BEREN

Beren:

        Sabah erkenden kalktım.Yine aynı tempomla güne başlamak için banyoya girdim.Aslında pek alışamamıştım yeni evime.Tabi insan 2 senedir Güney Korece olunca böyle oluyor.Neyse ılık bir duştan sonra mutfağa girdim,tost makinesinin de yardımıyla kendime küçük bir tost yaptım.Sonra seçmen gereken 3 okuldan biri için,,üstüme salaş beyaz bir gömlek altına dar paça açık renkte bir kot saçlarımıda çokn salaş bir şekilde at kuyruğu yapıp,çantaamıda alîp hemen kendimi dışarı attım.Her zamanki gibide bugün yapılmazdı gereken çok şey vardı :(

       İlk olarak evime yürüyerek yaklaşık 10 dakika olan İzmir Anadolu İmamHatip Lisesine gitmeye karar verdim.Aslında koredeki arkadaşlarım açık olduğum için imamhatip lisesini seçme nedenini saçma buluyorlar ama aralarındaki en önemli nedenlerden biride o kadar özel okullarda bedava okuyabilmeme rağmen benim imamhatibi seçmemdi.Ama ben ne yapabilirim ki İmamhatibi seviyorum ve arkadaşlarımın hepsi kapalı yani kısmen bir kaç kişi dışında.Aslında çok arkadaşım olduğu için ve çok sevildiğim için herkes bizim okulda oku lütfen diye sürekli söyleniyorlar.Ama tabiki de rüveryda benim başka okulla gitmeme asla izin vermez.Aslında benimde İzmir imamhatip dışında pek bi istediğim lise yok :) Ama tabi rüveydanın bu isteğini fırsata çevirmek varken de bomboş durmak demi benn :) Tabi siz şimdi anlamadınız ama merak etmeyin ileride çok iyi anlarsınız.Neyse hmmmm bu arada biraz size kendimden yani dış görünüşümden bahsediyim.

       Kumral yani aslında sarıya kaçan saçların var,çok ama çok güzel gözlerim var,rengi mavi okyanus mavisi tertemiz ferah ve ışıl ışıl parlayan gözlerim :) Temin bembeyaz bu yüzden arkadaşlarım bazen bana pamuk der.Fiziğin gerçekten çok düzgün kısacası kesinlikle hayran duyulacak bir insanım!..Ama benn....Ben asla güzelliğiyle kendimi övmedim,övmemde,Çünkü ben........ben hep bu lanet olası güzelliğim yüzünden........en değerli şeyimi.......ben......ben kardeşimi kaybettim...(Ve kızın gözlerinden isteksizce de olsa yaşlar akmaya başlar,çantasından bir mendil çıkarır ve gözyaşlarını silerek akmasını engeller ve sonra kendi kendine)

"Ağlamamalıyım kardeşim ve babam için hala dimdik ayakta kalmalıyım"der.

Beren:

         Hemen arkasından okula girdim.Gözlüğümü çıkarır çıkarmaz herkesin bana baktığını gördüm açıkçası bunu bekliyordum.Genelde hep böyle oluyor :) Hemen ardından rüveyda'yı gördüm beni görür görmez hemen yanıma geldi ve sarıldı bende aynı şekilde ona sımsıkkı sarıldım.Tabiki de tüm bakışların üstümüzde olduğunu umursamadan hemen beni çekıştirip arkadaşlarının yanına götürdü.Ciddi söylüyorum  bu kız deli :) Ama her şeye rağmen onu çok seviyorum en kötü zamanımda bile yanımda o vardı.Neyse yine duygusala bağlamayalım :)

        Rüveydanın arkadaşlarıyla tanıştıktan sonra bir üst kata müdürün yanına çıktık.Rüveyda bana kapının önünde duracağını söyledi bende tamam diyip müdürün odasına girdim.Gerçekten çok sevdim müdür amcaya beni okullarında çok istediklerini söylediler bende olumlu baktığımı söyledim.Şimdi siz soruyorsunuz neden seni ilaki okullarında istesinler diye çünkü ben Türkiye birincisinin gerçekten zekiyim ayrıca  9 dil biliyorum artı iki dil daha öğreniyorum anlıcağınız çalışkanımdirda neyse hadi rüveydanın yanına gidelim.Müdürün odasından çıktım Rüveydaya bakıyorum yok Ah Rüveyda Ah !!!! Rüveydayı bulamayınca kabrine inmeye karar verdim.Herkes eminim kendi aralarında besni konuşuyorlardır.

        Rüveyda'ya bakınma için kafamı çevirdiğimde yanlışlıkla bir çocuğa çarptım.Çocuğun elindeki kğıtlar yere döküldü,benimde bi kaç kitabım döküldü.Çocuk gerçekten harika bir tarza sahipti ayrıca çokta yakışıklıydı ama öküz olduğunu düşündüğüm için pek umursamamaya karar verdim sonuçta o da suçluydu özür diler demi bir insan !! Ökü... öküz diyemeden,

"Özür dilerim,sizi görmemıştim."dedi,

Resmen düşüncelerim almak bulak olmuştu.Dilim düğümlenmiş.Bir şey diyemiyorum.Evet,bir çok kişi bunu yani  böyle bir olay yaşanınca özür diledi ama hemen arkasından ismimi almak için çabalar sarfediyorlardı veya çok samimiyetsiz diler ama o gerçekten o cümleyi söylediğinde çok içten ve samimi olduğunu anlamıştım.Nerdeyse herşeyi o toplamıştı.Kitaplarını uzatarak

"Buyrun"dedi.Ayağı kalktık ben teşekür etmem gerektiği halde ağzımı bile açamıyordum.Başını hafif öne eğerek küçük bir tebesüm bırakarak gitmişti..

"Dünya'yı değiştiremezsin ama birisinin Dünya'sı haline gelebilirsin"

(Flower Boy Next Door)