Chapter 5: Oh Heaven!

193 14 25
                                    

Chapter 5: 

Oh Heaven!

[Anika's POV]

"san tayo pupunta?"

he just gave me a smile. and then he leaned towards me at may ibinulong siya.

"dadalhin kita sa lugar na makakapag-solo tayong dalawa.

gusto kong iparamdam sayo ang langit." he said in his sexy and husky voice.

bigla akong kinilabutan sa sinabi niya. pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo sa mukha ko. at malamang mas mapula pa ako ngayon sa ilong ni rudolph.

i totally lost all my senses! hindi ko magawang magsalita o magreact man lang sa mga sinabi niya. the next thing i know was we're here standing infront of his car na naka park malapit sa bar kung san kami tumugtog kanina.

"babe! sakay na..."

nakaabang siya sa pinto ng passenger side ng kotse na binuksan niya. i just nod at him. then sumakay na ako sa kotse. after niya isara yung pinto. pumunta na din siya sa driver side ng car at sumakay na rin.

he was smilling ear-to-ear nung umupo siya sa seat ng kotse.

"babe, are you ready?"

"y-yes?" i'm still puzzled on what he said a while ago. kaya hindi ako sigurado kung ready na ba talaga ako.

"i think you're not." sabi niya habang umiiling.

nakatitig lang siya sa mga mata ko then lumapit siya bigla sa akin.

"w-why?" medyo napa atras ako sa paglapit niya.

"safety first." ikinabit niya ang seat belt ko. and then he kissed my forehead.

"just relax babe. you can sleep for awhile habang nagdadrive ako."

seat belt lang pala akala ko kung ano na. (>__<)

"i'm fine. di pa naman ako inaantok" i smiled at him.

he just smiled back at me. and he started the engine atsaka nagdrive.

naka upo lang ako patiently for the whole ride. i still don't have any idea kung saan kami pupunta. he said lately na sa LANGIT daw. and where in this world is that place? ang alam ko pag namatay lang ang tao bago makapunta doon.

nakatanaw lang ako sa labas ng bintana buong byahe. hindi naman ako dapat magworry kung anong plano niya cause i know Luigi would do no harm.

pero saan ba talaga kami pupunta? almost 30 minutes na din kaming nagbibyahe. kaya medyo hindi na rin ako mapakali.

naramdaman ko na lang ang paghawak ni Luigi sa left hand ko na naka rest sa lap ko. kaya napatingin ako sa kanya.

"any problem babe? you look so uneasy." he asked me in his worried tone.

"ah... hehe! nothing--" i shook my head. "hmm gutom lang ako."

"don't worry babe. in a few minutes nandoon na tayo." then he held my hand firmly.

*ring* *ring* *ring*

bigla naman tumunog yung phone niya.

"wait lang babe. i'll just gonna answer this." then he picked up that call.

tumingin ulit ako sa labas ng bintana. napansin ko na naka labas na pala kami ng city. saan ba talaga kami pupunta?

wala ng masyadong houses sa dinaraanan namin at medyo pataas na din yung kalsada.

When Love Strikes: Undying LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon