüşmesi yapıp "Emrah Bey sizi bekliyor."

    Teşekkür edip ayağa kalktım. Kapıya iki kere vurup gel sesini duyduktan sonra girdim. 40 'larının sonuna doğru saçları kırlaşmış bir adam vardı.

   "İş görüşmesi için gelmiştim."

   Emrah bey diye düşündüğüm adam kafasını kaldırıp süzdü. Rahatsız oldugumu belli etmek istercesine yerimde hareket ettim.