🌹👑Κεφάλαιο 20🌹👑

11.7K 1.1K 80
                                    

ΟΜΓ ΟΜΓ 36 ΘΈΣΗ ΑΑΑΑΑΑ ΣΑΣ ΕΥΧΆΡΙΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗ ΜΠΙΦΤΈΚΙΑ ΜΟΥΥΥ

ΚΑΛΉ ΑΝΆΓΝΩΣΗ

~Αναστασίας pov~
Βγήκα από το αμάξι του Αλέξη και αρχισα να προχωράω προς το σχολείο. Οσο και αν προσπαθώ, να ψυχολογισω τον Αλέξη, ποτέ δεν θα καταλάβω, γιατί δεν θέλει να μας δει κανείς... Μήπως δεν είναι αρκετή η αλλαγή που έχω κάνει ? Αλλά γι'αυτόν  έκανα!
Μπήκα στο σχολείο και κατευθύνθηκα προς το γνωστό παγκάκι, αλλά δεν βρήκα την Άννα με τον Πάνο μονο , αλλά και την υπόλοιπη παρέα του Αλέξη.

-Γεια σου Αναστασία, άκουσα την γνώριμη φωνή της φίλης μου και την αγκάλιασα.

-Γεια σας παιδιά, χαιρετησα και τους υπόλοιπους και ο Μάνος ήρθε προς το μέρος μου.

-Ωραία μπλούζα, είπε κοκκινιζοντας και του χαμογέλασα.

-Τι έτσι θα τον αφήσεις ? Μια αγκαλιά ? Άκουσα την φωνή του Πάνου από πίσω μου και ευχήθηκα να του κοπεί η γλώσσα.

Αγκαλιασα τον Μάνο χαλαρά, σε αντίθεση με αυτόν που με έσφιξε δυνατά. Σε κάποια στιγμή ένιωσα δυο μάτια να μας καρφώνουν και βγήκα από την αγκαλιά του, ένιωσα ενοχή για κάτι που δεν ήθελα καν να κάνω.

-Εγώ πάω στο μπανιο, είπα σχεδόν ψιθυριστά και με γρήγορα βήματα κατευθύνθηκα μπρος τα εκεί.

-Έλα τωρα μαζί μου,άκουσα την οργισμένη φωνή του Αλέξη και πριν προλάβω να απαντήσω με άρπαξε και με οδήγησε στο πίσω προαύλιο.

-Αλέξη,πιο είναι το πρόβλημά σου? Αναφωνησα.

-Μην μου υψωνεις τον τόνο μικρή! Φώναξε και έκατσα στο πεζούλι με κάτω το κεφάλι.

-Τι έκανα και σε εκνεύρισε τόσο ?

-Τι έκανες? Σαλιαριζες με τον Μάνο, αυτό έκανες , συνέχιζε να φωνάζει.

-Τι? Μια αγκαλιά του εδωσα; τίποτα παραπάνω, σήκωσα το κεφάλι μου κοιτάζοντας τα μάτια του. Αντί να βλέπω τα δύο γαλάζια του ματια, αντίκρισα δυο φουρτουνιασμενες θάλασσες.

-Αναστασία σε προειδοποιώ ,μην κάνεις κάτι μαζί του!Συνεχιζε να φωνάζει και εγώ συνέχιζα να τον κοιτάω στα μάτια.

-Αλλιώς, τι ? Ρώτησα πηγαίνοντας κοντά του.

-Γατάκι μην προσπαθείς άδικα,είπε και τα μάτια του άρχισαν να γαληνευουν ξανα.

-Εγώ πάω στην τάξη μου,είπα αδιάφορα, αλλά η λαβή του με σταμάτησε.

-Θα σε παρακολουθώ, ψιθύρισε στο αυτί μου, δαγκωνοντας τον λοβο. Το επαιξα ψύχραιμη και ας είχα ανατριχιασει. Κατευθύνθηκα προς την τάξη.

Let's Play My GameDonde viven las historias. Descúbrelo ahora