pROLOGUE:
Para san ba ang LOVE?
Minsan masyadong UNFAIR ang "LOVE". Merong sumasaya at meron ding nalulungkot. May mga tao namang hindi ito siniseryoso at meron din namang binibigay lahat para sa pagmamahal.
What if dumating sa point na kailangan mo nang mamili dahil sa marami nang nasasaktan at hindi na tama kaso mahal mo siya, Anong dapat mong gawin?
Maraming tao ang nagpapaka-TANGA dahil sa pagmamahal. Yung tipong kahit may mali, okay lang. Yung chance na hindi na maubos ubos kasi ayaw mo talaga siyang mawala kahit paulit-ulit ka pang masaktan. Yung nagbulag-bulagan ka na para wala kayong dahilan para maghiwalay. Yung pag-iwan mo sa mga taong mahalaga sayo para lang sa kanya. Ngunit sa kabila ng lahat ay ang matauhan ka para magbago at bumalik sa dating IKAW.
Hindi natin nabibigyang pansin yung mga taong nagmamahal pala sa atin pero binalewala para sa iba pero handa pa ring sumalo kung sakaling mabigo.
Sometimes we have to wake up and face the reality. Hindi na kailangan maging komplikado ang isang bagay kung maraming solusyon naman ang naghihintay. :))))
CHAPTER 1
(KRRRRRRRING!!!)
"Oh my God! This is it! First day of class na. Nakaka-excite na nakaka-kaba. New school, new friends, new classmates, and new teachers. Haaaay! Sana hindi ko pagsisihan tong paglipat ko ng school. Wsih ko maging masaya ako dito. Hihi"
"Oh Ren! Dito ka na pala. Nakita mo na ba room mo?"
"oh, Lian! Ikaw pala. Hmm... Hindi pa nga eh. kararating ko lang kasi."
"Kagagaling ko lang sa bulletin board hinanap ko yung room ko pati na din sayo. Magkaklase tayo."
"Ayooos! May kakilala na rin ako sa mga kaklase ko. Tara na.
"Simula bukas sabay na tayo papasok ha. Papagalitan nanaman ako ng nanay mo pag iniwan kita. Tulog-mantika ka kasi eh. Ang hinbing ng tulog mo kanina. with matching hilik pa. HAHAHAHA!"
"Tama na nga yang pang-aasar mo. Sobra ka, Di kaya ko ganun."
"Biro lang. Para naman hindi ka mabiro nyan eh."
Sabay snob nito sa kaibigan.
Ilang minuto lang at nakarating na sila sa room nila. Maingay at magulo ang room nila dahil sa mga kaklase nilang naghaharutan, may ilang nagraraskalan, may kumakanta, may nagkekwentuhan, at may mga di makabasag-pinggan sobrang emo.
Pumwesto sina Ren at Lian sa bandang gitna para daw hindi sila agad mapansin ng teacher nila pag magrerecite.
"Anga saya naman dito Ren."
"Ganun talaga pag marami. Mas masaya pa kung magkakasundo na lahat."
"Ganun ba? Sana magkasundo lahat para laging masaya. Sa dati ko kasing school may kanya-kanyang grup. Hindi nagkakaisa. Yung iba nga di ko alam ang pangalan e."
"Okay class! Go back to your seat."
"Oh jan na pala si Ms. Reyes.
"Good morning Ms. Reyes!"
"Good morning. You may now take your seat. Let us check your attendance so i may able to know who's absent, then later on as we have new students here, you will introduce yourself in front of the class ONE BY ONE! Is it clear?
"Yes ma'am!"
Pagttapos mag check ng attendance ay isa-isa na silang nagpakilala sa harapan.
