Tangles for 4

Κεφάλαιο 19

Υπόσχομαι ότι είναι το τελευταίο κεφάλαιο με θάρρος η αλήθεια
____________________________________

- Τι ώρα είναι ; ρωτάει ο Κυριάκος

- Μια και κάτι, λέει ο Χάρης

- Παιδιά νομίζω ότι είναι η ώρα το διαλύσουμε, λέει ο Αντρέας

- Όχιιιιιι, λέει η Αμαλία και κάνει και καλά την στενοχωρημένη... ναι μωρέ...

Ο Τζάκσον ψιθυρίζει κάτι στο αυτί του Λευτέρη

- Ναι παιδιά πάμε, λέει ο Λευτέρης

Σηκωθήκαμε όλοι

- Εσύ μωρό μου τι θα κάνεις; Με ρωτάει ο Κυριάκος

- Εμ.. λογικά ια μας γυρίσουν τα αγόρια, είπα και κοίταξα τον Τζάκσον

- Θες ν σε γυρίσω εγώ; Προτείνει

Ήμουν έτοιμη να δεχθώ αλλά πετάχτηκε ο Τζόνι

- Όχι. Η μαμά της μας έδωσε σαφή εντολή να τις πάμε και να τις γυρίσουμε εμείς, οπότε καληνύχτα

Ο Κυριάκος ξεφύσιξε

Μου έδωσε ένα φιλί

- Θα τα πούμε αύριο

- Οκ καληνύχτα

- Άντε θα φύγουμε; Ρωτάει η Ελισάβετ, αφού έχουν φύγει όλοι και είμαστε οι τέσσερεις μας στο δωμάτιο

- Όχι , εμείς θα παίξουμε λίγο ακόμα, λέει ο Τζόνι

- Γιατίιι;;; λέω

- Ναι πες μας τώρα ότι δεν σου αρέσει, μου λέει

- Γιατί να μου αρέσει;

- Γιατί να μην σου αρέσει, πετάγεται ο Τζάκσον

Τώρα τι να του απαντήσω...

- Και γιατί έφυγαν οι άλλοι αφού θέλετε να παίξετε και άλλο; Ρωτάει η Ελισάβετ

- Γιατί θα έχει πιο πολύ πλάκα αν είμαστε μόνο εμείς, απαντά ο Τζάκσον

- Καλά

Κάτσαμε κάτω εγώ και η Ελισάβετ δίπλα μου και τα αγόρια απέναντι μας

- Θα παίξουμε από μια άλλη εφαρμογή, λέει ο Τζάσκον

- Καλά

- Θα κάνουμε πάντα αυτό που λέει γιατί αλλιώς δεν έχει πλάκα

- Πας καλά ρε

- Αν φοβάσαι πες το

- Δεν φοβάμαι αλλά βρίσκω ανόητο να κάνω κάτι που δεν θέλω

- Άρα φοβάσαι

- Ε ρε κακό που με βρήκε... δεν φοβάμαι λέω