Too Good At Goodbyes
"She really think na ganon ako ka-stupid?"
I heard him say. We're starting to get close. I am liking him and I think, we can be good friends.
"I'm not a fool. Hindi na ako maghahabol sakanya."
So, this is about her again. Siya na naman.
This is not the first time na mapag-usapan namin siya. He really love her. May lalaki pala na tulad niya. Yung totoo magmahal. Yung sobrang willing to give his everything for the girl he love.
"She's so lucky no?" Sabi ko.
Nagulat naman siya.
Inulit ko. "She's lucky." This time, hindi na siya question. Kase, alam ko naman na I am stating a fact.
He was about to say something, pero, pinigil ko.
"Friends naman na tayo di ba?" I grinned.
Tumango lang siya bilang sagot. Man of few words talaga. Napangisi naman ako.
"How are you na ba? Kayo? Kamusta na?" I asked.
Sana hindi niya masamain yung tanong ko.
"Wala na kame. She asked me to let her go. And I did."
Nagulat naman ako. Hindi naman kase halata na hindi siya okay. Elmo is a real gentleman. Never niyang dinala yung mga personal problems niya sa trabaho.
For months of working with him, I'm blessed to be his new partner. Iba si Elmo mag-alaga. He always put everyone first before himself. At, hindi pakitang-tao yun.
He was silent kaya akala ko tapos na yung pag-uusap namin tungkol sakanya.
"Ang hirap pala talagang mag-goodbye sa taong mahal mo no?" He asked, and looked at me.
Nailang naman ako. We're not like this. Hindi kame ganito ka-intimate.
"How will I know? Never pa naman akong nagkaron ng special someone. Aren't you used to it?" Napatingin siya sa akin lalo.
Oops.
Mali ata yung nasabi ko.
Pero, since, caught of guard na. Tinuloy ko na lang din. "May mga previous relationship ka na rin naman, right?" Medyo evident yung pagkapahiya ko. Humina kase yung boses ko.
Nalungkot si Elmo.
Naawa naman ako sakanya.
Kinurot niya yung pisngi ko.
"What was that for?" I asked.
He made a face and laughed. "Wala."
"Ano nga?" Pangungulit ko.
"Wala nga."
"Ano nga kase?"
"Ang kulit mo." Pagsuko niya. "Para kang siya. May mga similarities kayong dalawa." Sabi niya habang nakatitig pa.
Namula naman ako bigla sa ginawa niya.
"Uy hindi. Ang ganda niya kaya." I immediately replied.
"Bakit? Maganda ka din naman ah." Bigla namang sagot niya.
Medyo nagulat din siya sa sinabi niyang yun.
Medyo awkward.
Tumawa na lang ako at binato siya ng hawak kong neck pillow.
He smiled.
Yung totoong ngiti, pero, halata pa rin na may pinagdadaanan.
He look so fine.