Bayram sabahları hep bir farklı uyanırım ben çok eskiden beri. Hep bir sevinç ve tatlı bir kalp çarpıntısı ile. Şimdi ise bunlara nedenini tam olarak bilemediğim ince bir sızı ve bir hüzün eklendi.Yaşlanmaya başlamak bu olsa gerek heralde. Zamanla bu tatlı sevinç yerini çok daha büyük bir hüzne bırakacak belki de bilemiyorum...
Bayramlar bizim evde arife gününden başlardı. Annemin arife suyuna girmezsen olmaz ve sabah erken kalkın bayram arabası geçecek onu kaçırmayın nidaları ile. Hiç bir zaman göremediğimiz o bayram arabasına çocukça bir üzüntü duymalarla başlardık Hakan'la bayram sabahlarına. Sonrasında telaşla hazırlanmalar bayram sabahı anneannemlerin evinde yenecek bayram yemeği için koşuşturmalar... Ramazan bayramı ise yenecek yemek mutlaka nohut, kurban bayramı ise tadı hala damağımda olan kavurma olurdu. Gözlerimi kapatıp düşündüğüm anda geçmişi anneannemlere adımızı attığımız andan itibaren herkesi saran o huzurlu ve sıcak havayı, dedemin giyinmiş traş olmuş şekilde yüzünde tatlı bir gülümse ile bizleri karşılaması, anneannemin bir gün önceden börek ve tatlı yaptığı için yorgun olmasına rağmen yine de yüzündeki mutluluğu görür gibi oluyorum. Kalabalık olunduğu için eklenen masalardaki o hoş şamataları duyar gibiyim. Hele yemekten sonra bayramlaşmak için kuyruğa girmelerimizi ve kuyruk sonu sensin bensin kavgaları bugün bile hala kulağımda. Elini öptüğümüzde dedemin verdiği benim için manevi olarak değeri maddi değerinden çok daha büyük harçlıklar, o zaman büyüklerin neden ağladığını anlayamamanın vermiş olduğu hayret, böylesine bir aileye sahip olmaktan duyulan mutluluk ve gurur... Poz poz çektirdiğimiz resimler. Hele hele kanepe arkasına geçerek sıkış tıkış çektirdiğimiz o pozlar... Şimdi ise aramızda olmayan ne çok kişi var. Ama biliyorum ki manevi olarak hep bizimle onlar ve hissediyorlar biz göremesek de. İleride başka sevdiklerimizden de ayrılmak zorunda kalacağız maalesef hatta bir gün gelecek bizlerde olmayacağız. Ama bu güzelliklerimiz kaybolmasın istiyorum ben. İleride benim evime de kardeşim, yeğenlerim, kuzenlerim ve onların çocukları aynı bu duygularla gelsinler istiyorum. Dünün çocukları, bugünün annebabaları, yarının nine ve dedeleri olarak gördüğümüz ve yaşadığımız bu güzellikleri yaşatalım istiyorum... Hep tatlı bir telaşımız olsun bayram sabahlarında ve her zaman birbirimize karşı sonsuz bir sevgimiz ve gülen gözlerimiz. Kuyruğun başı ve sonu zamanla değişse de bizlere ailemizden miras kalan sevgimizi, sıcaklığımızı ve aile olmanın gerektirdiği değerleri hiç bir zaman kaybetmemek dileğiyle...
ONLAR BU GÜZELLİKLERİ YAŞAMAMIZIN MİMARLARI...
Yaşayan efsane sevgi timsali... ANNEANNEM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonsuzlukta olmasına rağmen her zaman bizimle olan DEDEM...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
