Be My Bad Boy

Κεφαλαιο 22

-Ρε κορίτσι μου ανέβα πάνω μην σε πάρω σηκωτή . Φώναζε νευριασμένος αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω αυτό που μου ζητούσε .

-Σου είπα δεν υπάρχει περίπτωση . Δεν ανεβαίνω πάνω σε αυτό το τέρας .

-Έτσι και ξανά πεις το μωρό μου τέρας  θα τα πάρω άσχημα λιονταράκι . Θα δεις έναν Αλέξανδρο που δεν θα σου αρέσει καθόλου . Εκτός βέβαια αν σου αρέσει πιο πολύ το άγριο . Είμαι τέλειος στα πάντα.

- Μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου σαραντοποδαρούσα του υπονόμου .

- Θες να δεις τι άλλο έχω μεγάλο λιονταράκι ; Νομίζω θα το διασκεδάσεις .

-Τι ενοεις ; Δεν καταλαβαίνω ; Το μόνο μεγάλο που έχεις πάνω σου είναι αυτός ο όγκος στον εγκέφαλο .

- Με προκαλείς λιονταράκι και δεν θα σου βγεί σε καλό . Άντε τώρα αναίβα στην μηχανή να τελειώνουμε . Δεν θα χάσουμε εδώ όλη την μέρα .

- Σου λέω δεν ανεβαίνω φοβάμαι !!!!! .

Εκείνη την στιγμή κατεβαίνει από την μηχανή και πιάνοντας τα χέρια μου με φέρνει κοντά του κοιτάζοντας με στα μάτια .

- Δεν χρειάζεται να φοβάσαι . Θα άφηνε ο μπαμπάς να πάθει κάτι το μικρό και αβοήθητο λιονταράκι του ;

Μόνο με αυτή την φράση κατάφερε να με πείσει . Ούτε εγώ κατάλαβα πως . Πριν καλά καλά το συνηδιτοποιήσω με είχε πάρει στην αγκαλιά του και με είχε τοποθετήσει στην μηχανή του . Κάθισε μπροστά μου και ενστικτοδώς πέρασα τα χέρια γύρο από την μέση του .

Όταν η μηχανή πείρε μπρος κατευθείαν από τον τρόμο έσφηξα τα χέρια μου περισσότερο πάνω του .

-Μην φοβάσαι λιονταράκι μου . Είμαι εγώ εδώ . Όλα καλά θα πάνε .

-Εντάξει μπαμπάκα . Θα προσπαθήσω .

.........

10 λεπτά αργότερα σταματήσαμε έξω από ένα σπίτι από το οποίο ακουγώταν εκοφαντική μουσική . Μέχρι έξω στον κήπο έβλεπες ζευγάρια να φασόνονται ή να χορεύουν μεθισμένα . Έλεος δηλαδή .

Ο Αλέξανδρος με κατεβάζει από την μηχανή για άλλη μια φορά με πήρε αγκαλιά.Το βλέμμα μου είχε καρφωθεί στο δικό του και ήταν σαν μια πυρκαγιά να με εκαιγε στα σοθηκά μου . Εκείνος κοιτούσε τα χείλη μου περιμένοντας την έγκριση μου η οποία δεν ήρθε ποτέ μιας και η παρέα του ήρθε και τον τράβηξε μέσα στο πάρτυ αφήνοντας με μόνη .

Να γιατί δεν μου αρέσουν τα πάρτυ . Πάντα καταλήγω μόνη μου σε μία γωνία .  Δεν είμαι ιδιαίτερα κοινονική . Μόνο με την Σοφία κάνω παρέα και αυτό γιατί είναι η μοναδική που καταφέρνει και με ανέχεται . Τώρα που την ανέφερα που στο καλό είναι αυτή η τσουράπο ; Μόνο όταν θέλει με θυμάται αυτή .  Άρχισα να περπατάω και να μπλέκομαι με τον κόσμο . Σε κάποια φάση δοκίμασα και λίγο από τον χυμό που σερβίραν . Δεν ξέρω τι γεύση ήταν αλλά ήταν πολύ νόστιμος . Μπορεί να μου έκαιγε τον λαιμό αλλά τον ευχαριστήθηκα . Ήπια αρκετά ποτήρια μιας και δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω .

Αχχχχ είδη άρχισα να βαριέμαι . Που είσαι ρε Αλέξανδρε ; Το κεφάλι μου γύριζε σαν τρελό αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω να γελάω .

- Ωστέ εδώ είσαι μικρό μου Λιονταράκι ; Σε έψαχνα  . Άκουσα την φωνή σου από πίσω μου και γύρισα να τον κοιτάξω .

-Εσύ ήσουν αυτός που έφυγε μπαμπά δεν φταίω εγώ . Παρπονέθηκα χωρίς να σταματήσω να γελάω .

-Λιονταράκι πόσο ήπιες ; Ανυσηχώ

- Και ενα και δυο και τρια και τέσσαρα ποτα . Άρχισα να τραγουδάω και να προσπθώ να χορέψω .

- Αυτό ήταν λιονταράκι θα σε πάω σπίτι δεν είναι να σε αφήνω μόνη σου .

Αμέσως ένιωσα κάποιον να με σηκώνει και να με πέρνει αγκαλιά αχ ήταν τόσο ζεστα στην αγκαλιά του .