--SOUND OF SILENCE—
(Sulat sa Hangin)
Short story
***************
Para sayo’ Hangin ,
Nakita ko syang sumilip sa bintana ng kwarto ko, pero nakita nya din akong napatingin sa kanya. Biglang bumilis ang heart beat ko, dahil ngumiti sya at kinawayan ako. Feeling ko namula ako dahil sa init ng pisngi ko. Napansin kong may sinabi sya. Pero hindi ko narining. Ano kaya yun? Sana naririnig ko sya.
Sana marinig ko sya, marinig ang tawa nya, ang sigaw nya, ang pagkanta nya, at ang boses nya. Sana pwede ko syang marinig. Sana, sana talaga. L
***************
GOOD MORNING SUNSHINE!!!!!
Maaga akong gumising para dumungaw sa bintana.
^_^
Nakita ko na sya! Buo na araw ko! Ayiiieee…!
Nag-ayos ako ng bed at dumiretcho sa kusina. Nakita ko si mama na naghahanda ng breakfast, si papa nagbabasa ng dyaryo .
Ngumiti naman sakin si mama ^_^
* sign language conversation*
“Good morning baby ^_^, come! Eat your breakfast” mama-preparing the plate sa table.
“Good morning mama ^______^, ummm smells good!” me- habang inaamoy ang pagkaing niluto ni mama.
Pagkatapos ng breakfast, kiniss ako ni papa then he bid goodbye. I know he said something but I didn’t hear. Si mama niligpit ang pinag-kainan namin.
Nagpunta ako sa paborito kong tambayan sa bahay, ang Terrace. Dito sa terrace, madalas akong pumwesto, nagsusulat at nagbabasa ng kung anu-ano. Pero ang pinaka dahilan kung bakit gusto ko sa pwesto na ‘to, ay dahil dito palagi ko syang nakikita at natatanaw. In short, dito ako madalas magpapansin sa kanya.. hiihii, lumalandi akech!
Hindi ko sya kilala, hindi ko nga alam ang pangalan nya eh, ang alam ko gusto ko na sya. Palagi ko syang pinagmamasdan mula dito. Makita ko lang sya, buo na araw ko.
7:30 na alam ko lalabas na sya ng bahay nila. Ganitong oras kasi sya pumapasok. Ako,?hindi pumapasok dahil nag-aattend ako ng special schooling. Dahil sa condition ko. Yes, I’m not as normal as others. I’m deaf and at the same time mute. At first sobrang hirap tanggapin na iba ako, pero natanggap din kasi kanit pano may mata pa ako para makakita ^_^. Makakit ng mga magagandang nilalang sa mundo.
Nakita ko syang lumabas ng pinto nila, napatingin sya sakin , ngumiti at kumaway. Feeling ko namula ako. Ngumiti din ako sa kanya, pero may sinabi sya., at syempre hindi ko na naman narinig :( , palagi nalang, sa tuwing bumubuka ang bibig nya at may sinasabi sya, gustong gusto ko yung marinig….arrrgh!!
Tiningnan ko lang sya hanggang sa makalayo sya.
*buntong hininga* ^_________^ ang gwapo, gwapo, gwapo mo talaga!!!yiiii, kinikilig ako =^.^=
Naramdaman kong may humawak sa balikat ko. Si Mama.
* Sign language conversation*
“Baby, you like him? ^_^”
Nagblush naman ako o///o
“Yes, mama”
“Then, why don’t you tell him” mama- she is now sitting in front of me.
BINABASA MO ANG
--SOUND OF SILENCE--
General Fiction-Please Read :))---- She can't hear, but He can...She can't talk/speak, but He can...Paano nila masasabi ang nararamdaman nila sa isat' isa. Tutulungan ba sila ng hangin?...Please read my story...hope magustuhan nyo din po ito :)) *cross fingers*