Gri

Bilinmezlikler

Otuzlu yaşlarının sonlarıydı. İyi bir işi, güzel bir ailesi ve yaşadığı yerde büyük bir saygınlığı vardı. Eşi ile üniversitenin son zamanlarında tanışmışlardı ve sorunsuz bir ilişkileri vardı. İki çocukları vardı. Büyük olan Berkay üniversiteye bu sene başlamıştı. Küçük olanın adı Senaydı ve henüz 13 yaşındaydı. Çalıştığı yerde çok sevilirdi. Herkesin akıl danıştığı, soğukkanlı ve adil bir insandı. Bu yüzden çok hızlı yükseltmişti. Buna rağmen ona karşı kimse kötü düşüncelere sahip değildi. Sahip olduğu her şeyi hakediyordu. Küçük bir odası vardı. Daha büyüğünü isteseydi alabilirdi ama o küçük odasında mutluydu. Kimse bilmezdi ama yıkılan hayalleri sonunda sosyalleşmesinden uzaklaşması onun iç huzura erişmesini sağlamıştı. Belki de sadece o öyle hissediyordu.

Hayatı çok renkli sayılmazdı. Monoton bir şekilde ilerliyordu. Kötü alışkanlıkları da yoktu. Bu sebeple ideal eş, ideal baba, ideal arkadaş, ideal dosttu ve bu liste böyle uzayıp giderdi.

Ara ara iş seyahatleri sebebiyle yurtdışına çıkardı. Herkes tarafından sevilmesine rağmen çoğu kişi onunla bu tarz seyahatlara çıkmak istemezdi. Çünkü sadece işini yapar ve gerektiği kadar konuşurdu. İnsanlar onunla çok eğlenemezdi.

Sıradan günlerden biriydi. Sabah eşi ile uyandılar. Eşinin yanında kimsenin olmadığı kadar mutlu olurdu. Sabah uyandığında ilk onu görmek hep gülerek mutlu uyanmasını sağlardı. Yine mutlu oldu. Kalktı ve güne hazırlanmak için banyoya gitti. Eşi, çocukları olduğu zamandan beri çalışmıyordu. Kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa gitti. Güzel bir kahvaltı ile güne başlarlardı hep.

Eşi masayı hazırlamak için salona gittiğinde gözlerine inanamadı. Etraf çok dağınıktı. Önce hırsız girdiğini sandı. Daha dikkatli baktığında sanki gece birileri parti vermişti. Yerlerde bira şişeleri, sağda solda kadın iç çamaşırları ve en inanılmazı kullanılmış prezervatifler vardı. Hiçbir anlam verememiş ve olduğu yerde kalakalmıştı.

Banyodan çıkıp salona geldiğinde aynı süreci tekrar beraber yaşadılar. Çalınan bir şey yoktu. Yerdeki kıyafetler, iç çamaşırları eşinin değildi. Akıllarına hiçbir şey gelmiyordu. Polis çağırdılar. O gün işe gitmedi.

Yaklaşık 1 saat sonra polis eve geldi. Eve dışarıdan girildiğine dair hiçbir belirti yoktu. Kesinlikle evin içerisinde olan birisi yapmış olmalıydı. Berkay'dan şüphelendiler. Ama bütün gece hiçbir ses dahi duymamışlardı. Garip olansa ikisi de birer kez gece tuvalete kalkmıştı. Polisler salondaki delil kabul edilebilecek her şeyi topladılar. Parmak izlerini tespit ettiler. Evdeki herkesinde parmak izi örneklerini aldılar. Tüm işlemleri tamamlamaları 4 saatlerini almıştı. Polislerinde tek düşündüğü evdeki birinin yapmış olmasıydı. Daha sonra bir temizlikçi çağırıp tüm salonu baştan aşağı temizlediler.

Ertesi gün polis merkezine gittiler. İlk öğrendikleri bilgi; parmak izleri evdeki kimsenin parmak izine uymuyordu. Hatta öyle ki izlerin bir insana ait olabilmesi de mümkün değildi. Sanki birisi tarafından dekore edilmişti her şey. Tabi ki bu bilgiyi paylaşmadılar. Elde edilen bilgi hiçbir şey ifade etmiyordu. Bulunan DNA örnekleri üzerinden bir şeyler elde edilebilirdi belki ama ortada bir suç unsuru bir mağdur olmadığı için polis konunun üzerinde pek durmadı. Evdekiler de yaşadıkları bu şoku hiçbir duygu ile ifade edemiyorlardı. Korku yoktu, bu olay hiç olmamış gibi hayatlarına devam ettiler.

İki hafta sonra benzeri bir manzara ile mutfakta karşılaştılar. Yine her yer darmadağınık bir haldeydi. İçki şişeleri, prezervatifler, iç çamaşırları, sigara izmaritleri, boş uyuşturucu paketleri..